zaterdag 18 februari 2017

Vakantiehuisje

Vorig jaar kregen we een schenking uit onverwachte hoek. Een enorm bedrag, waar we mooie dingen mee kunnen doen. Eerste gedachte was om de hypotheek er volledig mee af te lossen. Maar al snel leerden we dat hier toch best wat haken en ogen aan zaten. Omdat we een spaarhypotheek hebben die pas 6 jaar loopt, zouden we een hoge boete krijgen en omdat die kosten er bij komen, zouden we de hypotheek alsnog niet volledig kunnen aflossen. Dat klinkt als weggegooid geld, geld dat naar de bank en belasting gaat. Nee, dat is niet wat wij met het geld wilden. We kunnen onze lage maandelijkse hypotheeklasten makkelijk betalen en daarnaast zijn we over 14 jaar, als we nog geen 60 zijn al hypotheekvrij.

Door recente verbouwing en de investeringen die we de afgelopen 6 jaar in ons huis hebben gedaan, konden we ook niks bedenken dat we nog in ons huis wilden investeren. Nou ja, 1 ding dan: zonnepanelen, die we dan ook in november vorig jaar hebben laten plaatsen.

De rest van het geld gewoon op de bank laten staan, voelde ook niet goed. Je maakt er dan vooral de bank blij mee, want rendement levert het nauwelijks meer op. Beleggen doen we al, maar nog meer beleggen, waarom? Om het later een hoger bedrag te laten zijn? Is het niet beter om nu al van het geld te genieten?

Allerlei scenario's kwamen voorbij als cursussen volgen, een eigen bedrijf starten, studiegeld voor de kinderen, schenkingen doen etc... Maar dat ik toch zwanger bleek in augustus zorgde er voor dat de plannen voor cursus en een eigen bedrijfje naar de achtergrond schoven. Leuk om misschien ooit nog eens te doen, maar niet voor nu.

Uiteindelijk werd er wat geld weggezet voor de eventuele studie van Dirk. En besloten we een aantal periodieke schenkingen te doen aan goede doelen. Dat kan dan met belastingvoordeel, geld terugkrijgen van de belastingdienst klinkt een stuk leuker dan geld naar de belastingdienst brengen. Maar toen was er nog best een "smak geld" over. Omdat we zelf altijd zorgvuldig gespaard hebben, geen gekke dingen hebben gedaan, uitgaven altijd goed hebben overwogen en gewoon zuinig leven, voelde dit geld als een beetje "overbodig". Wat een luxe probleem zul je misschien denken. Gelijk één van de redenen waarom ik ooit ben gestopt met loterijen, ik zou gewoon echt niet weten wat ik met het geld zou moeten. Ja, reizen maken, maar momenteel met jonge kinderen zit dat er toch niet in.

Ik heb een toeristische opleiding gevolgd en ook een aantal jaar in de toeristische branche gewerkt. Ergens droom ik er nog weleens van om naar het buitenland te gaan een eigen B&B of camping te beginnen. Maar in de praktijk zal ik het nooit doen, ik geloof niet dat ik er echt gelukkiger van zal worden. We zijn niet handig, zijn enorme sloddervossen, houden niet van schoonmaken en zijn toch wel op onze privacy gesteld. Elke keer mensen bij je op het terrein, nee ik geloof toch dat dat niet zo ons ding is.

En toen kwam er min of meer per toeval iets anders op ons pad. Ik las een beetje op internet over vakantiehuisjes en steeds meer begon het idee te ontstaan om zelf een vakantiehuisje aan te schaffen. Niet een huisje dat je helemaal zelf moet poetsen, onderhouden en verhuren, maar ééntje waarbij al die zorgen uit handen worden genomen en je enkel het plezier en rendement hebt. Dit laatste klinkt natuurlijk een beetje te rooskleurig en we zijn hier ook wel realistisch in. Het rendement van 4-6% als je het volledig verhuurt, lijkt ons wat aan de hoge kant. Daarnaast willen we er ook zelf gebruik van gaan maken, voornamelijk voor weekendjes weg. Als we zeg 5-10 jaar plezier van zo'n huisje zouden hebben, het regelmatig zouden verhuren en aan het eind van de rit quitte zouden spelen, zijnwij zeer tevreden. Dan hebben we rendement gehad in de vorm van plezier i.p.v. geld, iets dat ons veel gelukkig maakt. Mocht het rendement tegenvallen en we na de verkoop over een aantal jaar verlies lijden, dan is dat jammer, maar het is ook "extra geld" geld dat we kunnen missen.

