woensdag 27 november 2013

Zo komt meuk dus je huis binnen...

O'ja was ik niet aan het ruimen en proberen met minder spullen te leven? Ja, dat klopt, maar dat zou je niet denken als je mijn "opbrengst" van vanavond zou zien.

Ik had een sinterklaasdobbelavond met een aantal mama's uit de buurt, waarbij we allemaal 2x een cadeautje van 2 euro moesten kopen en 1x een "zoldercadeau" meebrengen. Het spel gaat als volgt: Iedereen gooi met de dobbelsteen en bij 1 en 6 mag je een cadeautje pakken, maar nog niet uitpakken. Als alle cadeaus verdeeld zijn begint ronde 2 en wordt er bij 1 en 6 een opdrachtkaartje voorgelezen. Opdrachten kunnen zijn een cadeau te ruilen, weggeven etc...etc... En dan als de ingestelde tijd voorbij is mogen de cadeaus uitgepakt worden.

Bijna op het eind had ik nog een cadeau met de cryptische omschrijven "om de bloemetjes buiten te zetten". Eigenlijk was ik daar wel blij mee, 1 cadeau en ik verwachtte iets van een plantje o.i.d. Maar net voor het einde moest ik al mijn cadeau met iemand ruilen en kreeg ik er dus 9, waarvan 2 van mezelf en toen ging de zoemer. 2 mensen die niks hadden maakte ik blij met "mijn eigen cadeaus" en de andere 7 waren dus voor mij...zucht.

Er zaten best leuke dingen bij hoor, maar niet als je net probeert je huis te ontrommelen. Als zoldercadeau had ik zelf een etherische oliebander gegeven en wat kreeg ik terug, eh ja ook een etherische oliebrander. Ik ga hem denk ik wel gebruiken voor elke maand een ander geurtje, vind ik toch wel leuk en anders een keer aan iemand cadeau geven? Verder leuke uitsteekvormpjes van dino's, een nagelvijl in de vorm van een uil en een vogelvoederhuisje wat de tuin in kan. Maar ik vraag me echt af wat ik met het schetenkussen, kookboek en vier op een rij in harteditie aanmoet.... bewaren tot de volgende rommelmarkt maar weer?

mijn opbrengst

Het was een gezellige avond met veel lol en daar ging het toch om. Maar oh soms voel ik me ook wel weer ondankbaar....ik word gewoon niet meer zo blij van spullen....

dinsdag 26 november 2013

Taartje maken

Vorige week volgde ik een taartenworkshop. Ik kon meedoen voor een gereduceerde prijs, dus dat kon ik niet aan mij voorbij laten gaan. Toch was het zeker niet goedkoop, maar ik zie het ook meer als een investering om in de toekomst zelf verjaardagstaarten voor zoontje te maken. Over een paar weekjes kan ik me voor het eerst gaan uitleven want dat wordt hij alweer 2 jaar.

En het was echt leuk de workshop, we leerden hoe je een boltaartje kan maken en daarnaast werden ook tal van tips gegeven over andere soorten taarten. Ik maakte dit banenentaartje alvast voor sinterklaas. Hij zit nu in de vriezer, zodat we hem met sinterklaasavond aan kunnen snijden en ik verder dus vrijwel niks hoef te kopen/maken, want we vieren het dit jaar hier met de familie.


En vandaag werd ik geattendeerd door een andere deelnemer aan de workshop dat er van alles in de aanbieding is om deze taartjes te maken. Ik had ook nog een vvv-bon liggen, dus kon ik die eindelijk eens goed besteden. Vormpjes heb ik al een aantal in huis en ook kleurstof voor de marsepein. Dit keer koop ik nog de mixen zoals ze ook in de workshop werden gebruikt en ga ik even voor "safe". Doel is om daarna te gaan experimenteren met andere soorten cake en vullingen om het geheel wat gezonder te krijgen, zonder e-nummertjes e.d. Maar ach, dit soort dingen eten we toch niet (meer_ regelmatig dus die ene keer kan vast niet zoveel kwaad. Was trouwens nog best lastig om de gehele bon van 25 euro besteed te krijgen, want de sponscakemix was uitverkocht... Maar broodzakken voor mijn eigen gebakken brood in de vriezer leken me ook wel handig en ach dan ook nog maar een zakje speculaasmix al is zelfmaken vast net zo makkelijk.


