In de week van de armoede is er veel op tv te zien over mensen die het met minder (moeten) doen. Op deze site kan je zien wat er elke dag te zien/horen is. Gisteren zag ik onderstaande uitzending van Je zal het maar zijn. Vooral het gedeelte over de vrouw die leeft als boeddhistische non in de bossen bij Heerenveen vond ik leuk om naar te kijken. Ik vind het mooi hoe zij laat zien dat bezittingen niet gelukkig maken. Zij wordt gelukkig van leven in de natuur en geven aan anderen. Door te leven in de natuur en te slapen onder een shelter hoeft ze geen tijd te besteden aan het schoonmaken van haar woning en ze hoeft niet bang te zijn bezittingen kwijt te raken. Ze heeft wel veel geld en bezittingen gehad, maar heeft dat allemaal in een stichting gestopt die mensen helpt.
Wel kwamen er bij mij allemaal vragen naar boven als: hoe doet ze dat in de winter? Waar eet ze dan van? Al snel werd duidelijk dat ze hiervoor ook hulp terugkrijgt van vrienden. Ze wast daar haar kleding, eet een hapje mee en ik denk dat ze er zo nu en dan ook wel slaapt.
Zo extreem zoals deze mevrouw leeft zie ik mezelf niet doen. Maar het laat me wel weer nadenken over hoe afhankelijk je eigenlijk wordt van je spullen. Voor mij weer reden tot nadenken of we die aanbouw met nieuwe keuken (die we over een paar jaar willen doen) echt nodig hebben en er gelukkiger van worden. De spullen die ik de afgelopen tijd heb weggedaan heb ik tot nu toe nog geen moment gemist, het geeft juist een opgelucht gevoel dat ze weg zijn. Maar ik ben er nog lang niet.....gisteren zijn er weer 2 vazen de deur uit gegaan, verkocht via MP en vandaag een dvd-box. En zo doe ik elke dag een klein stapje in de goede richting, soms sta ik even stil en soms even een stapje achteruit. Uiteindelijk komen we er wel...
Heb geduld,het duurt wel even,voor je beseft wat genoeg is voor je. Ik liep vanochtend in de stad.Mijn leesbril was veel goedkoper dan begroot. Er schoot een oude gedachte naar boven "Ik ga mezelf iets moois cadeau doen van dat geld". Enig nadenken leverden twee haverkoeken bij de koffie op.
BeantwoordenVerwijderenDat herken ik wel, meestal als ik mezelf iets cadeau wil doen, kom ik ook met iets kleins thuis. Geld opzij kunnen zetten is voor mij ook een cadeautje.
VerwijderenIk wil ook niet zo extreem gaan leven hoor. Maar het zet je wel weer aan het nadenken. Ik leef inderdaad al best zuinig, Maar ik merk toch dat ik soms toch weer iets overbodigs koop. Ik geloof ook wel dat ik er kom hoor!
BeantwoordenVerwijderenIk had er ook bewondering voor. Ik kan me bijna geen voorstelling doen van een leven zonder 'spullen'. De hele dag ben ik bezig met spullen, met mijn telefoon, de computer en nog vele dingen. Het lijkt me ook niet prettig om afhankelijk te zijn.
BeantwoordenVerwijderenIn wezen is ze wel afhankelijk als ze geen eten in de natuur vind of als het buiten te koud is om te slapen. Dat lijkt mij dan weer vervelend.
Wat grappig, daar kom ik wel eens langs, maar heb haar nog nooit gezien. Dit zou mij te ver gaan, maar je kunt van het idee wel wat leren. Wat ik wel een beetje apart vind, is dat b.v. het haar afscheren gebeurt zodat er niet op een bepaalde manier naar je gekeken wordt. Dat is natuurlijk wel zo, maar maakt het uit? Het gaat er toch om hoe je jezelf voelt? Dat zou los moeten staan van wat anderen vinden. Over een kaal hoofd vinden mensen namelijk ook wel wat, dan val je waarschijnlijk nog meer op en ben je dus in feite nog minder 'gelijk'. Hetzelfde met de kleding; ze geeft aan dat ze zich onzeker voelde in gewone kleding, nu totaal niet. Maar ligt dat dan aan haar nieuwe kleding, of is het meer een verandering in haarzelf? Het lijkt mij eerder wat in haarzelf, dan dat dat speciaal met die kleding te maken heeft.
BeantwoordenVerwijderenik vraag mij trouwens af of wat deze vrouw doet wel legaal is, want ik kan mij niet voorstellen dat als je niet eens wild mag kamperen in Nederland dat dit wel toegestaan is. er is niks mis met idealisme ,maar het moet natuurlijk wel haalbaar zijn.wat gebeurt er bijvoorbeeld als zij ziek word
BeantwoordenVerwijderenIk had dezelfde vragen: hoe doet ze dat in de winter, en wat eet ze in dat bos, behalve bramen? Ze stelde het allemaal wat idyllischer voor dan het was. Wel stoer dat ze van al haar bezittingen afstand heeft gedaan. Wat een vrij leven heb je dan! Pas zag ik een mooie documentaire over Schiermonnikoog. (http://www.uitzendinggemist.nl/afleveringen/1304594) Een man kampeerde daar in een tent van april tot oktober. Van oktober tot april ging hij dan weer even geld verdienen. Wat een prachtleven heb je dan!
BeantwoordenVerwijderenHet zet je inderdaad aan het denken.
BeantwoordenVerwijderengroetjes
Annelieya
Inderdaad, het leuke er aan vond ik dat je weer nog even extra gaat nadenken over het bezit van spullen. Ik merk dat ik het steeds beter kan loslaten. Er gaat hier ook steeds meer de deur uit. Ik streef er naar dat als de kids ooit het huis uitgaan, wij gewoon naar een veel kleiner huisje kunnen. Heerlijk lijkt me dat, met alleen datgene wat je echt nodig hebt.
BeantwoordenVerwijderen