vrijdag 28 september 2012

Grrr, echt hè, soms....

Vorige week had manlief een keer met z'n eigen pinpas getankt, omdat hij de tankpas van zijn lease-auto niet kon vinden. En vroeg vervolgens of ik wist waar zijn pasje was. Eh ja, die heb ik de vorige keer netjes teruggestopt in je dashboardkastje. Nee hoor, daar heb ik al gekeken, daar zit hij niet in. Dus ik liep mee naar de auto en ja hoor, gewoon in het dashboardkastje, maar in het vakje van zijn bril. Daar had hij dus niet gekeken.

De gemaakte kosten kan hij gewoon declareren bij de leasemaatschappij, dus niks aan de hand. Toen ik vandaag het huishoudboekje bijwerkte en de rekeningen langs liep, herinnerde ik manlief eraan dat hij die kosten bijna 65 euro nog moest declareren. Dat kan niet, zei hij toen, hij was vergeten een bon te vragen. Hij deed er zo nonchalant over, dat snap ik dus echt niet. Hij snapte niet waarom ik me zo over dat geld kon opwinden. HALLO! Het gaat over bijna 65 euro, dat ga je toch ook niet zo door de WC spoelen!!! Ja, maar wat wil je dan dat ik doe, vroeg hij uiteindelijk. Uhh, gewoon dat je er ook van baalt en de volgende keer beter nadenkt zodat dit niet nog eens gebeurd.

Vervolgens stelde hij voor om na te vragen of hij alsnog een bon krijgen van de benzinepomp. Ik vraag me af of dat lukt, maar goed dat hij er toch wat mee doet is al iets.

Soms vraag ik me dan af waarom ik zo goedkoop mogelijk boodschappen doe, wasbare luiers gebruik, restjes opmaak etc.... Zo dat heb ik van me afgeschreven nu niet meer aan denken.

donderdag 27 september 2012

Meer bewegen en afvallen

Begin deze week kreeg ik de uitslag van het vasculair onderzoek wat begin augustus bij mij is gedaan. Dit is gedaan n.a.v. de HELLP (zwangerschapsvergiftiging) die is ontstaan bij mijn zwangerschap vóór de 32ste week. Het onderzoek was erop gericht om een eventuele onderliggende oorzaak te achterhalen en een kansberekening los te laten op herhaling.

Eigenlijk is er héél weinig bekend over het HELLP syndroom, wat precies de oorzaak is, weet men niet, maar er zijn wel risicofactoren. Bij het onderzoek werd de bloeddruk verschillende keren gemeten, urine onderzocht en 17 buisjes bloed afgenomen.

Uit de uitslag kwam gelukkig niks echts schokkends. Het enige wat ze hadden gevonden was een te hoog bmi. Tja, dat weet ik zelf ook wel en is al een probleem sinds mijn twaalfde. Eigenlijk was het toen nog geen probleem, maar doordat ik mezelf dikker vond dat de rest ging ik op "uithongerstand"en kreeg ik vervolgens eetbuien. Maar nu zou ik willen dat ik dat figuur van toen had.

Dus het advies was om gezonder te gaan eten en meer te bewegen. Dat probeer ik al zo lang, maar blijkbaar is het niet voldoende. Wat ik heb meegemaakt wil ik echt geen 2e keer meemaken, maar een kinderwens voor een 2e is er nog wel. Dit is wel weer een stimulans om er nu echt nog een keer voor te gaan. Ook helpt het dat het voor zoontje extra belangrijk is om gezond te eten en te bewegen door zijn hartafwijking. En dan moet je natuurlijk wel het goede voorbeeld geven.

De afgelopen 9 maanden kwam ik er vaak niet aan toe kwam om gezond te eten en te sporten. Maar nu alles weer in een rustiger vaarwater komt wil ik er ook echt voor gaan. Op zich eet ik niet heel ongezond, maar ik eet gewoon vaak te veel. Ik kan moeilijk maat houden en als er een keer iets van chips of chocola in huis is, moet het ook zo snel mogelijk op.

Ik wil in ieder de 10 zwangerschapskilo's eraf en mijn conditie weer op oud peil. Want mijn conditie is wel achteruit gegaan, op een stoel naast een bedje zitten in het ziekenhuis is niet echt conditie verbeterend.... Het zou mooi zijn als ik er nog 10 kilo extra afkrijg....

