zondag 29 juli 2012

Wasbare luiers getest

In mijn zoektocht naar een geschikte wasbare luier, kwam ik erachter dat een kennis van mij een vriendin heeft die consulente is van Kaatjekatoen. Op een zwemavondje kwamen we met elkaar in contact en een paar dagen later stond ze hier op de stoep met haar doos vol verschillende wasbare luiers.

Tja, er was wel heel veel keus. Dus eerst werd een soort voorselectie gemaakt. Ik ga toch vooral voor het gemak, anders zie ik het mezelf eigenlijk niet doen. Dus niet te veel vouwen, geen losse overbroekjes, nee doe mij maar die alles in 1 luier. Ik heb geen droger, dus een korte droogtijd is ook wel handig. En zo kwamen we bij de meest geschikte luier: Tots Bots Easyfit 2012. Deze luier is gemaakt van kunstvezel, misschien niet het meest milieuvriendelijke product, maar altijd nog beter dan wegwerp denk ik maar.



Omdat zij deze ook zelf gebruikt, stelde ze voor mij 2 luiers te lenen, zodat ik eerst een weekje kon testen. Dat wilde ik wel graag, want het is toch een grote aanschaf. Een pakket van ca 20 luiers kost al snel 500 euro. Ze gaf me er ook een paar inlegvellen bij die je door de wc kan spoelen, met name handig voor een poepbroek.

Bij de eerste luier die ik gebruikte ging het gelijk mis: lekkage! De moed en mijn goede voornemen zakte me al in de schoenen. Maar ja, misschien had ik de luier niet goed omgedaan of toch te lang gewacht met verschonen? Ik gaf de moed niet op.
Bij de 2e luier ging het wel goed. En ja, toen waren ze allebei gebruikt dus kon ik gaan wassen. 

Het wassen viel me heel erg mee. Ze kwamen zo mooi schoon uit de wasmachine en toch maar op 40 graden gewassen. En aan de lijn waren ze inderdaad in de beloofde 4 uur droog.

De volgende dag kon ik dus weer de 2 luiers gebruiken en ook dit keer geen ongelukjes. Toch moet ik zeggen dat ik het wel wat meer gedoe vind dat wegwerp luiers, maar ik heb ook wel iets voor het milieu over.




Ik vind het wel een fijne luier, omdat het een meegroeiluier is. Ik kan de maat aanpassen door drukknopjes en klittenband. Hij is te gebruiken vanaf 5 kilo, dus deze past zoontje nu net, de pasvorm is goed. En kan mee tot hij zindelijk wordt en dat is met deze luier hopelijk eerder. de korte droogtijd is fijn en ook weinig gedoe met vouwen.In de luieremmer doe je gewoon een wasnetje en dan kan je die zo in de wasmachine gooien.

Manlief is nog niet helemaal overtuigd. Hij vond het maar een gedoe. En hij vond de plasluier erg sterk ruiken. Dat klopt, dat had ik ook ervaren. Maar dat zou ook kunnen komen doordat zoontje medicijnen gebruikt?

Voor thuisgebruik wil ik zeker wel overstappen. Voor onderweg en 's nachts heb ik nog mijn twijfels, maar de tijd zal het leren.Ik weet nog niet of ik gelijk een heel pakket koop of eerst enkele en dan later (evt. 2e hand) bijkoop. 



zondag 22 juli 2012

De oogst in Juli

Doordat we bijna 2 weken onverwachts niet thuis waren en het net in die 2 weken een paar dagen heel warm was heeft mijn moestuin het zwaar te verduren gehad. Mijn moeder was dan wel zo lief om de water te geven, maar voor de bakken bleek dat toch niet genoeg te zijn geweest.en sommige planten waren zo snel gegroeid dat ze de hele tuin overwoekerden (courgette) of doorgeschoten.  Bij thuiskomst kon ik gelukkig nog het een en ander redden.

De courgette planten heb ik flink gesnoeid en een paar kleine vruchten afgesneden. Verder heb ik ze met wat touw een beetje tegen de schutting op laten klimmen, zodat de overige vruchten niet rotten, doordat ze op de grond in het water liggen. De vruchten worden nu een stuk groter en zien er ook mooi uit.