maandag 25 november 2013

Rommelmarkt

Afgelopen weekend was het weer zover; de rommelmarkt waar ik jaarlijks met mijn zus sta. Dit keer viel het aantal bezoekers een beetje tegen en ook de opbrengsten. Nu moet ik er ook wel bij zeggen dat ik al veel via internet heb verkocht de laatste maanden en daardoor nog maar weinig spullen had van een grotere waarde dan 2 euro.

Ondanks de tegenvallende verkoop ging ik toch met 4 lege bananendozen naar huis van de 10. En had ik een winst van ruim 40 euro. Ook scoorde ik zelf nog wat leuke dingen, zoals een beker voor bij de staafmixer voor 20 cent, de mijne was al een tijd geleden kapotgegaan. En nog een uitbreiding voor het nijntje huis en keukentje en cdtje en een houten puzzel voor zoontje alles bij elkaar voor € 3,20.

Of we volgend jaar weer op deze markt kunnen staan is nog even de vraag, want waarschijnlijk krijgt het gebouw een andere functie. Ik twijfelde dan ook sterk of ik de overgebleven zooi wel mee naar huis zou nemen of nog laten opkopen door een andere standhouder wat vaak gebeurd. Maar ik vind het terugkerende jaarlijkse uitje met mijn zus eigenlijk te leuk om op te geven. Dus we gaan eens kijken op een andere markt in de regio om daar jaarlijks te staan. De 6 overgebleven dozen staan niet in de weg in de schuur, dus ik laat het maar even zo. Naar de kringloop brengen kan altijd nog.


dinsdag 19 november 2013

Even bijkomen....

Ja, het was hier wel rustig hè de afgelopen dagen. Niet dat er nou niks is gebeurd en ik niks had om over te schrijven, maar soms zijn er belangrijkere dingen.

Zoontje had een zware verkoudheid en buikgriep te pakken en toen er na een dag of 4 geen verbetering kwam en hij weigerde nog genoeg te drinken toch maar naar de huisartspost gegaan, die ons doorstuurde naar de eerste hulp, waarna een opname in het ziekenhuis volgde.

Daar lagen we dus weer, herinneringen van een jaar geleden kwamen terug. We dachten toch echt de ziekenhuizen achter ons te hebben gelaten, maar zoals veel moeders me al waarschuwden blijven "deze kindjes" vaak zorgen kindjes. Helaas ging hij weer aan het zuurstof en een sonde om zijn vochttekort aan te vullen. En moesten we een paar nachtjes blijven.


Wat een zielig koppie, armpjes gespalkt zodat hij niet alles lostrekt.

Nog steeds niet lekker

En toen ging een beschuitje er wel weer in
Na 3 nachtjes mochten we weer naar huis. Ik mocht gelukkig bij zoontje op de kamer slapen, maar na die 3 nachten had ik het ook wel gehad in zo'n klein kamertje. Er was nog even sprake van dat we met sonde naar huis moesten, maar dat weigerden we pertinent. Na een dag bewijs leveren over de hoeveelheid vocht die hij tot zich nam en een beetje bluffen, kregen we hem toch zonder draadjes mee naar huis. En vandaag kwamen we weer thuis en hij drinkt goed!

