Gisteren ging ik met David weer naar zwemles. "Zwemles?" zal je misschien denken, "hij is toch pas 3,5 jaar?" Klopt, David is 3,5 jaar, maar heeft "zwemlessen" vanaf dat hij 1,5 jaar oud is. Hoe dat zo kwam, vertel ik in dit blog.
Ik ben zelf nooit zo'n zwemmer geweest, eigenlijk ben ik altijd een beetje angstig in en rondom water. Ik heb mijn A-diploma nooit gehaald, 2x gezakt met afzwemmen door faalangst en toen hebben mijn ouders mij maar van zwemles gehaald. Later heb ik bij schoolzwemmen nog mijn schoolzwemdiploma gehaald. Mijn ouderlijk huis staat vlakbij een rivier en ik heb altijd een terugkomende nachtmerrie gehad dat we met het gezin in de auto in het water raakte en ik voor de keuze werd gesteld wie van de inzittende ik moest redden. Ik moet niet veel hebben van die subtropische zwembaden met glijbanen, golven, stromingen etc... Kortom ik voel mij niet heel zeker in en rondom het water.
Die angst wil ik niet overdragen op mijn kinderen en daarom wilde ik al van jongs af aan regelmatig met ze zwemmen. Met Dirk, mijn oudste zoon had ik graag willen babyzwemmen. Maar doordat hij het eerste jaar veel in het ziekenhuis lag, daarna nog lange tijd zondevoeding had, zag ik dat eigenlijk meer niet zo zitten. Hij is met 5 jaar en 8 maanden begonnen met regulieren zwemlessen en had binnen 2 jaar zijn A, B en C.
Na de geboorte van David was ik vastbesloten nu wel te gaan babyzwemmen. Maar hij bleek enorm angstig in water. Als zijn tenen bij het in bad gaan thuis het water raakte, krijste hij zo hard dat de buren wel gedacht moeten hebben dat er hier een moord werd gepleegd. Ik besloot dus nog maar even te wachten. We zijn met het gezin wel een aantal keer gaan zwemmen, heb er zelfs een speciale waterdraagdoek voor gekocht, in de hoop dat hij dan wat rustiger zou zijn in het water, maar helaas.
Dirk was inmiddels bezig was met zijn zwemdiploma, we gingen wat vaker zwemmen, maar dat David niet mee het water in wou, was niet handig. Gezellig met het hele gezin zwemmen was het eigenlijk nooit.
Toevallig kwam ik een filmpje tegen van een baby die een zwem-drijf-zwemcursus geleerd had zich te redden in het water. Wat zag dit er prachtig uit, het kindje leek vol vertrouwen. Ik wist niet van het bestaan van zo'n cursus af. Niet ver van mijn woonplaats werd ook zo'n cursus aangeboden en ik nam contact op met de zweminstructrice. Ik vertelde ons verhaal en dat ik vooral graag zou willen dat David minder angstig zou worden voor water en zo'n 1-op-1 cursus mij daarom ideaal leek.
Het was een intensief 8 weken lang traject. 3x in de week voor 10 minuten zwemles eigenlijk een hele ochtend "kwijt" met de autorit en omkleden erbij gerekend. Voordeel was wel dat Dirk na de zwemles de middag heerlijk lang sliep. De eerste lessen was David erg overstuur, maar hij werd liefdevol geholpen om van zijn watervrees af te komen. Uiteindelijk in overleg met de zweminstructrice ging ik ook het water mee in. Het was een zwaar traject, daar ben ik eerlijk in, ook een prijzige cursus. Maar wat ben ik blij dat we het gedaan hebben. Onze David is nu een echte waterrat. Soms moet hij even een "drempel" over als hij een tijd niet in een zwembad is geweest, maar als hij er dan weer eenmaal in is, zie je hem genieten. Het in bad gaan thuis is nu een feestje.
Wat een leuke zwemles lijkt me dat! Geen idee of we dat hier ook hebben. Zou graag met dochter eens willen zwemmen, zo benieuwd hoe ze dat vindt. In bad vindt ze heerlijk! Zwembad is er nog niet van gekomen. Misschien als ze straks een jaar is.
BeantwoordenVerwijderenEr is een klein aantal plekken waar ze deze zwemlessen geven, het concept komt uit Amerika, daar gaat de zwemjuf ook regelmatig op training.
VerwijderenEr zijn wel gelijksoortige zwemlessen bij veel andere zwemscholen, daar heet het dan survivalzwemmen, maar is vaak in een wat grotere groep.