De radijs was flink doorgeschoten en heb ik gelaten voor wat het is. De bloemen zijn ook mooi, daar kan ik ook wel van genieten.
Ik heb een 5-tal bietjes geoogst. Ik heb ze in gepoft in de oven. Maar manlief en ik kwamen tot de conclusie dat we allebei geen fan zijn van bietjes. Volgend jaar ga ik dit dan ook niet meer zaaien. Het zit vast wel een paar keer in het groentepakket, maar dat vind ik dan ook wel voldoende.

De frambozenstruiken waren flink gegroeid, maar helaas de meeste vruchten door de vogels opgegeten. toch kan ik bijna elke dag nog wel een rijp framboosje snoepen.

Ik heb een aantal erwtjes kunnen doppen, het werd een leuk klein bijgerechtje bij het avondeten.


Sla staat er volop. Helaas hebben sommige wel wat gele/bruine bladeren. We hebben al verschillende keeren pluksla, rucola en bataviasla gegeten.

Ook zag ik dat er veel sperzieboontjes hangen, moet genoeg zijn voor een avondmaaltje. Dus die ga ik van de week oogsten. Aan de paarsestamboon hangen maar een paar boontjes en die zien er ook niet zo mooi uit. Ik kook ze denk ik mee en dan merk ik snel genoeg of ze smaken.

Aan de bosbes zitten een groot aantal vruchten, maar ik moet nog even geduld hebben voor ze rijp zijn. Helaas is de plant wel een beetje overwoekerd door de courgette en tomatenplanten. Maar we zullen zien wat het wordt.

Een 3-tal aardappelplanten heb ik al weggehaald en aardappels gerooid. Er zat echt veel in de grond! En dat van een paar uitlopers die anders in de gft-bak waren beland. De aardappels zijn nog wel wat aan de kleine kant, dus ik laat de andere planten nog even staan.


De rabarberplant is ook weer flink in omvang toegenomen. Van de week wil ik hier nog iets mee gaan maken.

De kiwibes ziet er niet heel mooi meer uit. De bloesem is verdwenen en er zijn helaas geen vruchten te zien. Ach volgend jaar weer een kans.

De microtomaten doen het goed. Er hangen al verschillende vruchten aan. Nu nog wat zon voor een mooi rood kleurtje. Deze plant neemt weinig ruimte in beslag en heeft een grote opbrengst. Als de tomaatjes ook nog lekker smaken, ga ik deze volgend jaar zeker weer zaaien.


De komkommer heeft wel bloemen, maar het zijn niet zulke grote stevige plant geworden. Ik verwacht dan ook niet dat hier nog iets aan gaat komen.

De pompoen daarentegen doet het erg goed. Hij ziet er mooi gezond uit en er zitten mooie bloemen in. Ik hoop er in het najaar de vruchten van te kunnen plukken.


Én dan staat er nog wat rode zaaiui, prei en worteltjes. Het ziet er allemaal niet heel mooi uit, maar binnenkort kan ik denk ik toch nog wel wat eetbaars oogsten.

Alles bij elkaar genomen ben ik dik tevreden met wat ik allemaal heb kunnen oogsten uit eigen tuin. Ik had niet verwacht dat het zo goed zou gaan. Volgend jaar ga ik het wel wat gestructureerder aanpakken met de ervaring die ik dit jaar heb opgedaan.

zaterdag 21 juli 2012

(biologisch) winkelen in Duitsland

Ik wilde al een tijdje naar Duitsland om daar het biologisch aanbod in de supermarkten te bekijken en te proberen. Ik heb gehoord (en op de fora/blogs gelezen) dat de Lidl en Aldi een groot (betaalbaar) biologisch assortiment hebben. Daarnaast schijnen de overige supermarkten ook een groot biologisch aanbod te hebben.