Nu even bijkomen. Een heel weekend naar de k#t waarin we de laatste dingen voor de zolder wilden doen. Alle rotzooi naar de stort, oudpapier maandag aan de weg en de laatste dozen uitzoeken. Daar kwam helaas weinig van. Dus nu hebben we toch wel een klein probleempje omdat de timmerman volgende week begint en aankomend weekend ik het hele weekend op de rommelmarkt sta en manlief de komende dagen niet thuis is. Helaas is het niet anders en zal de timmerman met het vrije deel moeten beginnen. Ik hoop dat een vriend zaterdag manlief nog wil helpen om de spullen voor de stort in ieder geval in de tuin te leggen en verder zien we wel. We hadden nu eenmaal belangrijkere zaken aan ons hoofd.

woensdag 13 november 2013

Hapjes en drankjes voor het bezoek

Regelmatig sta ik voor een zelfde soort dilemma. Wij drinken zelf geen frisdrank en wijn, manlief af en toe een biertje. En koek/chips e.d. eten wij alleen nog in het weekend en meestal kiezen we dan ook nog voor een zelfgemaakte gezondere variant.

Maar als er bezoek komt haal ik toch wel frisdrank in huis en vaak wat extra te snoepen, omdat ik weet dat niet iedereen op een zelfgemaakte pompoentaart zit te wachten. En iedereen houdt ook altijd rekening met mijn vegetarische wensen. Maar als het bezoek dan weg is, is er altijd nog wat over en wat doe je er dan mee? Zelf (met tegenzin) opeten? Weggooien is ook zonde. Soms geef ik het ook aan het bezoek mee, zo van dit eten of drinken we zelf niet, maar bij niet iedereen "durf" ik dat en soms willen ze het ook niet. Nu staat er bijvoorbeeld weer een halve fles wijn in de koelkast, toch maar leeggieten dan? Of een risotto maken?

Ik heb ook weleens van die kleine flesjes frisdrank gehaald voor bezoek, maar die zijn veel duurder dan een grote fles van het goedkope merk en leveren ook nog eens meer afval op. Frisdrank drinkt manlief vaak nog wel op als het over is, dus dan toch maar die grote flessen.

Als er cake over is vries ik het nog weleens in. Maar wat doe ik met overgebleven koekjes? Het is nu ook niet dat hier zoveel bezoek komt dat ik ze tot het volgende bezoek kan bewaren. Dan toch maar van die voorverpakte koekjes kopen? Misschien levert dat uiteindelijk toch minder afval op, of word ik er zelf tenminste niet ongezonder van.

Komt deze situatie jullie je bekent voor? En hoe gaan jullie daarmee om?

maandag 11 november 2013

Pompoenerij (deel 2)

En toen bleef de andere helft van de pompoen zo een paar dagen liggen. Ik had me toch wel een beetje verkeken op de grootte van de pompoen en er moesten ook klusjes gedaan worden, projectje zolder ging weer verder en zondag was ik een hele dag weg. Gelukkig kan je een aangesneden pompoen een aantal dagen in de koelkast bewaren.

Zaterdagavond vond ik nog de tijd om snel even deze taart te maken. Lekker vond ook het bezoek.


Maar vandaag moest de rest toch echt verder verwerkt worden. Zodra zoontje zijn middagslaapje deed ging ik de keuken weer in. Ik maakte pompoenpuree om in de vriezer te stoppen, want anders komt die pompoen echt nooit op.



Ik maakte deze kruidige pompoencake, niet onze favoriet, dus die gaan we niet nog een keer maken.


En ik maakte deze hartige taart voor het avondeten, nog een beetje bleekjes op deze foto, maar hij ging 's avonds voor het eten nog een keer 15 minuutjes de oven in. Erg lekker de combinatie van honing, walnoten, pompen en feta. Ik maakte de taart met bladerdeeg en zonder courgette. De bodem bleef wat nat, dus misschien de volgende keer daar iets op vinden.



Ik had vrijdag de vriezer nog ontdooid en helemaal schoongemaakt en alles uitgezocht om zo wat plek te maken. Maar echt veel ruimte is er niet gekomen ener ging ook nog wat pompoensoep in. Ik kan nu net de puree kwijt en dan zit de vriezer weer vol. Ik las bij haar dat je puree ook kan wecken, misschien moet ik dat met die 2e joekel die er nog ligt maar gaan doen.