Dus we hebben afgesproken om de komende tijd geen ongezonde dingen in huis te halen. Voor de feestdagen en aankomende verjaardagen maken we natuurlijk wel een uitzondering. Grr, waarom is de halve familie en vriendenkring in okt/nov/dec jarig? Ik ga nog meer letten op wat ik drink, voorlopig zoveel mogelijk water en thee. Max. 2 kopjes koffie per dag, maar dan alleen met melk (ben al aan het afkicken van de suiker) en max. 2 glazen diksap (iets meer water dan anders erbij). En verder natuurlijk gewoon normaal gezond eten. Elke dag wil ik minimaal 1 uur bewegen. Dat kan van alles zijn; wandelen met de kinderwagen, zwemmen, fietsen... Beetje jammer dat we nu net de herfst in gaan, maar dan moet ik boven de crosstrainer maar weer uit het stof halen. Ik neem voorlopig geen abonnement op de sportschool, eerst maar eens zien hoe het zo gaat. En in januari zijn er vast weer aanbiedingen, met de goede voornemens van iedereen, dus dan kan ik altijd nog overstag gaan. En verder genoeg ontspannen en slapen, dan moet het volgens mij wel goed komen.

Ik ben inmiddels alweer ruim een week op weg. Ik had mezelf voorgenomen dat als zoontje de operatie achter de rug had gehad en weer naar huis zou komen gelijk te beginnen. En inmiddels is er al 1,3kg af. De eerste kilo's gaan altijd snel, maar toch het is in ieder geval een positief begin.


dinsdag 25 september 2012

Het onderste uit de kan

Gisteren bedacht ik me dat het hier de gewoonste zaak van de wereld is om de verpakkingen voor voedsel, persoonlijke verzorging en schoonmaakmiddelen altijd proberen zo leeg mogelijk te maken. Daar hebben we verschillende methodes voor en vandaag zal ik daar maar eens een blogje aan wijden hoe wij dat doen.

Bijna lege potten broodbeleg (jam, pindakaas, chocopasta etc.) moet ik van manlief altijd in de kast laten staan. In het weekend maakt hij hier dan een lekker maaltje van. Hij draait de deksel van de pot, scheurt een boterham in kleine stukjes en doet deze erin en prikt vervolgens een stukje brood aan zijn vork en schraapt hiermee langs de kant. Zo is er toch nog genoeg beleg voor een boterham. En de potjes komen zo helemaal leeg. Ik moest er in het begin wel om lachen, maar hij is het zo gewend en ik vind het ook wel makkelijk. Scheelt weer 1 of 2 boterhammen beleg en de potjes worden mooi schoon.

Bijna lege flessen van sausjes gaan hier op de kop in de koelkast, dan komt er de volgende keer dat je ze gebruikt altijd nog wel wat uit. Soms doe ik er ook een klein beetje water bij, het sausje wordt dan wat dunner, maar meestal is dat geen probleem.

Ook in flacons van wasmiddel, shampoo en douchegel gaat als deze leeg lijken te zijn wat water. Even schudden en meestal is er dan nog wel genoeg voor 1 à 2 keer.

Pakken vla en yoghurt knip ik als ze bijna leeg zijn af. Ik heb dan een soort bakje waar ik het laatste beetje uit kan eten met een lepel. Vervolgens schuif ik de twee helften in elkaar, druk het plat en zo neemt het ook nog minder ruimte in in de prullenbak.

Tandpasta gaat hier ook doormidden als we niks meer uit de tube krijgen. We kunnen dan meestal nog wel een week met de restjes tandpasta poetsen. Om te voorkomen dat de tandpasta uitdroogt, duwen we de twee helften weer een beetje in elkaar.

Lege roomboter verpakkingen bewaar ik in de koelkast. Hier kan je heel handig nog een keer een ovenschaal of bakblik mee invetten. Je wrijft gewoon met het papiertje langs de schaal.

Eigenlijk zijn het allemaal dingen die voor ons heel vanzelfsprekend zijn en onbewust besparen we hierdoor een klein beetje.

Hebben jullie nog methodes om "het onderste uit de kan te krijgen"?

maandag 24 september 2012

Kookboeken wegdoen of niet?

In onze boekenkast staat meer dan een plank aan kookboeken. Ik moet eerlijk bekennen dat ik wel eens door de boeken heen blader, maar weinig recepten er uit maak. Het enige kookboek dat ik echt gebruik is: Kook ook! Omdat daar veel uitleg instaat over allerlei groenten en dat is wel weer handig met het groentepakket wat ik elke week neem. Meestal zoek ik recepten op internet. Dat is veel makkelijker, want dan kan ik specifiek op een bepaald ingrediënt zoeken waarmee ik wil koken.

Dus eigenlijk staan die kookboeken daar maar een beetje stof te vangen. Ik twijfel nu heel erg of ik de boeken weg zal doen; een paar duurdere boeken op bol.com en de rest meenemen naar de volgende rommelmarkt (kraam geboekt voor 24&25 nov). Ik denk eigenlijk dat als ik ze wegdoe, ik ze niet zal missen. En het maakt weer mooi ruimte voor de boeken van manlief, die nog steeds in de verhuisdoos op zolder zitten.

