zondag 18 april 2021

Plantenruilkastje

Ik vind het nog steeds leuk om lekker in de tuin bezig te zijn. En aangestoken door mijn schoonmoeder is hier ook het stekken van kamerplanten bijgekomen. Ik had dit vorig jaar samen met Dirk gedaan, met het idee de plantjes op de koningsmarkt te verkopen. Helaas kwam er geen koningsmarkt en gaf ik de meeste planten weg. Wel gingen we verder met stekken, maar ook dit jaar zit een koningsmarkt er niet in, dus willen we de plantjes weer weggeven.

Vorig jaar zag ik ergens in Nijmegen een plantenruilkastje. Ik vond het zo'n leuk idee, dat ik er zelf nu ook 1 heb opgezet. Mijn ouders hadden nog een oude kast die ze weg wilden doen. Ik kocht, op advies van anderen, een pot jachtverf en het plantenruilkastje was er. Briefje met wat regels erbij, de plantjes erin en klaar. Het kastje staat nu naast mijn huis. Gisteren heb ik nog wat overtollige en zelf gewonnen zaadjes toegevoegd en aardbeienplantjes. Ik had zoveel uitlopers!


de oude kast




Met een likje verf


naast het huis en plantjes erin



regels er bij 


Inmiddels zijn er 2 plantjes geruild, één daarvan had ik zelf nog niet. Dus nu heb ik er een leuk nieuw plantje bij. Tijdens mijn wandelingen in het dorp, ik probeer elke dag minstens 20 minuten te wandelen, kwam ik nog een plantenruilkastje tegen. Daar heb ik inmiddels ook een ruil gedaan.




Op Facebook zijn er ook diverse groepen om stekjes te ruilen. En ook is er een stekjesroute, waar je kastje kan aanmelden en via google maps, kan je dan zien waar deze kastjes staan. kaart

Dit soort initiatieven, net als de miniboekenbieb, vind ik zo leuk! Het maakt de buurt gezelliger, het is gratis en gewoon heel erg leuk!

woensdag 14 april 2021

Doen met wat je hebt

In mij tienertijd vond ik het heerlijk om een dagje "de stad in te gaan" om te shoppen, nu kan ik mij daar nog maar weinig bij voorstellen. Als ik al in een winkel kom, is dat altijd om gericht een aankoop te doen en ben ik weer zo snel mogelijk eruit. Soms vind ik het wel leuk om even rond te kijken hoor, maar al snel denk ik "wat een meuk allemaal" en ben ik weer weg.

In deze tijd helemaal. Ik heb pas/al 4 keer een shopafspraak gemaakt en dat was omdat ik "echt iets nodig" heb. Maar daar kan je je ook bij afvragen in hoeverre is iets echt nodig? De eerste keer was om een cadeautje voor de jongste te kopen, die is over 1,5 week jarig. Ik kocht gelijk ook iets dat opa en oma kunnen geven, aangezien die de winkels helemaal zoveel mogelijk vermijden momenteel. Normaal koop ik ook vaak iets tweedehands, maar de speelgoedbeurzen, rommelmarkten etc. zijn er nu ook allemaal niet. En bij de kringloop moet je dan weer net geluk hebben om iets te vinden, daar moet je dan vaker naar binnen lopen dan 1 afspraak. Op Marktplaats kon ik niks geschikt in de buurt vinden, dus dan maar een keer iets kleins nieuws en de rest in de spaarpot. Ik koop dan toch liever lokaal, dan online te bestellen.

De 2e winkelafspraak was niet eens echt voor mezelf, maar voor wat dingen voor het ruilpunt. Ik heb toen gelijk wat dingen voor mezelf meegenomen die zo goed als op waren; denk aan knutselspullen, stoepkrijt etc....die ik natuurlijk ook prima voor de verjaardag had kunnen geven, bedacht ik later.

1 winkelafspraak maakte ik echt voor mijn plezier en dat was die bij Het Goed in Nijmegen. Een uur shoppen, samen met een vriendin. Nou ja, we reden er samen naar toe en daarna gingen we onze eigen gang, want een uur is zo om. Ik vond het heerlijk om daar weer even te snuffelen, dat had ik nou wel gemist. En ik heb leuke dingen gevonden. 

De 4e winkelafspraak was voor een nieuw fietsenrek en bijbehorende koffer, iets met vooruit denken, daarover schrijf ik later nog wel een blogje. Die wou ik toch wel graag echt zien voor aan te kopen, en ik koop liever bij de lokale middenstand. Ook handig als er iets aan mankeert.