En nu staat er nog zo'n taart als afgelopen zaterdag in de oven, want die vonden we allemaal lekker. Maar er is nog steeds een stuk van ca. 300 gram over, wat gaan we daar nog mee doen?

donderdag 7 november 2013

Pompoenerij (deel 1)

Een goede maand geleden kocht ik 2 mega pompoenen bij een kleine moestuinder, heerlijk onbespoten en slechts 2 euro per stuk. Nu lagen die pompoenen er dus al weer een tijdje en ze moeten toch een keer verwerkt worden. Een heel werk, want ze zijn echt mega groot en alleen maar liters pompoensoep, daar zit ik niet echt op te wachten.


De afgelopen weken verzamelde ik al recepten met pompoen en inmiddels had ik genoeg verzameld om zo'n pompoen te verwerken. Vandaag was het toch regenachtig en toen zoontje op bed lag 's middags heb ik me er maar eens aan dit project gewaagd.


Ik begon met een gedeelte in de voedseldroger te stoppen. Volgens het droogboekje dat ik heb moet het ca. 9 uur drogen, plakjes van ca. 7mm dik en dan kan het daarna vermalen worden tot poeder en verwerkt in brood- en pizzadegen.


Toen alle lagen gevuld waren begon ik aan een grote pan soep, ca. 6 liter. Ik moest het verdelen over 2 pannen, want heb niet een hele grote.


Ik nam een kom pompoen-preisoep als lunch, manlief nam een kom bij het avondeten en ik deelde nog wat uit. De rest moet ik nog even bedanken of ik dat in ga vriezen of toch maar snel opeten. Eigenlijk is er niet zo veel plek ik de vriezer, dus morgen maar eens kijken of daar nog wat plek te maken valt.


De voedseldroger is nu net klaar en heeft een mooie volle pot gedroogde pompoenstukjes opgeleverd. Sommige stukjes waren nog niet helemaal droog, dus die heb ik nog even terug in de droger gedaan.


Morgen ga ik weer verder met mijn project en heb nog legio aan recepten die ik wil maken zoals, hartige en zoete taart met pompoen, pompoenpuree (ook om te wecken), pompoen zoetzuur, pannenkoekjes met pompoen, pompoen met pasta, pompoen met yoghurt en pompoen whoopie pies. Om dat allemaal morgen te maken, lukt natuurlijk niet, maar nog ideeën en pompoenen genoeg. Want naast deze 2 megapompoenen, heb ik er ook nog 2 uit eigen tuin en 1 uit de groentetas liggen

En alle pompoenpitten bewaar ik ook en ga ik ook drogen, sommige om volgend jaar te zaaien en de rest om ook te verwerken in brood e.d.

woensdag 6 november 2013

The afterparty

Allemaal bedankt voor de felicitaties voor mijn verjaardag van gisteren. Vandaag kon de afterparty beginnen, zoiets als opruimen, afwassen en fantaseren over wat ik met het verjaardagsgeld ga doen. En proberen af te blijven van al die lekker overgebleven hapjes, de restjes taart invriezen, die overigens héél lekker was maar niet echt gezond en de nog dichte verpakkingen wegleggen en proberen te bewaren voor de verjaardag van zoontje.

Eigenlijk vier ik mijn verjaardag al een paar jaar niet echt meer. Toen ik bijna dertig werd besloot ik mijn verjaardag nog om de 5 jaar te vieren en dan iets uitgebreider. Ik hou eigenlijk niet echt van het vieren van mijn eigen verjaardag. Iedereen zit gezellig te kletsen en te eten, terwijl ik dan degene ben die iedereen van een hapje en drankje moet voorzien en nauwelijks met iemand praat, leuke verjaardag. Toen ik dertig werd had ik niet echt zin in een feestje, ik was toen zwanger en voelde me niet erg goed. Ik heb mijn familie toen uitgenodigd voor een etentje buiten de deur, ook erg gezellig en zo kon ik dus ook lekker zitten en kletsen. Toch komen er elk jaar wel een paar mensen langs. Iedereen is welkom hoor, maar ze weten dat ik het niet echt uitgebreid vier. Ik bak wel altijd iets, want dat vind ik gewoon leuk om te doen, en zorg dat er verder ook wel wat te eten en drinken in huis is, maar ik ga niet de hele tijd met hapjes lopen sjouwen.