Ik ga er nog maar eens een nachtje over slapen......

zondag 23 september 2012

Dagje kinderboerderij

Manlief en ik hadden allebei toch wel het gevoel dat we de gebeurtenissen van deze en afgelopen week moesten vieren. Maar hoe? was de grote vraag. Een echt feest geven en veel mensen uitnodigen hadden we zelf wel zin in, maar daar doen we zoontje geen plezier mee. Daarnaast is het ook niet slim, hij moet de komende weken echt nog rustig aan doen en uitkijken voor virusjes. Over 3 maandjes wordt hij toch al 1 dus gaan we dat maar grootst vieren hebben we bedankt!

Omdat manlief compleet door zijn vakantiedagen is en de laatste tijd ook veel gebruik heeft gemaakt van ouderschaps- en onbetaald verlof, komt een vakantie nu ook niet zo goed uit. Naar het buitenland zouden we nu toch niet gaan. Dus volgend jaar maar eens lekker op vakantie gaan.
Een dagje ergens heen dan? Nou niet een hele dag, zo 1,5 week na de operatie. Dat is nog veel te vermoeiend voor hem. Even ergens heen dan, maar niet te ver van huis? We vinden het wel leuk om eens met zoontje te gaan zwemmen, dat hebben we nog nooit gedaan. Maar ook in het zwembad loop je kans op virusjes en met zo'n sonde niet ideaal. Dus dat stellen we maar even uit.

Uiteindelijk zijn we naar de kinderboerderij gegaan, hier zo'n 8km verderop. Ik was er nog nooit geweest, maar het is heel leuk met een speeltuintje en ook nog gratis. Nu was zoontje er misschien nog wat klein voor, maar in het voorjaar zijn we zeker van plan terug te gaan. Dan kunnen we ook best op de fiets gaan, het is een mooie weg door de natuur ernaar toe. Eigenlijk maakt het ook niet uit wat we doen, waren we allebei van mening, als we maar met z'n drietjes zijn en genieten!

En we hebben bedacht om in november een weekend naar een huisje te gaan. Wel ergens met zwembad, daar kijken we zo naar uit. Ik heb even een beetje op internet gezocht, maar de prijzen vallen me nog best tegen voor zo'n weekendje in een park. Ik zit nu te denken aan mystery c.parcs. Dan weet je pas 4 dagen van te voren in welk park je zit en welk type huisje, maar dan kost een weekendje in een 4p huisje "maar" 200 euro incl. bijkomende kosten. Ik heb ook naar goedkopere parken gekeken, maar dan moet je de babybedje en stoel weer apart huren en kom je op hetzelfde bedrag.  En onze vw polo is echt niet groot genoeg om al die spulletjes mee te nemen. Verder maakt het ons niet zoveel uit in welk park we zitten, met de lease-auto kost de reis ons toch niks en een weekend kunnen we ons overal wel vermaken. Hoop alleen dat het niet tegenvalt. Van de andere kant denk ik ook: laten we eens lekker smijten met geld en ons zelf lekker verwennen. Maar zo'n klein krenterig mannetje in mijn hoofd zegt dat ik daar spijt van ga krijgen en dat geld beter voor de vakantie(s) volgend jaar kan gebruiken.

Iemand toevallig ervaring met mystery c.parcs?

donderdag 20 september 2012

We zijn weer thuis!