In ieder geval zie ik ons de komende jaren wel regelmatig naar dit huisje gaan. Dirk die speelt bij het strandje (en ik vanaf het huisje kan zien) terwijl de baby slaapt en ik een boekje lees op de veranda. Het is een uurtje rijden van ons huis, dus prima te doen voor een weekend. Daarnaast ligt het in een hele mooie omgeving/natuurgebied, vlakbij de Duitse grens met onze favoriete speeltuin. Het park is autovrij, heeft leuke faciliteiten als en (binnen)speeltuin, strandje, zwembad en de nodige animatie. Voor ons niet per se een must, maar denk dat het daardoor wel makkelijker verhuurd wordt. Wij zullen er toch vooral buiten het hoogseizoen gebruik van maken als het rustiger op het park is.

Nog wat plaatjes dan maar:




vrijdag 17 februari 2017

Twee mijlpalen

Inmiddels ben ik 31weken+3dagen zwanger. Ik hou het bijna met de dag bij, dit komt vast door mijn vorige zwangerschap waarbij elke dag dat de baby in mijn buik kon zitten belangrijk was.

Afgelopen 2 weken, waren 2 weken met twee voor ons bijzondere mijlpalen.
Mijlpaal 1 bereikten we vorige week donderdag. Bij de 30 weken controle stond ook een groeiecho gepland en ons kindje wordt nu op 1640 gram geschat. WAT?! Zoveel? Ik was vol verbazing, Dirk is met 1240gram geboren ik vind het een gek idee dat het kindje in mijn buik nu al groter is. Geruststelling geeft het ook, dit kindje heeft geen groeivertraging en is dus sterker mocht het toch een vroeggeboorte worden. De pakjes maat 38 die ik nog van Dirk had, kunnen denk ik bijna opgeruimd worden. Mijn buik is nu ook groter dan bij Dirk, groter kindje, meer vruchtwater. Leuk om nu ook eens een buik te hebben en dat mensen vragen of ik zwanger ben. Dat heb ik bij Dirk dus helemaal niet gehad.

Tweede mijlpaal bereikten we afgelopen woensdag. Ik was toen 31weken+2 dagen zwanger. Dat is al 1 dag meer dan ik bij Dirk zwanger heb mogen zijn. Wederom een geruststellend gevoel. Ik ben dankbaar dat mijn kindje zolang bij mij mag blijven. Bij Dirk voelde het toch als dat mijn kindje werd "afgepakt", het ergste vond ik dat hij gelijk na de keizersnee bij mij werd weggenomen en ik hem pas weer even later zag in de couveuse en nauwelijks kon aanraken. Ik heb er 2 dagen op moeten wachten om hem vast te mogen houden, terwijl hij gewoon nog bij mij in mijn buik moest zitten.

Ik ben dankbaar dat we deze twee mijlpalen hebben gehaald. Maar de onrust neemt ook toe. De controle bij de gynaecoloog gisteren liet toch weer een lichte stijging van mijn bloeddruk zien. Deze lichte stijgende lijn heeft nu een punt bereikt waarop ze niet verder willen afwachten, maar er toch met een lage dosis bloeddrukverlagers is begonnen. Ik voelde het die ochtend al, mijn handen trokken, dik door vocht dat ik vasthoud, de eerste tekenen (achteraf) dat het bij de zwangerschap van Dirk ook iets aan de hand was. Medicijnen, ik slik ze liever niet. Maar in dit geval doe ik er alles aan om mijn kindje zo lang mogelijk bij mij te kunnen houden.