We wonen niet zo ver van de Duitse grens en manlief is bierliefhebber dus hij is er ook wel voor te porren om eens boodschappen te doen in Duitsland. Nu hadden we niet heel veel plek in de auto want zoontje (incl. kinderwagen) ging ook mee. Maar toch hebben we voldoende aan onze wensen kunnen voldoen.

We begonnen bij de Aldi. Daar kocht ik biologisch: kaas, zure room, (vruchten)yoghurt, afbakbroodjes, citroen- en limoensap, appels, eireren, koekjes, spaghetti, penne, diepvriesgroente, zonnebloemolie, boter, toastjes, kwark, trostomaten, honing en vleesvervangers.
Ook kocht ik nog (niet boiologisch): aardbeien, kruidenboter, bosbessen (200 gram voor €0,99), billendoekjes en nog wat vleesvervangers.

Even een paar prijsvergelijkingen op een rijtje:
Met name de biologische kaas (met vegetarisch stremsel) is een stuk goedkoper dan in Nederland 200 gram voor € 1,69 (bij ah 2,39). Moet natuurlijk nog wel zien of het smaakt.
Zure room was € 0,45, ook goedkoop voor bio.
Met het biologische citroen- en limoensap ben ik ook erg blij. was € 0,49 per flesje. Normaal koop ik verse biologische citroenen, maar de kwaliteit hier is vaak slecht en die kan ik dan weer binnen een paar dagen weggooien, dus dit is een betere oplossing. Bij Odin heb ik deze knijpflesjes weleens gekocht, maar daar zijn ze € 1,10.
Biologische appels 4 stuks voor € 1,69 (bij AH 2,99)
En op dingen als boter, eieren, melk, yoghurt en pasta scheelt het zo'n 10-30 cent per product. Dus als je veel ineens koopt, kan het nog best lonen om voor deze biologische basisproducten naar Duitsland te gaan.
Vleesvervangers eet ik trouwens niet heel erg veel  (behalve quorn). Maar soms ik het wel makkelijk als ik weinig tijd heb  om te koken. Ik heb dan ook altijd een voorraadje in de vriezer.

Daarna zijn we nog naar de Edeka geweest, want die zat er naast. Hier ook een heel groot biologisch assortiment.
Hier kocht ik biologisch: bananen, champignons, paprika's, slagroom, diepvries kruiden, geitenkaas, creme fraiche, diepvries broccoli en bloemkool, rösti, rozijnen, gist, mosterd, volkoren tarwemeel, speltmeel, roggemeel, pasta, hazelnootpasta, tomatenblokjes, roggebrood, knackebröd en zuurdesem.
Verder kocht ik nog wat vleesvervangers.
Ik denk dat de meeste biologische producten die ik kocht 5-10% goedkoper zijn dan in Nederland en in ieder geval een veel groter assortiment dan hier bij de super.
Die diepvrieskruiden lijken me wel erg handig. Nu ik minder met pakjes en zakjes kook, koop ik weleens van die plantjes verse kruiden. Maar op een of andere manier zijn die bij mij altijd binnen 1-2 weken dood.

Daarna hadden we het wel gehad en kon manlief de auto verder vullen met bierflesjes van Edeka Getranke en van Trinkgut.

Eigenlijk had ik nog wel naar de Lidl gewild, maar dat moet een volgende keer dan maar. Volgens mij is het aanbod en de prijzen vergelijkbaar met de Aldi. 

Mijn conclusie is dat het aanbod inderdaad veel groter en voordeliger is. Het loont dan denk ik ook wel om een paar keer per jaar de grens over te gaan en daar groot in te kopen. Helemaal als we het kunnen combineren met manlief zijn hobby.

Kopen jullie weleens (biologisch) over de grens? En wat zijn jullie ervaringen?

vrijdag 20 juli 2012

Juli is een dure maand

Juli blijkt voor ons een dure maand te zijn, niet dat we op vakantie gaan, maar omdat er ineens allerlei rekeningen binnenstromen...