Wat ook is veranderd is dat ik eindelijk iets weet om te vragen voor mijn verjaardag. Mensen hoeven niks te geven, maar ja dat doen ze toch hè, zo ben ik zelf ook. Ik koop bijna niks meer voor mezelf en wat ik graag wil hebben schrijf ik op mijn wensenlijstje. Soms komt er iets op het wensenlijstje bij, maar soms gaat er ook iets van het wensenlijstje af, omdat ik het gekocht/gekregen heb of omdat ik het al niet meer hoef te hebben. Zo kon ik dit keer iedereen zonder hoofdbreken voorzien van mijn wensen. Zo kreeg ik van manlief een abonnement op Gelukkig (hij vond de adoptie van een hoogstam fruitboom te ingewikkeld) en hij kocht nog wat zooi leuke dingetjes hier en daar. Hij leert mij ook steeds beter kennen hoe ik ben op het gebied van kado's. Zo kreeg ik een slinger met "2" en een slinger met "3" die natuurlijk mijn nieuwe leeftijd vormen, maar we ook goed kunnen hergebruiken als zoontje 2 wordt over 6 weekjes en de andere voor volgend jaar. Ik kreeg een flessenlikker en een maatbeker, ik hoop nu eindelijk eens dat die streepjes en cijfers op de maatbeker blijven zitten, want op één of andere manier gaan die er bij mij altijd af en ik stop die dingen niet in de vaatwasser! En ik kreeg wat bolletjes wol, omdat ik laats een breiworkshop heb gevolgd, waarover in een ander blogje meer.

Ook lag er 's ochtends een mooie tekening van zoontje en papa klaar en ook mijn lieve katje was mijn niet vergeten. Van mijn zus kreeg ik een Riess omeletpan, die ook op het wensenlijstje stond, wat moestuintijdschriften en lege potjes die ik weer lekker kan vullen met van alles en nog wat. En verder heb ik veeeeel centjes gehad die ik nu maar eens niet op mijn spaarrekening ga storten, maar echt iets van mijn wensenlijstje mee ga kopen; mijn keukenmachine/blender is aan vervanging toe, maar er staan ook nog wel wat boeken op die ik niet bij de bieb kan krijgen of zal ik toch voor die adoptie appelboom gaan? Iets om even goed over na te denken.

Kado van zoontje

Gisteren kreeg ik al mijn eerste nummer van Gelukkig binnen, dus 's avonds toen het bezoek vertrokken was, kon ik al even genieten van mijn kado's door een stukje te lezen. Eigenlijk voel ik me weer net een klein kind. De laatste jaren gaf ik niks meer om kado's omdat ik toch niks echt te wensen had, ik kocht alles zelf wel. Nu maakt het te wensen hebben om weer leuk om te krijgen.


Kado van mijn lieve katje

zondag 3 november 2013

Mijn weg naar gezondere voeding

Mijn behoefte aan "lekkers" als lees dingen met veel suiker, e-nummers en kunstmatige toevoegingen wordt steeds minder. Eerder viel het me al op hoeveel nep-voedsel er in de winkel ligt en hoe weinig echte voeding. En de laatste tijd valt het me op hoeveel momenten er zijn dat er een koekje wordt aangeboden bij de koffie, wordt getrakteerd of er andere gelegenheid is om maar te snoepen.

Toen ik nog lijnde waren dit soort momenten verschrikkelijk: Nee zeggen, terwijl je JA denkt. Steeds traktaties op je werk afslaan en dan 's middags toch overstag gaan bij de snoepautomaat op het station. Of zoiets als op een verjaardag alle schaaltjes op tafel verlangend naar je zien kijken en als je dan tegen jezelf zegt eentje kan toch geen kwaad, daarna alsnog als een stofzuiger de tafel over gaan.

Ik greep momenten aan waarin ik MOCHT zondigen. Dit waren momenten als een uitstapje, etentje, verjaardag en eigenlijk waren die er gewoon te veel.