Hoera! We zijn weer thuis. Het is allemaal nog heel onwerkelijk. Maanden zit je tegen een zware spannende operatie openhartoperatie aan te hikken en dan ineens is het in 1 week allemaal voorbij.
We moeten de komende 5 weken nog wel wat rustig aan doen, dus niet bij zieke kindjes in de buurt komen en op drukke verjaardagen gaan zitten. Maar daarna is ons leven toch eigenlijk weer zo goed als normaal. Ben ook zo blij dat we straks zijn 1e verjaardag normaal kunnen vieren.
Zoontje heeft nog wel steeds sondevoeding, gelukkig konden we dat al zelf geven, dus mochten we eerder naar huis. Maar hij drinkt zijn fles al voor de helft zelf en de groente- en fruithapjes gaan ook met de dag beter. Ik denk dat hij over een paar weken - maanden wel van die sonde verlost is.
En daarnaast hebben we nu een heel ander kind, veel vrolijker en meer ontspannen. Je merkt wel dat hij nog pijn heeft als hij bijvoorbeeld hoest en natuurlijk is hij nu net verkouden door zijn lagere weerstand en heeft nu ineens wat moeite met doorslapen. Maar verder is het echt een geweldige stoere bink!
Zelf durven we ook weer naar de toekomst te kijken en komt ook steeds de vraag boven of ik nog ga werken of niet. Ik vind dat heel moeilijk. Ik het de afgelopen 9 maanden eerst nog zwangerschapsverlof gehad met aansluitend ziektewet. Ik wil eerst een tijdje genieten van zoontje, eens lekker ontspannen kunnen wandelen met de kinderwagen en lekker met hem spelen. Dus heb ik gevraagd of ik nog wat bedenktijd kan krijgen. Ik vind zelf niet dat ik nog veel langer in de ziektewet thuishoor, omdat ik veel beter in mijn vel zit. Ik heb nog wel wat tijd nodig om de afgelopen maanden te verwerken, maar zou best weer rustig aan aan de slag kunnen gaan.
Ik heb mijn werkgever gevraagd of ik tot eind dit jaar nog thuis kan blijven door al mijn vakantiedagen in te zetten (had dit jaar nog niks gebruikt) en daarnaast ouderschapsverlof op te nemen. Dan heb ik 3 maanden de tijd om te kijken hoe het gaat thuis. Als zoontje in die tijd van de sonde afraakt is oppas vinden sowieso een stuk makkelijker.
De enige reden dat ik weer zou willen werken is dat ik de sociale contacten mis en wat extra inkomsten toch wel fijn zijn. We kunnen het op salaris van manlief redden, maar er blijft dan weinig over voor extra's, daar zouden we dan vooral ons spaargeld voor moeten aanspreken. Maar ik denk dat het werk wat ik deed niet meer echt bij me past. Ik zat in de detachering, dus heb altijd een enkele reisafstand gehad van meer dan 1 uur. En parttime werken is ook niet mogelijk. Ik kan niet minder werken dan 4 dagen in de week. Ik zou wel mijn ouderschapsverlof kunnen gebruiken om minder te werken, maar dat is dan ook tijdelijk. En ik zou wel weer een auto moeten aanschaffen (of leasen) en (betaalde) oppas regelen. En ik werkte in een behoorlijk commerciële omgeving, iets wat mij steeds minder aansprak en nu helemaal.
Misschien dat een andere baan beter bij mij past. Iets dichterbij huis en mogelijkheid tot 2-3 dagen werken. Maar daar ga ik de komende tijd dus over nadenken en misschien ook wel wat solliciteren. Ik vind het eigenlijk toch wel heel eng om mijn baan op te zeggen, hoewel ik weet dat het kan en waarschijnlijk de beste oplossing is.
De muren kwamen de afgelopen maanden wel op me af zo thuis, maar ik zat natuurlijk ook niet in een normale situatie. Ik kon bijna niet met zoontje de deur uit. Nu is dat anders, dus tijd om te ontdekken of thuismoeder iets voor me is.

vrijdag 14 september 2012

Opgelucht ademhalen

De operatie van zoontje is naar voren geschoven en afgelopen woensdag was de grote dag. Het was heel erg spannend. Vooral omdat we van te voren nog een gesprek hadden met de chirurg, die vertelde dat ze eigenlijk nog niet precies wisten welke oplossing ze zouden toepassen, dat ze dat pas konden bepalen zodra hij open op de operatietafel lag. En dat het risico op mortaliteit of ernstige hersenbeschadiging toch wel 20-30% was.

Na 5,5 uur wachten was de operatie klaar en mochten we naar de IC. Hij lag daar aan allerlei kabeltjes en monitoren en nog aan de beademing, ze hielden hem in slaap. De operatie was geslaagd, ze hebben fr beste oplossing kunnen doen, een hele opluchting. Maar er is wel een grote kans dat hij in de toekomst (jaren) nog een heroperatie moet ondergaan. De eerste 24 uur waren het spannends. Maar hij is er zonder problemen doorheen gekomen.

Gisteren mochten er a heel veel ondersteuning weg; pacemaker, beademing en drains. Daarna lieten ze hem langzaam een beetje wakker worden. Vreemd om hem zo roze te zien, hij is altijd bleek en blauw geweest. Vandaag mag hij waarschijnlijk al naar de verpleegafdeling voor zijn verdere herstel.

Er lijkt nu echt een einde te komen aan 9 spannende maanden. Als ik zo terug kijk, realiseer ik me dat ik de afgelopen maanden niet echt van ons ventje heb kunnen genieten. Het is eigenlijk nog niet te bevatten dat daar nu een einde aan lijkt te komen. Weer een normaal leven oppakken, hoewel ik denk dat ik nu heel anders in het leven sta. De afgelopen 9 maanden waren een grote nachtmerrie, terwijl het een fijne tijd had moeten zijn. Die tijd gaan we nu eerst inhalen. Genieten met zijn drieën. Misschien er even tussenuit om tot rust te komen. We zullen zien.