Momenteel hebben we niet veel nodig. Bij dingen die kapot zijn of versleten, vragen we onszelf af "Is vervangen daarvan echt nodig?" Het bankje in de woonkamer aan de eettafel kon wel een likje verf gebruiken. Dit bankje (eigenlijk een tuinbankje) kochten we 6 jaar geleden na de verbouwing. Omdat het budget op was voor een mooie klepbank en ik nog twijfels had bij het praktisch zijn van zo'n bankje. Was dit even een tussenoplossing. Inmiddels hebben we deze tussenoplossing dus 6 jaar en het bevalt nog prima. Het bankje kon alleen hoog nodig wel een likje verf gebruiken. Ik had nog wat restjes decoverf staan, waar ik 6 jaar geleden de stoelen voor de eettafel mee had behandeld en ik had nog blank spuitlak. Ik gooide alle restjes bij elkaar en daar kwam een donker grijs kleurtje uit, helemaal leuk. ik besloot maar gewoon het erop te wagen, veel slechter kon het niet worden.

Het resultaat volstaat voor nu prima. Ik kwam net wat verf tekort, dus de onderkant heb ik niet gedaan. Daarnaast is de verf/beschermlaag niet echt stootvast merkte ik. Maar voor nu ben ik er blij mee. Het oogt frisser en ik kan het bankje over een paar jaar weer een ander kleurtjes geven of alsnog als tuinbankje gaan gebruiken. Het heeft mij niks gekost, behalve wat tijd :-)



Verder merk ik dat ik, nog vaker dan voorheen, vooral kijk wat we nog ik huis hebben. Ik haal minder vaak boodschappen, soms wel even snel iets tussendoor bij de bakker/groenteman. Vaak lukt het prima om de boodschappen 1-3 dagen uit te stellen en restjes/voorraad op te maken. 

Ik wil nog een paar broeken van de kinderen oplappen, zodat ze nog even mee kunnen. Ik heb nog heel veel zaadjes liggen om mijn moestuintje ook dit jaar te vullen. En ook mijn idee van plantenbieb vorm te geven, daarover een andere keer meer. Van doen met wat je hebt wordt je creatiever. Restjes bij elkaar gooien, vormen een nieuw gerecht. Iets voor een andere functie gebruiken dan het is bedoeld. 

Ik was al aan het denken voor een afscheidscadeautje voor de leidsters van de peuterspeelzaal. Ik had al bijna een shopafspraak staan. Maar toen kwam ik via mijn schoonmoeder aan een paar plantjes "vergeet-mij-nietjes". Samen met 3 potjes uit de schuur die we leuk gaan versieren een leuk cadeau. die shopafspraak is gelukkig deus niet nodig! Eerst kijken en nadenken wat je nog hebt!

zondag 4 april 2021

Mijn dromen komen echt uit!

 In augustus 2018 begon in met een ruilpunt van kinderkleding aan huis, hier schreef ik er toen over. Het was eigenlijk gelijk een groot succes. Een jaar lang ontving ik elke maand 10 ruilers thuis op een ruilochtend. Er waren er meer die wilden komen, maar daarvoor is mijn huis te klein.

Na een jaar kon ik terecht bij "Het huis van de Wijk" om daar eens in de twee weken een ruilavond te organiseren. Ik deed het niet langer alleen, maar met een klein groepje vrijwilligers. We werden steeds groter en groter. De avonden waren goed bezocht, gemiddeld zo'n 15 bezoekers per keer.

Ergens droomde ik van een soort van kledingruilwinkeltje. Ooit dacht ik, ooit....

En toen vorig jaar maart werd ik gevraagd door een projectleider in het Huis van de Wijk of ik een vaste ruimte wilde betrekken. Met ruimere openingstijden, een plek waar mensen van de dagbesteding ook zouden kunnen helpen. JA!!! Dat wil ik. Of ik de coördinatie daarvan op mij wilde nemen, daar moest ik wel even een nachtje over slapen. Maar met het idee in mijn achterhoofd dat David april 2021 4 jaar wordt, ging ik de uitdaging aan. Ook qua budget was het een uitdaging, maar uiteindelijk is het gelukt. En heb ik met hulp van tal van vrijwilligers, gekregen spullen en donaties een mooie ruimte in kunnen richten.

Inmiddels zijn we bijna een maand open om te ruilen op afspraak op de woensdagochtend en vrijdag. Ik sta er niet (meer) elke opening, het voelt als een kindje dat ik wat meer loslaat nu ik mij meer op de coördinatie, promotie etc richt. 

En het is een groot succes, we zijn de hele maand volgeboekt geweest. Naast kinderkleding, kan er bij het ruilpunt nu ook kleding voor volwassenen geruild worden. Het is echt een droom die is uitgekomen!

Ik voel mij echt gezegend dat ik mijn tijd en aandacht hieraan kan besteden, doordat het momenteel niet noodzakelijk is dat ik financieel bijdraag in ons huishouden. Dit kledingruilpunt geeft mij zoveel voldoening en ik doe het met zoveel plezier. Op deze manier hoop ik toch een steentje bij te dragen aan de samenleving. En ik zelf heb de afgelopen tijd ook zoveel geleerd door het opzetten hiervan. Wie weet wat dat in de toekomst brengt. Want dit had ik 5 jaar geleden acht niet gedacht toen ik begon met kleertjes ruilen vanuit mijn woonkamer.