Soms mag je jezelf verwennen, toch?

Toen ik ging werken, besloot ik mezelf van mijn eerste salaris goed te verwennen. Ik had mijn opleiding binnen 4 jaar afgerond zonder te hoeven lenen en daarna gelijk een baan. Ik was trots op mezelf en vond dat ik iets verdiend had. Ik kreeg nog 3 maanden in de zomer studiefinanciering, maar kreeg ook al loon. Ik besloot van het loon nu eens een paar dingen te doen die ik al lang wilde, maar me niet kon veroorloven als student. Een deel besteedde ik aan autorijlessen en de rest ging op aan een fototoestel. Daarna ging ik flink sparen, ik probeerde met hetzelfde inkomen rond te komen als student en de rest ging op de bank. Zo spaarde ik maandelijks bijna € 1000,--.

Toen ik ging samenwonen met manlief nam ik veel kosten op me, zodat hij minder hoefde te lenen. Hij studeerde nog en voor zijn tweede jaar master kreeg hij geen studiefinanciering meer. Na het behalen van zijn papiertje loste hij binnen een half jaar(op aandringen van mij) zijn studieschuld van ca. € 10.000,-- af. Daarna deelden we de gezamenlijke kosten evenredig aan ons salaris. Hij betaalde toen meer en ik weer minder.

Volgende maand komt mijn laatste (gedeeltelijke) salaris binnen. Voorlopig zeg ik het buitenshuis werkende leven even gedag. Ik heb in totaal bijna 9 jaar gewerkt, waarvan 5 jaar 40 uur en 4 jaar 32 uur. Daarnaast heb ik 5 jaar lang 3 uur per dag in de trein en soms auto gezeten om van en naar mijn werk te komen. Als ik zo terug kijk snap ik niet hoe ik dat heb volgehouden. Ik maakte lange dagen; ging op 6.30 de deur uit en was om 18.00 thuis (tenminste als ik 's avonds geen cursus had (want regelmatig een cursus volgen werd van je verwacht) en de treinen op tijd reden). Ik had het gevoel te moeten presteren en sommige mensen keken zelfs raar dat ik "maar" 32 uur werkte, ik had immers toch geen kinderen. Ze vergaten dan wel dat ik wekelijks ook nog zo'n 12 uur aan reistijd had. En dat ik na 4 dagen echt wel op was. Ik heb ook de ziekte van Crohn en het gevoel daardoor altijd eerder moe te zijn dan een ander. Uren die ik besteedde aan doktersbezoekjes (en die zijn er best veel als je een ziekte hebt zoals ik) probeerde ik later weer in te halen, anders ging het ten koste van mijn maandelijkse bonus. En ook als ik eens 1 of 2 dagen ziek was (omdat de Crohn weer opspeelde) liep ik gelijk (een gedeelte) van mijn bonus mis, wat toch om een paar tientjes tot honderd euro ging. Ik denk dat ik de juiste beslissing heb genomen als ik alles zo op een rijtje zet. Dit prestatiegerichte werk, waar verwacht wordt dat je in pak loopt en je bijna wekelijks in eigen tijd een cursus volgt, past niet meer bij mij. Als ik weer ga werken wil ik iets doen waar mijn hart ligt en past bij mijn gezin.

Maar goed ik dwaal een beetje af van waar ik het dit blogje eigenlijk over wilde hebben, namelijk jezelf soms verwennen. De laatste dagen gonst het door mijn hoofd: zal ik mijn werkende leven zo eindigen als ik er mee begonnen ben en mezelf verwennen? Ik ben trots op wat ik de afgelopen 9 jaar heb bereikt. We hadden een heel goed inkomen als tweeverdiener, maar hebben ons niet mee laten slepen in de ratrace van alles maar beter/duurder dan de buurman. We hebben mooie reizen gemaakt, een prachtige huwelijksdag gehad en een huis kunnen kopen met eigen inleg van spaargeld en gelijk wat verbouwingen gedaan. Nu gaan we een tijd tegemoet dat we het van 1 salaris moeten doen, daar maak ik me geen zorgen over, maar ik denk wel dat ik minder makkelijk aan ons spaargeld kom. Dus zal ik nu nog 1 keer mezelf verwennen? Van mijn laatste salaris?

Een bestemming heb ik al wel: Ik wil al héél lang een kitchen aid, maar ze zijn zo duur. We hebben jaren lang veel gespaard en soms moet je jezelf toch ook iets gunnen toch? Ik denk dat ik er heel veel plezier van ga hebben, omdat ik nu regelmatig zelf brood, cake en andere dingen bak. De broodbakmachine gebruik ik eigenlijk alleen nog voor het kneden, maar die zou de deur uit kunnen als ik een kitchen aid heb. Ik ben er nog niet over uit. Van de ene kant ben ik bang dat het weer zo'n keukenapparaat is die handig lijkt, maar als je hem eenmaal hebt een sta in de weg is. Bang dat ik spijt krijg van deze aanschaf....

Hebben jullie een Kitchenaid? Gebruik je die regelmatig en waar gebruik je die allemaal voor?