Nu is het vooral belangrijk dat zoontje herstelt van deze grote operatie en hopelijk ook snel van zijn sonde af kan.

vrijdag 7 september 2012

Een spannende periode breekt aan

Bedankt voor alle lieve reacties. Inmiddels heeft zoontje dinsdag toch een hartkatheterisatie ondergaan. Hij is hier gelukkig goed uitgekomen.
Wel houden ze hem hier tot de grote operatie die over een dag of 10 zal plaatsvinden.
Voor ons een hele geruststelling. Thuis ging het echt niet meer. Hij krijgt hier nu ook een beetje zuurstof als zijn saturatie onder de 60 komt, daar lijkt hij wel iets van op te knappen.
Het is een hele spannende tijd, maar ook een vreemd idee, dat als alles goed  gaat,we over een maand een heel ander kind thuis hebben.
Helaas was er nog geen plek in het ronald mc donaldhuis voor ons. We staan op de wachtlijst. Nu slaap ik steeds bij zoontje, dat is best vermoeiend; veel alarmen, huilende kindjes etc. Manlief slaapt thuis en is gister weer aan het werk gegaan. Hij is echt compleet door alle vrije dagen heen, dus naast zijn dag ouderschapsverlof is alles onbetaald verlof. Maar hij vindt het ook wel fijn om te werken. Snap ik, de dagen in het ziekenhuis zijn lang en saai.
Nog even volhouden, de laatste loodjes.

dinsdag 4 september 2012

Even van me af schrijven....

Vandaag horen we het, wat de plannen zijn met zoontje. Ineens gaat het heel snel en is er geen tijd meer voor second opinions. Het is weer een heel verhaal wat er de afgelopen weken is gebeurd en te veel om zo in een blogje weg te zetten.

Maar waar het op neer komt is dat de gezondheid van zoontje de afgelopen weken achteruit is gegaan. Het leverde hier thuis veel zorgen, frustratie en stress op, maar ook angst. Een steeds herhalend drama bij de voeding; niet willen drinken, sondepomp aansluiten, spugen, sonde mee spugen, sonde opnieuw inbrengen, een totaal overstuur kind, omkleden, wassen, beddegoed afhalen. En zo ging 1 tot 2x per dag en dat met 5 voedingen. Angst dat hij niet genoeg aankomt en we juist verder van ons doel (6-7 kilo voor operatie) vandaan gaan dan dichterbij komen.

Gek genoeg kwam zoontje wel gewoon aan, maar misschien houdt hij ook vocht vast bedachten we later. Hij kreeg het moeilijker met ademhalen. Hij lijkt wel iemand die constant aan het uithijgen is van een sprintje. Iedere keer als hij slaapt bekruipt mij een angstig gevoel, ik loop regelmatig zijn kamertje binnen om te zien of zijn borstkasje nog op en neer gaat.

Vanmiddag moeten we ons melden in het WKZ, dan wordt zoontje waarschijnlijk opgenomen en horen we wat de plannen zijn. De cardiologen en hartchirurg hebben vanmiddag groot overleg over de informatie die uit de CT scan is gekomen. We hebben net gebeld of we niet eerder kunnen komen, we maken ons grote zorgen. Vandaag heeft hij amper voeding binnen gehouden. Niet dat we de uitslag dan eerder horen, maar in het ziekenhuis is hij nu gewoon beter af.

Vanavond horen we wat ze gaan doen, we denken dat er 4 opties zijn, maar wie weet komen de artsen vanavond wel met een heel ander verhaal:
1 tijd voor de grote openhart-operatie
2 een tussenoperatie
3 een hart katheterisatie omdat er nog vragen zijn n.a.v. de ct-scan
4 niets, verder wachten; daar ga ik niet mee akkoord heb ik al bedacht. Er moet nu echt iets gebeuren.

Bij zo'n beetje alles wat we de afgelopen dagen gedaan hebben, dacht ik eraan dat het wel eens de laatste keer zou kunnen zijn. Zowel in positieve als negatieve zin. Positief; misschien de volgend keer wel met een gezond kindje zonder sonde, Negatieve; misschien wel nooit meer.

De stress loopt hier thuis nu hoog op. Zoontje ligt op bed, wij dwalen door het huis. We proberen de spulletjes te pakken, maar zijn er met onze gedachten niet bij. Dan hebben we weer een woordwisseling, dan houden we elkaar huilend in onze armen, dan lachen we weer en stellen elkaar gerust.

Wat kan een dag toch lang duren als je in spanning zit.....


Wasnoten test

Van haar heb ik een zakje wasnoten gekregen om te testen. Ik had al eens vaker over de wasnoot gelezen, maar eerst andere milieuvriendelijke en goedkope alternatieve geprobeerd t.o.v. normaal wasmiddel. Zo heb ik de afgelopen jaren gewassen met Una (van de Aldi), Neutral, Waspoeder Puur&Eerlijk, gratis flacons van  Robijn en Sunil en ik heb ook zelf eens wasmiddel gemaakt. De laatste tijd was ik vooral met Neutral i.v.m. de komst van zoontje. En gebrek aan tijd om zelf wasmiddel te maken of een ander goed (lees milieu en babyhuidje vriendelijk) wasmiddel te vinden.