En nu ik niet meer lijn, maar langzaamaan probeer mijn eetpatroon te veranderen en hier al ver mee op weg ben, kan ik vrijwel altijd zonder problemen beslissen of ik iets wel of niet wil eten. Als ik nu Nee zeg, bedoel ik ook Nee. Soms vraagt het iets meer voorbereiding om die keuze makkelijker te maken, maar soms gaat het ook als vanzelf.

Gisteren gingen we een dagje naar een pretpark (gratis entree) en van te voren zat ik me al te bedenken wat voor lekkers we mee zouden nemen. En toen dacht ik gewoon aan lekkers als: noten, fruit en boekweitpannenkoekjes. En dus niet aan de dingen die gewoonlijk mee zouden gaan als broodjes, pakjes drinken, snoep, koek en candybars.

's ochtends was ik best trots op ons "overlevingspakket" voor de dag.

En er ging ook nog komkommer mee

En ook in het pretpark hunkerde ik niet naar een bak friet met vette mayo en een cola. We zaten aan picknicktafels met om ons heen toch behoorlijk wat mensen aan de friet en eigenlijk deed het me niks. Voor mezelf was dit een behoorlijke openbaring, want een jaar geleden was dit wel anders.

Het zakje "gezonde" koekjes wat ik voor de kindjes had meegenomen, bleef zelfs onaangebroken. 's avonds toen we thuis kwamen hebben we toch nog wel friet gehaald. Niet dat ik er nou zo'n zin in had, maar we waren wel erg laat thuis en het was makkelijk. Voor een keertje friet is natuurlijk helemaal niet zo erg, maar er echt van genieten zoals eerst was het nu niet, het smaakt me gewoon niet meer zo. Ik gooide nog snel een potje erwtjes met worteltjes open, om toch nog maar wat groente binnen te krijgen. En liet de hoeveelheid friet beperkt en dit keer maar 1 snack (groentekroket) waar er anders 2 op mijn bord lagen. Een hele verbetering dus!

Zelf haal ik al ruim een jaar niks ongezonds lekkers in huis, soms alleen voor het weekend, maar lang niet altijd. Maar het valt me nu op hoe vaak ik op plekken kom waar je toch iets ongezonds lekkers krijgt aangeboden. Dagelijks zijn er dus wel momenten waarop je moet weigeren en regelmatig krijg ik dan ook de vraag of ik aan de lijn ben, zeker als ik water vraag. Ik vind frisdrank gewoon niet meer lekker en vruchtensappen hoeven van mij ook niet meer zo. Maar lijnen Nee, lijnen doe ik nooit meer, heb ik voor eeuwig verbannen. Lijnen heeft me niet veel goeds gebracht. Ik ben er van overtuigd dat ik door het lijnen alleen maar dikker ben geworden. Ik vertel mensen over mijn weg naar gezondere natuurlijke voeding en dat het veel minder moeite kost dan lijnen, maar de kilo's er niet vanaf vliegen, maar ik er wel kom. Die kilo's zijn er natuurlijk ook niet in een paar weken aangekomen, dus zullen er ook niet in weken afgaan. En mijn gewicht vind ik nu ook niet meer het belangrijkste, belangrijker vind ik dat ik me nu beter voel, meer energie heb en zoontje het goede voorbeeld kan geven. Maar het was toch wel fijn om na een paar maanden te hebben stilgestaan de weegschaal dit weekend weer een lager getal aan te zien geven en dat was een getal dat ik al jaren niet meer gezien heb.

Nog een paar kiekjes dan maar!