Ik had gehoopt dat deze zwangerschap zonder complicaties zou zijn. Ik ben dan ook teleurgesteld in mijn toch hogere bloeddruk. Ik mocht de afgelopen 4 weken al elke week op controle komen en dat zal de komende weken zo blijven. Leuk is anders, maar ook fijn dat ze mij goed in de gaten houden.

De gynaecoloog zei ook, dit hoeft niet te betekenen dat je weer HELLP krijgt, maar we proberen nu in een vroeg stadium je bloeddruk stabiel te krijgen. En dat is natuurlijk alleen maar goed, dat ze er op tijd bijzijn en ik hopelijk mijn zwangerschap gewoon uit kan dragen.

Ik probeer vooral rustig te blijven en maar af te wachten hoe het loopt. Het heeft geen zin om mij drukt te maken over dingen waar ik niks aan kan veranderen. Wel hebben we nu op tijd al veel dingen geregeld. Ik heb mij goed voorbereid op een hopelijk toch natuurlijke bevalling, ons geboorteplan is al uitgebreid besproken en alle "belangrijke" dingen zijn geregeld. Dat geeft in ieder geval rust.


donderdag 2 februari 2017

Piratenfeestje

Half december was Dirk jarig. Nu had Dirk nogal last van de decemberdrukte en was ook veel ziek. Dus besloten we om zijn kinderfeestje naar het nieuwe jaar te verplaatsen. Hij wou graag een piratenfeest, dat wist hij al een paar maanden van te voren. Dat maakte het makkelijk, want genoeg tijd om van alles te bedenken en verzamelen.

Een vriendin van mij vroeg mij of Dirk het niet samen met zijn vriendje S. wou vieren. S. zit in de parallelklas en is een week later jarig dan Dirk. Waarom ook niet, dacht ik, als Dirk het goed vind, is het voor mezelf ook wel makkelijk. Ik zou op de geplande datum 27 weken zwanger zijn en dan is het maar afwachten hoe je je voelt. We wilden gewoon een feestje thuis geven. Dat deed ik vroeger thuis ook en vond ik altijd erg leuk. Met onze scouting(leiding)ervaring was een feestje ook zo in elkaar gedraaid.

We spraken kort wat praktische dingetjes af; zoals locatie, aantal kindjes, globale plannen en datum.
De verdere voorbereidingen deden we in januari, dat zorgde ook voor wat extra rust in de decembermaand. En ik denk voor de meeste kindjes ook wel fijn niet nog een extra activiteit.

Ondertussen hielden we onze ogen en oren open en maakten een bord op Pinterest met ideeën. Bij X.enos vond ik een piratenfeestbox voor 6 euro. Een heel feestpakket voor 8 personen, met bordjes, bekers, zelf knutsel piratenoutit en wat eten en drinken. Die nam ik mee, we zouden wel zien wat we ervan gingen gebruiken.

De uitnodigingen gingen nog net voor de kerstvakantie de deur uit: Flessenpost! Allebei mochten ze 3 kindjes uitnodigen. Nog een heel gedoe, want Dirk wou er maar 1: zijn vriendinnetje.


Voor de organisatie van het kinderfeestje gingen we een ochtend in januari bij elkaar zitten. We hebben een draaiboek gemaakt met daarin: de aankleding, het programma en actielijst. Alex zou die dag ook vrij nemen, erg fijn, dat zou mij toch wat meer rust geven.

Het programma was als volgt:
14.00-14.30 ontvangst + taart eten +kado's uitpakken 
14.30 – 15.00 thema opening + piraten outfit maken
15.00 – 16.30 speurtocht incl 4 spelletjes
16.30 -17.15 eten
17.15 kinderen naar huis brengen

We liepen enorm uit op de eerste twee onderdelen. Voordat alle kinderen binnen waren en afscheid hadden genomen was het al 14.15 uur. Daarnaast merkten we dat de kinderen ook gewoon wilden spelen, daar hadden we zelf niet aan gedacht. Uiteindelijk werden de eerste kindjes pas om 18.00 naar huis gebracht, gelukkig vonden de ouders het geen probleem. 