Op de bijgeleverde gebruiksaanwijzing stond dat je het zakje moet vullen met 8 halve wasnootschalen. Hiermee kunt je dan: 1 x wassen op 90 graden, of 2x wassen op 60 graden of 3x wassen op 30 à 40 graden.

Omdat ik altijd was op 30 of 40 graden ben ik voor de 3e optie gegaan en heb ik 3 wassen gedraaid met 8 halve wasnootjes in het zakje. In de was zaten verschillende stukken kleding, alleen gedragen kleding dat weer fris moest ruiken, kleding met een klein vlekje en lekkere onder gespuugde en gepoepte kleding van zoontje. In de beschrijving stond dat je eventueel vlekkenzout kunt gebruiken bij hardnekkige vlekken, maar ik heb er expres voor gekozen dat niet te doen, omdat ik eerst de werking van de nootjes alleen wilde beoordelen.

De was kwam met een neutrale geur uit de trommel. Dat vind ik wel fijn. Ik hou juist niet van die overmatige wasmiddelgeur en door de kleding buiten op het rek te laten drogen; heeft mijn was nu de geur buitenlucht. (Echt waar er zijn wasmiddelen die deze geur op de verpakking hebben staan).

De was voelde verder een beetje zacht aan, maar niet alle vlekken waren er helemaal uitgegaan. Nu gaan die vlekken er in de kleertjes van zoontje altijd moeilijk uit, dus ik denk dat het ongeveer vergelijkbaar schoon wast als mijn andere wasmiddelen. Misschien dat ik nog een wasje met vlekkenzout ga proberen om te zien of die vlekken er dan wel uitgaan.

Mijn conclusie is dus:
Geur: neutraal, wat ik fijn vind. Was voelt iets zachter aan dan ik gewend ben (ik gebruik nooit wasverzachter, soms alleen een beetje azijn). Hardnekkige vlekken gaan er niet uit, maar wellicht dat een beetje vlekkenzout dit kan oplossen.

Of ik de wasnoten nu ook zelf ga aanschaffen om te gebruiken weet ik nog niet. Op dit moment heb ik nog een hele voorraad staan van allerlei wasmiddelen die ik eerst wil opmaken. Daarna wil ik zelf weer eens wasmiddel maken en wellicht schaf ik voor de afwisseling ook wel wasnoten aan.

Ik vond het heel leuk om met de test mee te doen en ben ook erg benieuwd naar de ervaringen van anderen. Dus ik wacht met spanning op het blogje op Roerend Goed over de testresultaten.

maandag 3 september 2012

Een rood flubbertje in de olijven

Donderdag zag ik deze uitzending van de Keuringsdienst van Waarde. Het gaat over het rode flubbertje in gevulde olijven. Op de verpakking staat piment of pimentpasta.

In de aflevering gaan ze op onderzoek uit om te achterhalen wat dit rode flubbertje precies is. Het is niet zoals de meeste mensen denken paprika, maar het blijkt een pasta te zijn gemaakt van alginaat en guargom. Vervolgens verandert deze pasta tot een gel met behulp van een oplossing van calciumchloride in water: het alginaat reageert met de calciumionen. De resulterende gel wordt in lange stroken van een paar centimeter breed gevormd en machinaal verwerkt als vulling van olijven.

In andere landen worden wel olijven verkocht met echte stukje paprika, maar in Nederland werden deze door de consument niet gekocht, omdat ze duurder zijn. In het buitenland, zo blijkt uit de uitzending, worden juist wel olijven gekocht met echte paprika, omdat mensen daar meer kiezen voor natuurproducten.

Ik koop eigenlijk nooit de olijven gevuld met piment, maar na het zien van deze aflevering koop ik ze al helemaal niet meer. Voor mij is het weer een bewijs dat er zoveel producten zijn die heel natuurlijk lijken, maar toch erg bewerkt zijn. Ik ga nog meer letten op de verpakkingen om te zien wat er allemaal inzit.

zondag 2 september 2012

Terugblik op 3 jaar sparen en besparen

Toen ik zo'n 3 jaar geleden begon met proberen te besparen was dat vooral omdat we het idee kregen een grote wereldreis te willen maken. Na een droomreis van 6 weken door Nieuw-Zeeland kwamen we er achter dat zo'n wereldreis misschien toch niks voor ons zou zijn. Na 6 weken zit je hoofd zo vol van alles wat je hebt gedaan en meegemaakt dat je daar makkelijk een paar maanden (of jaren) van kan nagenieten en dat een jaar lang over de wereld reizen misschien wel een overkill zou zijn. Je beleeft dan in een jaar heel erg veel en daarna heb je alles wel gezien.

Ondanks dat het idee van de wereldreis aan de kant was gezet, hadden we wel al de eerste stappen gezet in het sparen door te besparen. Dit wilden we zeker doorzetten om wel andere mooie dromen uit te laten komen zoals een eigen huis, huwelijk met mooie huwelijksreis en in de toekomst wellicht kindjes en de kans om dan minder te gaan werken.