3 weken geleden ging mijn laptop kapot. Het was mijn eigen schuld. Ik deed hem dicht zonder te kijken, bleek er iets tussen te liggen en zat er een grote barst in het beeldscherm. Balen, maar ja, zulke dingen gebeuren nu eenmaal. Man zei gelijk dat het niet meer te maken is, zijn collega had ook zoiets gehad. Dat geloofde ik niet, dus ging een beetje zoeken op internet. Uiteindelijk vond ik een bedrijfje dat hem wilde maken voor € 135,--. Dat had ik er nog wel voor over, omdat de laptop pas 1 jaar oud is en een nieuwe al snel weer € 400,-- kost.

Ook de PC van man begaf het. Ik hoef voorlopig geen nieuwe zei hij gelijk. Hij zit toch liever beneden bij ons dan op de studeerkamer. Dus voorlopig gebruikt hij het netbook wel en dan eens kijken naar een laptop, maar is geen haast bij.

En nu zijn er weer problemen met de CV. De aardlekschakelaar sloeg er afgelopen dinsdag 3x uit en de cv schoot daarna in storing. Dus vandaag is er iemand langsgeweest om er naar te kijken. Dan ben ik toch wel weer blij met ons service contract van enkele tientjes per jaar, want het kost ons nu niets en je wordt dezelfde dag nog geholpen. Maar helaas deze cv uit 2001 is het niet meer waard om te maken. We waren al van plan om volgend jaar de cv te vervangen, dus ach, dan maar een jaartje eerder.Ik moest trouwens wel erg lachen om de monteur, die vond het volgens mij erger dan ik. Er was ook een knop afgesprongen, omdat er zoveel druk op stond. Hij was helemaal nat en riep hulpeloos om een emmertje! Morgen komt een adviseur en maandag gaan ze een nieuwe installeren. De monteur vond het erg vervelend voor ons dat we een heel weekend zonder cv en warm water moesten zitten en dat met een kindje van 7 maanden!!! Ach we zijn wel wat gewend hoor, we behelpen ons die paar dagen wel en ik lig er echt geen nacht wakker van de kosten. Ik heb maar niet gezegd dat de problemen dinsdag al zijn begonnen en dat we dus al 2 dagen zonder warm water en cv zitten.

En dan zijn er nog de rekeningen van de zorgverzekeraar die binnen stromen. Het eigen risico wat betaald moet worden voor de eerste helft van het jaar. In totaal € 125,--

En manlief had ook nog een bekeuring omdat hij 120 reed op de snelweg, waar maar 100 is toegestaan. Weer 120 euro weg. Dit soort dingen vind ik altijd zo zonde van het geld. Maar zolang hij het bij 1-2 boetes per jaar houdt, ga ik me er niet druk om maken....

En binnenkort wil ik ook wasbare luiers aan gaan schaffen. Ik probeer ze nu een week (2 geleend van de consulente) en als dat bevalt ga ik toch een pakket kopen, is ca. 500 euro. Maar misschien ga ik (gedeeltelijk) ook voor 2e hands...

Ik kan me voorstellen dat dit voor sommige mensen problemen geeft zo in de vakantieperiode. Maar wij gaan dit jaar niet op vakantie. Met zoontje kunnen we niks plannen en niet naar het buitenland. Manlief heeft bijna geen vakantiedagen meer. We zouden denk ik ook niet echt kunnen genieten. Misschien gaan we in het najaar een weekje naar Center Parcs ofzo om even bij te komen. Dat wordt dat een last minute. Daarnaast hebben we door het consuminderen en besparen van de afgelopen 3 jaar een aardige buffer opgebouwd, dus we voelen het ook niet direct.

Gelukkig hadden we ook nog een giga meevaller. De eindafrekening van het water. We krijgen maarliefst €1,80 terug, haha. Het kwartaalbedrag wordt wel € 0,50 duurder. Ik heb de vorige rekening er niet bijgepakt, maar denk dat de kosten zijn toegenomen, want ons verbruik in ieder geval niet.

donderdag 19 juli 2012

projectje kledingkast

Vandaag heb ik maar eens de kledingkast onder handen genomen. Er lagen bergen met schone was, die eigenlijk niet meer in de kast paste en dat terwijl ik altijd het gevoel heb niet genoeg kleding te hebben. Dus de eerste conclusie die ik trok was: 95% draag ik niet! Dus tijd voor een grote schoonmaak.