De taart wilden we eerst zelf bakken, maar door tijdgebrek, hebben we toch gekozen voor een kant-en-klaar slagroomtaart, die we zelf een beetje gepimpt hebben. Slagroom eraf gehaald, met blauwe kleurstof een soort zee met golven ervan gemaakt. Verder koekkruimels als een soort van strandje met daarop de 5 kaarsjes en nog wat chocolademunten en dolfijnensnoepjes. Achterin de zee zwemt nog een haai. De vlaggetjes en piraat hebben we zelf geknutseld. Dirk wilde graag een Pikachu, S. kreeg een gewone piraat op zijn taart. De kosten waren het niet, denk ca. 5 euro per taart. Veel hadden we van te voren afgeprijsd gekocht en de dolfijnen snoepjes zaten in de X.enosbox.




De versiering in huis hebben we gedeeltelijk zelf gemaakt, wat dingen van de opruiming en de rest hadden we gewoon al in huis. Alex had muziek van internet gehaald. 




Na het taart eten, gaven we ze allemaal een lang rietje en lieten ze drinken uit een grote glazen bak, als soort van vissenkom. Onderin zwommen de dolfijnensnoepjes. Maar we deden net of het haaien waren en ze dus moesten uitkijken met drinken. Ze vonden het allemaal geweldig. Ze hadden zo 1,5 liter limonade op. 

Slurp,slurp
Het uitpakken van de kado's deden we met een klein spelletje. De kinderen gingen in een kring zitten en Dirk en S. mochten op de beurt draaien aan het zwaard in het midden. Degene waar de punt van het zwaard naar wees mocht zijn cadeautjes aan de jarigen geven. een kring en vertel een verhaal over echte piraten. 

Thema-opening werd verzorgd door Alex. Hij stelde zichzelf voor als kapitein Ruigbaard. Zijn schip was vergaan in de zee en hij was zijn bemanning kwijt geraakt. Hij was opzoek naar een nieuwe bemanning voor zijn schip om samen de schat te zoeken. Hij deed het echt goed, zelfs wij waren onder de indruk van hoe hij zich in zijn rol kon inleven.

Natuurlijk moesten ze er eerst uitzien als echte piraten en werd er geknutseld. De piraten-outfit konden we helemaal maken uit de X.enosbox, voor allemaal een hoed, hesje en papegaai. Vriendin E. had thuis nog een verrekijker en zwaard geknutseld. We hadden ook nog zwarte schmink om een ooglapje of snor te maken. Ook kregen ze allemaal een echte piratennaam. Ze mochten uit twee bakken een kaartje trekken, de twee kaartjes vormden samen de naam; zoals Kleine man, Enge kerel en Vreemde vriend etc....




Daarna gingen we naar buiten voor de speurtocht. We hadden een tocht met rode lintjes uitgezet in het parkje achter ons huis. Alex liep met de kinderen mee, toevallig kwam toen ook de man en oudere zonen van E. om te helpen. Vriendin E. en ik verzorgden de posten met spelletjes. we namen de fietskar mee voor alle materialen.


kokosnoot bowlen
ooglapje prik







De speurtocht verliep prima. de kleine spelletjes waren een groot succes (kokosnoot bowlen, commando's opvolgen, piraten kogeldans, ooglapje prikken). En na elk spelletje kregen ze een stukje schatkaart. Na het laatste spelletje moesten ze aan de hand van de schatkaart de schat zoeken. Die was verstopt in onze tuin, een kist met voor iedereen daarin een spelletje piratenmemory.

Voor de kinderen naar huis gingen, aten ze nog een broodje knak in de vorm van een zeilschip. Verder serveerden we er schalen met komkommer, paprika, worteltjes en tomaatjes bij.


Bij het afscheid kreeg iedereen nog een piratendiploma en brachten we ze naar huis.

Het was een heel geslaagd feestje en nog lowbudget ook. Totale kosten waren ca. € 50,-- en die konden we ook nog met z'n tweeën delen. Het was ook erg leuk om te doen, wel vermoeiend, maar ook heel gezellig. En de kinderen waren allemaal erg enthousiast.