We waren gewend om met weinig rond te komen, omdat we nog gewend waren aan een laag inkomen (studiefinanciering en een bijbaantje). Eerst woonden we anti-kraak en konden we flink sparen, later gingen we naar een huurwoning en namen onze vaste lasten flink toe. Toch probeerden we elke maand een flink bedrag opzij te zetten, we hadden toen nog gescheiden rekeningen. Toen manlief ging werken, hebben we in 6 maanden zijn studieschuld van € 10.000,-- afgelost. Omdat we, doordat hij ging werken, een veel hoger inkomen kregen gingen we ook meer sparen. Ik ging van 40 naar 32 uur werken, om zo meer tijd te hebben voor huishouden en daarna ook genoeg tijd voor ontspanning en genieten. Ondanks dat bereikten we al snel de vermogensheffingsgrens van spaargeld en leek het ons een mooie zet om onze droom van een eigen woning waar te maken.

We kochten een huis zonder tophypotheek, de hypotheek is ca. 2/3 van wat we konden krijgen. Ook stopten we eigen spaargeld in de hypotheek € 10.000,-- en we lieten gelijk 2 dakkapellen plaatsen. In het begin zagen we op tegen de hogere maandelijkse lasten, niet dat we het niet konden betalen, maar de woonlasten waren ca. 2x zo hoog als we gewend waren met onze huurwoning en dan komt er nog onderhoud en belastingen bij. Wel hadden we een spaarhypotheek genomen, dus we losten elke maand netjes 250 euro af.

Langzaam raakten we gewend aan de nieuwe lasten en zagen we weer kans om verder te (be)sparen en nieuwe bronnen van inkomsten te vinden. We hadden nu de mogelijkheid voor een eigen moestuintje en eindelijk een grote oven om zelf heerlijke gerechten in te maken. Omdat we beide starters op de arbeidsmarkt waren kregen we elk jaar (ondanks de crisis) toch best een aardige loonsverhoging. We trouwden en maakten een mooie huwelijksreis. Dit alles kon doordat we een flinke buffer hadden opgebouwd. Niet lang daarna werd ik zwanger en dachten we na over minder/stoppen met werken om ons zo meer op de verzorging van ons kindje te kunnen richten.

Helaas verliep dit laatste minder voorspoedig. Door omstandigheden kan ik me nu wel volledig richten op de verzorging van ons zoontje, maar niet op de manier zoals ik die in gedachte had. Het is zwaar en ik krijg nu hulp thuis in de verzorging.

In de afgelopen jaren heb ik heel erg veel geleerd. Ik heb gemerkt dat als je eenmaal een buffer hebt, je makkelijk deze buffer kan laten bestaan en doen groeien. Ondanks de grote uitgaven van de afgelopen 2 jaar, is onze buffer niet veel gedaald. Het blijkt dat bij een grote aankoop/gebeurtenis ook altijd wel giften van lieve ouders komen, we letten in die periode extra op uitgaven, hoeven niet te lenen en natuurlijk krijgen we rente over ons spaargeld. Hierdoor hebben we weer extra kunnen inleggen op onze hypotheek en werd ons maandbedrag lager, waardoor we weer meer konden sparen. Ook gingen de energiekosten omlaag door maatregelen als dubbel glas, vloerisolatie en nieuwe cv, waardoor we weer meer kunnen sparen.

Lenen kost geld, maar sparen maakt geld. Door besparen kan je weer meer sparen en ontvang je uiteindelijk weer meer rente een soort omgekeerde vicieuze cirkel van lenen. Je kan bijvoorbeeld je ziektekosten verzekering in 1x betalen, wat weer voordeliger is. Op het moment laten we onze buffer even ongemoeid voor grote uitgaven. Onze toekomst is nog onzeker en straks moeten we het misschien echt doen van 1 salaris. Dan is zo'n buffer toch wel een heel fijn idee. Natuurlijk zijn er nog wensen: uitbouw aan de achterkant van het huis, wat een grotere woonkamer oplevert, nieuwe keuken, zolder verbouwen en nog een paar ramen van dubbelglas en kunststofkozijnen voorzien. Maar het zijn allemaal dingen die niet echt noodzakelijk zijn en dus kunnen wachten. Ook is het leuk om iets te wensen te hebben en daardoor gemotiveerd te blijven om te blijven (be)sparen.