Nu had ik gehoopt dit soort projectjes in mijn zwangerschapsverlof te kunnen doen, want iedereen zegt dat je dan altijd een soort van nesteldrang krijgt en alles wilt opruimen.Tijdens mijn zwangerschap was ik heel moe, dus deed ik, buiten de noodzakelijke dingen om, heel erg weinig. Ik hoopte in mijn verlof elke dag een klein projectje op te kunnen pakken. Maar helaas lag ik voordat mijn zwangerschapsverlof inging al in het ziekenhuis. En als gevolg daarvan is ons huis, met name de bovenverdieping, nu 1 grote bende!

In kleine stapjes probeer ik het weer op orde te brengen.Ik begin steeds meer in te zien dat minder spullen meer rust geven. Ik probeer dan ook steeds meer dingen weg te doen. Er staat nu standaard in de gang 1 doos voor de kringloop, 1 doos voor de rommelmarkt en een kledingzak. Als ik iets tegenkom wat weg kan, maak ik gelijk een keuze waar het heen moet.

Maar het gaat langzaam. Als zoontje slaapt en ik het huishouden heb gedaan, heb ik pas tijd voor dit soort projectjes. Ik vind het niet erg dat het langzaam gaat, die troep is ook niet in 1 dag gemaakt. Maar soms heb ik zin om een grote container te bestellen en alles erin te gooien en dan alleen opnieuw kopen wat we echt nodig hebben.

Vandaag vond ik de tijd om de kledingkast onder handen te nemen. Ik ben het afgelopen jaar flink gegroeid (mede door de zwangerschap) en door de stress krijg ik het er nu maar moeilijk af. Ik weet uit het verleden dat ik rust in mijn hoofd moet hebben om een afvalpoging te doen slagen.
Kleding die nu te klein is maar nog wel goed vind ik zonde om weg te doen. Dus heb ik een hele grote koffer gepakt en alles wat ik nog wel zou willen dragen, maar nu 1-2 maten te klein is, bewaar ik. Ik kan er later altijd nog voor kiezen om weg te doen, maar in de koffer staat het niet in de weg. Die koffer neemt dezelfde ruimte in beslag. De rest heb ik in de kledingzak gedaan.

De kledingkast ziet er nu een stuk opgeruimder uit. Ik merkte dat ik met de kleding die ik nu nog in de kast heb liggen, makkelijk de zomer nog door kan komen. Ook geeft het meer rust om niet steeds tegen kleding aan te hoeven kijken die niet meer past.

De schoenen moeten nog uitgezocht worden. Hoeveel paar schoenen heeft een mens nodig? Ik denk dat ik nu wel 30 paar heb (incl. slippers en laarzen). Daar moet maar eens verandering in komen. Een mooi projectje voor morgen....

zondag 15 juli 2012

De draad weer oppakken

Bedankt voor alle lieve reacties op mijn blogje van gisteren. Voor de "buitenwereld' hou ik me groot en zeg ik altijd dat alles goed gaat. Het is denk ik een gewoonte als iemand vraagt hoe het gaat ik gelijk zeg: goed. En nu het eens een keer niet goed gaat vind ik het moeilijk dit te zeggen. Ik hoef natuurlijk ook niet tegen iedereen open zijn enen mijn hart uit te storten, maar ik vertelde het gewoon tegen helemaal niemand. Ik hield het gewoon lekker bij huilbuien als ik (met zoontje) alleen thuis was. Mijn man heeft natuurlijk wel door dat het niet goed met me gaat en ook aangedrongen om professionele hulp te zoeken. En hij heeft gelijk, zelf kom ik er niet uit, maar het had even tijd nodig om dit zelf ook te realiseren. De bedrijfsarts vond ook dat ik hulp moest zoeken en gelukkig heeft mijn huisarts me doorverwezen naar de psychiatrisch verpleegkundige die wekelijks in de praktijk komt. Helaas is er wel een wachtlijst.....