Een verzopen katje, wat een regen!

vrijdag 1 november 2013

Chocolade

Ik ben een chocoholic. Eigenlijk heb ik zo lang als ik me kan herinneren al van chocolade gehouden. Ik was niet iemand die zijn chocoladeletters nog weken liet liggen, maar die verdwenen toch vrij snel in mijn mond. Eigenlijk altijd wel als ik chocolade kreeg ging dit gelijk op. Snoepgoed kan ik makkelijk vanaf blijven en lang bewaren, maar chocolade niet. Ook toen ik naar de hoge school ging en later ging werken en met het openbaar vervoer reisde vormden die snoepautomaten voor mij een grote verleiding en regelmatig nam ik toch iets, ik ging dan vaak wel voor het kleinste, omdat ik toch wist dat bewaren niet aan mij besteed was.

Nu is dat anders, ik vind chocolade nog steeds heel lekker, maar ik kan beter de discipline opbrengen om te doseren. Wel moet ik niet in al te grote verleiding komen, dus geen grote voorraad in huis en soms vermijd ik bewust de rij in de winkel met chocolade. Maar ik moet bekennen dat toen ik laatst een doos Merci kreeg ik deze wel kon bewaren tot het weekend, maar toen deze eenmaal open was, wel dezelfde avond op ging.

Ik eet nu veel gezonder dan een aantal jaar geleden. Ik ben zeker nog niet waar ik wil zijn, maar merk wel dat het langzaam allemaal wat meer vanzelf gaat en ik al een soort van natuurlijke afkeer voel bij sommige dingen. 's Avonds als zoontje op bed ligt en manlief en ik genieten van elkaar, onze hobby's en de rust pakken, pakken we ook allebei onze favoriete lekkernij. Voor hem is dat een biertje, voor mij is dat een decaf koffie (anders kan ik niet slapen) met een stukje chocolade. Dat stukje chocolade daar geniet ik dan echt héél erg van. Ik doop het in de koffie zodat het een beetje smelt en sabbel er dan aan. Ik laat de chocolade verder langzaam smelten in mijn mond en proef vooral goed.

Dat stukje chocolade was eerst melkchocolade, daarna ging ik verder op puur, omdat dat gezonder is. Ik koos vervolgens voor extra pure chocolade en nu ben ik aan het experimenteren met raw chocolate. Ik merk dat het vooral gewenning is, melkchocolade vind ik nu bijvoorbeeld minder lekker sinds ik meer puur eet. Ik maakte eerder al eens raw chocolate repen die erg lekker waren, maar ergens raakte het weer in de vergetelheid. Nu wil ik toch weer meer gaan doen met raw chocolate. Want wat zou het toch fantastisch zijn als ik mijn genietmomentje van de dag nog gezonder kan maken. Ik zag een flyer voor een raw chocolate workshop voorbij komen en organiseerde een klein clubje vrienden en kennissen, zodat de workshop over 2 weekjes bij mij thuis wordt gegeven.

Gisteren maakte ik deze heerlijke chocolade-kokosballetjes. Ik had niet alle ingrediënten in huis, dus verving de cranberries door incabessen. En het smaakte heerlijk! Ik hield het bewust bij 1 balletje en bedacht dat als ik elke avond nou 1 zo'n balletje maak, ik hier 2 weken van kan snoepen. En dat is nog voordelig ook, nu zijn de ingrediënten die erin zitten niet heel voordelig, maar je hebt van alles maar een klein beetje nodig. Anders koop ik wekelijks 1 extra pure bio reep die toch al snel € 1,50 is. Ik denk dat dit een stuk voordeliger en vooral gezonder is.

chocolade-kokosballetjes

Ik ben héél benieuwd welke andere lekkere raw chocolate recepten ik ga ontdekken tijdens de workshop.

Het betekent overigens niet dat ik nooit meer geniet van een chocoladeletter of tony chocolony reep. Die zullen zeker hier nog wel gegeten worden. Maar zoals bij zoveel dingen heb ik straks een veel gezondere basis, zodat als ik een keer zin heb ik een grote melkchocoladereep de impact een stuk kleiner zal zijn. Voor mijn verjaardag zit ik er aan te denken om deze taart te maken, niet erg gezond. Maar het leek me zo leuk om deze taart te maken en als ik zelf maar een klein stukje eet zal het vast wel goed komen. Het maken van deze taart zie ik dan maar als mijn eigen verjaardagscadeautje.