Ook heb ik geleerd dat besparen niet boven alles gaat. Soms moet ik keuzes maken tussen besparen, milieu en gezondheid. Het belangrijkste dat ik heb geleerd is dat meer spullen zeker niet gelukkiger maken. Impuls aankomen geven maar een kort geluksgevoel. We hoeven niet mee te doen aan de wedstrijd om het grootste en mooiste huis, auto of tv. Ik ben veel gelukkiger als ik 's ochtends door mijn tuintje loop en trots kijk naar alle mooie courgettes en pompoenen die er hangen. Of als ik een zelfgemaakte quiche uit de oven haal of weer eens iets leuks 2e hands heb gescoord. Maar ik ben het er zeker mee eens, geld maakt niet gelukkig, gezondheid is veel belangrijker. Mijn grootste wens dat zoontje beter wordt is niet te koop. Ik zou ik onze hele buffer daarvoor in willen zetten en de rest van mijn leven in de schulden willen steken, om hem een gezonde toekomst te kunnen bieden.

Hebben jullie ook het idee dat als je eenmaal een flinke buffer hebt opgebouwd het sparen als vanzelf lijkt te gaan?

Hamster en euro weken

De hamster- en euroweken zijn er weer. Nu hebben we geen hamster, maar wel een kat. Ik koop altijd naast droogvoer, maaltijdzakjes voor de kat. Hij krijgt elke avond een half zakje, vooral omdat hij het zo lekker vindt en het is fijn om hem te zien genieten.

Die maaltijdzakjes waren nu in de aanbieding 1+1 gratis en in de verpakkingen zaten ook nog een gratis extra zakje of een zakje snoepjes. Ik heb flink ingeslagen 6 pakken (een besparing van 12 euro) hiermee kan ik bijna een half jaar vooruit. Want in een pak zitten 12 zakjes dus in totaal heb ik nu (met de extra gratis zakjes ) 75 zakjes en kan ik dus 150 dagen vooruit.

Ik hou voor deze maaltijdzakjes altijd de aanbiedingen in de gaten en sla dan in. Regelmatig zijn ze met 25% korting, of 3 pakken voor € 10,--. Maar deze aanbieding is volgens mij wel de voordeligste die ik het afgelopen jaar voorbij heb zien komen.



Verder kocht ik 2 bakken druiven voor € 1,99, helaas niet biologisch en lokaal, maar ik doe mijn best. Vegetarische (falafel)balletjes, is nog wel eens handig voor op een broodje, als ik weinig tijd heb om te koken en leg ik in de vriezer en 2 quiches (2 voor € 3,19) ook vooral voor het gemak. Zelfgemaakte vegetarische schrijven, falafel en quiches vind ik veel lekkerder, maar de laatste tijd kom ik er niet aan toe om deze vooruit te maken en dan in te vriezen, zoals ik eerder wel deed. En het is toch wel handig om wat kant-en-klaar dingen in huis te hebben. Ik vind het nog altijd beter (en voordeliger) om na een drukke dag, naar dit gemaksvoedsel te grijpen dan naar de snackbar of chinees te gaan. En zolang het niet dagelijks gebeurd, kan ik er mee leven. Ooit hoop ik een goed gevulde vriezer te hebben met zelfgemaakte kant-en-klaarmaaltijden, maar nu doe ik het maar even zo.

Wel merk ik dat ik een stuk minder koop in deze actieweken dan pakweg een jaar geleden. Dit komt omdat we veel minder voor bewerkte producten kiezen en meer voor biologisch gaan. Toch neus ik wel altijd in de aanbiedingen op internet, maar meestal staat er niet veel voor ons bij.







zaterdag 1 september 2012

Leuke actie: gratis luier bij bestelling

Als je op 4 september een bestelling plaatst bij kaatjekatoen krijg je een gratis easyfit luier cadeau met de actiecode DD2012. Beetje jammer dat ik net vorige week mijn bestelling heb geplaatst en inmiddels ontvangen. Maar zo'n luier kost toch € 22,95 als ik de verzendkosten er af haal (€ 4,95) kan ik toch zo'n € 18,-- besparen/verdienen. Maar ja, eigenlijk heb ik nu dus niks nodig....

Ik heb de vorige week een aantal luiers besteld, inlegvellen (5 rollen), een luieremmer met waszakken (is wat groter dan een doorsnee luieremmer en de waszakken passen er precies in). Ik heb nu dus 11 luiers en dat vind ik eigenlijk wel genoeg om mee te beginnen. Manlief gebruikt liever de wegwerp en we 's nachts doen ook een wegwerp om  , ik gebruik maar 3-5 wasbare luiers per dag en hoef dus maar eens in de 2-3 dagen te wassen. Als het goed bevalt en we er meer gaan gebruiken wil ik eigenlijk pas bijbestellen of kijken of ik er nog wat tweedehands kan vinden.



Wat je besteld en voor hoeveel maakt trouwens niet uit. Je krijgt altijd die gratis luier. Dus ik heb al even op de site zitten kijken of er niet iets anders ik wat ik wil, maar het zijn allemaal dingen die ik niet echt nodig heb. Dan zit ik toch te denken aan extra inlegvellen of nog een extra luier, dan koop ik tenminste iets nuttigs. Of ik bestel helemaal niet.

Wat zouden jullie doen in deze situatie?