Ondertussen probeer ik de draad weer op te pakken. Afleiding te zoeken door blogjes te lezen en te schrijven. Ik probeer een verhaal te schrijven voor het VOC-blad (Vereniging Ouders van Couveusekinderen), daar komt ook een stukje verwerking bij kijken. De tuin te ontdoen van onkruid en zoveel mogelijk te redden. (Waarom was het toen we in het ziekenhuis waren ineens heel warm en geen regen???) En ondertussen ook mijn 52 doelen weer op te pakken. En het huis zoveel mogelijk te ontdoen van overbodige spullen.

Ik merk dat mijn nieuwe levensstijl me nog niet helemaal eigen is. Als ik even minder tijd heb of mijn hoofd er niet naar staat verval ik weer in oude gewoonten. Ik grijp weer naar kant-en-klare producten, haal eten en eet ongezond. Om weer een nieuw begin te maken, heb ik weer een nieuwe bestelling gedaan bij Albert (€ 2,50 bezorgkosten in juli en augustus) en een bestelling bij "De Weegschaal" om mijn biologische voorraden aan te vullen. Het biologisch groentepakket had ik tijdelijk stop laten zetten, omdat ik verwachtte de komende 1,5 maand in het ziekenhuis te zitten. Ik laat het nu even 1-2 weken zo om even orde op zaken te stellen. Met onbekendere groente koken kost me veel extra tijd en energie. En uit eigen tuin is ook veel dat hoognodig geoogst moet worden: courgettes, erwten, bietjes en heel veel sla.

De 2e auto is inmiddels (sinds eind juni) de deur uit. En ik heb hem pas 2x gemist, maar altijd een goede oplossing gevonden. Voordeel is wel dat ik nu het leasebudget van mijn werkgever bij mijn bruto salaris krijg uitgekeerd. Netto betekent dat zo'n 400 extra. Dat is wel even lekker, maar het voelt ook vreemd, omdat ik in de ziektewet zit.

Manlief is gisteren met een vriend begonnen de zolder te verbouwen. We hebben er geen haast mee, maar het doel is er een speel/studeerkamer van te maken voor zoontje en manlief. Nu heeft de zolder alleen nog functie als opslag. We hebben vorig jaar al een dakkapel laten plaatsen toen we dat ook aan de voorkant deden op de 1e verdieping. Maar er staan HEEL VEEL verhuisdozen. De meeste verhuisdozen zijn van manlief. Ze staan er al bijna 2 jaar, maar steeds als ik er over begin loopt het uit in een woordenwisseling. Nu hoop ik toch echt dat hij ze eens wil gaan uitzoeken en spullen weg wil doen. Ik heb het gevoel dat als mijn huis is opgeruimd mijn hoofd ook opgeruimder wordt.....Maar het kan ook net omgekeerd werken...

En zo pakken we langzaam de draad weer op en hoop ik de komende tijd weer lekker te bloggen. Heb al een aantal onderwerpjes in gedachten....



zaterdag 14 juli 2012

Emotionele rollercoaster

Bedankt voor al jullie lieve reacties en steun. Het helpt echt als mensen met je meeleven en je proberen op te beuren. Voordat zoontje weer in het ziekenhuis belandde zat ik er aardig doorheen, zowel fysiek als mentaal. Toen hij helaas weer voor langere tijd werd opgenomen, kwam ik weer in mijn overlevingsmodus en kreeg ik kracht om een sterke moeder te zijn. Zoontje is inmiddels weer thuis, hoe dat komt vertel ik zo, maar ik lijk op punt van instorten te staan. Ik ben gisteren dan ook naar de huisarts geweest om psychische hulp te vragen, want alleen kom ik er niet uit.

De operatie van zoontje wordt toch weer uitgesteld (terug naar oude beleid). Zoontje bleek vocht vast te houden, waardoor zijn situatie was verslechterd. Helaas was hierover miscommunicatie tussen de cardiologen en is ons verteld dat zijn situatie chronisch verslechterd was en hij voor de grote operatie het ziekenhuis niet meer uit zou komen. We zagen erg tegen de operatie op, maar durfden ook al verder te kijken.Misschien kunnen we daarna eindelijk van sonde-voeding, een keer met hem kunnen gaan zwemmen en op vakantie naar het buitenland. Gewoon een normaal leven leiden zonder beperkingen zoals elk jong gezin wil.

En toen kwam onze eigen cardioloog, die niks van dit verhaal snapte. Nee hoor, een operatie is echt nog niet noodzakelijk. Wachten is beter, omdat zoontje dan groter en sterker is en het risico kleiner. Hij verontschuldigde zich dat ons iets anders was verteld, maar snapte ook niet waar het mis is gegaan. Voor ons was het weer een emotioneel moment. Terugschakelen. Alles wat we net allemaal geregeld hadden voor de komende 1,5 maand weer terugdraaien e.d. Ik was boos, teleurgesteld, opgelucht, verdrietig, ik zat in een emotionele rollercoaster. Als dit nou de eerste keer was; maar we hebben al zo vaak te maken gehad met miscommunicatie en slechte organisatie in het ziekenhuis!

Maar goed, wij geven ook de voorkeur aan wachten met de operatie. Het is nu eenmaal een riskante operatie en het is beter als hij sterker en groter is. Dus na 12 nachten ziekenhuis (1 ouder bleef bij zoontje slapen en de ander in het Ronald McDonald) zijn we weer thuis. En nu merk ik dat die12 dagen zo veel van ons hebben gevraagd.

Langzaam proberen we het "normale" leven weer op te pakken. Ik probeer weer afleiding te zoeken in mijn hobby's; koken, tuinieren en bloggen. Man is weer gaan werken en voor de buitenwereld lijkt het of er niks is veranderd. Maar er is wel  degelijk iets veranderd. Na ruim 7 maanden ziekenhuis in, ziekenhuis uit, policontroles, fysiotherapie, sonde voeding en medicijnen geven zijn we mentaal en fysiek op. Ik heb geen kraamtijd gehad, geen roze wolk, geen borstvoeding kunnen geven, niet kunnen paraderen met de kinderwagen, mijn kindje niet gelijk kunnen vasthouden na de geboorte, mijn zoontje niet zelf zijn eerste flesje kunnen geven, er de eerste maanden niet 24-uur per dag voor hem kunnen zijn, de eerste maanden niet bij hem kunnen slapen, moeten zien hoe hij aan slangetjes, ademondersteuning in een couveuse lag en thuisgekomen uit het ziekenhuis zonder zoontje kijkend naar een leeg wiegje en lege box. Ik voel me rot, jaloers op alle zwangere vrouwen, gezonde baby's en maxi cosi's die het ziekenhuis verlaten met een ballon eraan en moeder in de rolstoel. Dit had ik ook zo graag gewild. Waarom mocht het bij mij niet zo gaan?

Maar ik word warm van binnen bij zijn lach, ben zo trots hoe hij zich door deze moeilijke tijd heen slaat en geniet van elke geluidje en elke beweging die hij maakt.

Sorry voor dit emo-blogje, maar schrijven helpt.

donderdag 5 juli 2012

Blogstilte

Vorige week donderdag werd ons zoontje aan zijn liesbreuk geopereerd. Dat zou één nachtje opname zijn, maar het liep helaas anders. Door zijn hartafwijking is zijn conditie nu zo verslechterd dat een operatie aan zijn hart zich aandient. Wachten tot eind dit jaar is er helaas niet meer bij. ze gaan de komende weken zijn hart goed in kaart brengen en dan volgt de operatie binnen een maand. Waarschijnlijk moet hij tot die tijd in het ziekenhuis blijven, omdat hij extra zuurstof nodig heeft.

Wij blijven bij hem in het ziekenhuis. Dus hier even een blogstilte.
Gisteren na een week even thuis geweest. De plantjes in de tuin krijgen water en met de zon van de afgelopen dagen lijken de 2 courgetteplanten de hele tuin over te nemen. Ik hoop dat ik de komende tijd toch nog wat uit eigen tuin kan eten en anders is er volgend jaar weer een jaar....