Ik koos voor het laatste. Zoontje heeft al zo'n trein, dus wat moet hij er met twee? Daarnaast heeft hij al
Ik pakte de trein in, maar had niet echt leuk inpakpapier meer, dus ik versierde het papier met plaatjes. Daarnaast vond ik nog een rozet die zoontje had gedragen tijdens zijn 1e verjaardag en deed die ook op de verpakking. Ik vond het er zelf heel leuk uitzien!
Op de verjaardag bleken ze ook al zo'n trein te hebben, maar de jarige job speelde er veel mee. Ik stelde voor dat ze het konden ruilen of aan iemand doorgeven. Maar ze vonden het wel leuk om 1 hele lange trein te maken, dus ze pakten het gelijk uit. Nou ja, prima toch dan?
Deze actie paste natuurlijk goed in mijn doel om meer creatieve/persoonlijk cadeaus te geven. Maar ergens voelde het toch een beetje raar, zowel naar degene die dit cadeau gaf als naar de nieuwe ontvanger. Maar eigenlijk maakt het toch niks uit? Ik zou er zelf in ieder geval geen problemen mee hebben als ik de gever of ontvanger was.
Geven jullie weleens cadeaus door? En waarom wel of niet?
Wat heb je het cadeau mooi ingepakt!!
BeantwoordenVerwijderenIk geef steeds makkelijker iets kado van mijn eigen spullen. Een goed boek aan mijn zusje (wat ik eerst zelf gelezen had), mooi houten speelgoed van de kids (waar ze hier al lang niet meer mee spelen)aan een neefje. Waarom niet? Of ik nu iets bij de Kringloop uitzoek of dat ik iets van mezelf weggeef, dat is om het even. Maar ik heb me daar ook even overheen moeten zetten.
Dankjewel. Ik had eerst wel 10 soorten inpakpapier, maar ben dat nu aan het minderen. Ik heb nu 3 rollen met een effen kleur gekocht en versier dat voor kinderen. In dit geval had ik nog foamstickers liggen.
VerwijderenWij hebben al afgesproken om nog maar hele kleine cadeautjes te geven. Krijg ik iets,wat ik niet kan gebruiken en ook niet voor wil bedanken,dan geef ik het zomaar weg aan een ander.
BeantwoordenVerwijderenJa, ik geef soms ook kado's door. Maar je moet wel goed onthouden van wie je het gekregen hebt, want het is wel lullig als je iemand z'n eigen kado weer terug geeft. Dat had ik een keer bijna gedaan, ik dacht er gelukkig nog bijtijds aan.
BeantwoordenVerwijderenAls je er iemand blij mee maakt, maakt het toch niet uit waar het vandaan komt.
BeantwoordenVerwijderenHet is inderdaad wel even opletten dat je mensen niet hun eigen kado teruggeeft. Maar bij kinderen is dat vaak niet zo heel erg. Zeker met iets degelijks als goed houten speelgoed..
't Is toch gewoon leuk om iemand blij te maken. Dat kan met doorgeefkado's, eigengemaakte kadootjes en noem maar op.
BeantwoordenVerwijderenJe hebt er trouwens wel een heul mooi pakje van gemaakt!
groet
Dankjewel, was zelf ook wel trots op het resultaat!
VerwijderenIk vind het ook altijd lastig, maar probeer het wel meer te doen. Ik heb hetzelfde met b.v. gratis dingen. Dan heb ik ergens een fles gratis badschuim bij gekregen ofzo en dan vind ik het moeilijk om de werkelijke waarde daarvan af te trekken van het budget voor het cadeautje. Maar ik blijf oefenen ;-)
BeantwoordenVerwijderenSoms geef ik cadeaus ook door.
BeantwoordenVerwijderenOok koop ik weleens iets leuks bij de kringloop.
Mooi papiertje er om en het ziet er super leuk uit!
Ik doe dat ook wel eens... en ja het voelt dubbel. Maar de ontvanger heeft er geen boodschap aan of jij of iemand anders het nu vorige week uit het winkelrek gehaald heeft. Wel opletten voor de gevoelige cadeautjes-gever. Als die persoon vaak bij jou komt, zal die er vast op letten waar "zijn" stuk speelgoed is. Althans, dat heb ik vaak voor. Ik weet onderhand wiens cadeautjes is lang moet bewaren. Of zeggen dat ze stuk gegaan zijn... want door sommigen wordt er rechtuit naar gevraagd.
BeantwoordenVerwijderenJa, dat herken ik wel. Het voelt bijna alsof het niet hoort. Waarom eigenlijk niet? En van wie zou het niet mogen? Voor mijzelf zit er geloof de angst achter dat (met name door familieleden) gedacht wordt: o, daar heb je die vrek weer. Alles draait bij haar om goedkoop. Ellendig zeg, dat je daardoor zo in je eigen keuze wordt beperkt!
BeantwoordenVerwijderenMaar ik geef echt wel cadeaus door hoor (alleen niet aan familie...). Ik kwam er vorige week achter dat ik 8 flessen douche-gel had staan, allemaal gekregen, terwijl ik alleen zeer natuurlijk spul gebruik, zonder synthetische zooi. Gelukkig had ik net een dubbele verjaardag, dus dat waren vast twee flessen. En eentje heb ik gebruikt om het zeeppompje in de keuken mee te vullen, deels gemengd met water. Nu nog 5!
Bij de geboorte van onze kinderen kregen wij enorm veel baby- en kinderkledij die we eigenlijk niet nodig hadden omdat ik een ganse kinderuitzet voor zowel jongen als meisje tot ongeveer 3 jaar mocht gebruiken van mijn schoonzus.We hebben zo goed als alle gekregen geboortecadeautjes zelf doorgegeven bij de geboorte van andere kindjes. Ik was wel zo slim geweest om een lijstje te maken waarop stond wat ik van wie gekregen had zodat ik niet per ongeluk het cadeautje dat ik van iemand kreeg bij de geboorte van zijn/haar kindje zou teruggegeven hebben en ik lette er ook op dat ik kledij die ik van collega's van mijn man kreeg zeker niet zou doorgeven aan een andere collega van hetzelfde werk. Eigenlijk hebben we een paar jaar gekregen geboortecadeautjes uit onze voorraadkast kunnen halen en de meeste zaten zelfs nog verpakt in de originele verpakking die ik met zorg had opengemaakt met de bedoeling het papier nadien te kunnen hergebruiken.
BeantwoordenVerwijderenIk pas elk jaar op het huis van onze buren als die op verlof gaan. Buurvrouw is practisch aangelegd en geeft me na de huisoppas altijd een fles wasproduct cadeau. Aangezien mijn man allergisch reageert op dat product, geef ik diezelfde fles met nieuwjaar altijd door aan mijn bejaarde tante : zij koopt dàt merk altijd en is maar wat tevreden dat ze weer een tijdje gratis kan wassen en niet moet sleuren met een fles wasproduct.
Ik heb er absoluut niets op tegen om zaken die ik kreeg zelf door te geven op voorwaarde dat ze ongebruikt en in perfecte staat zijn.liesbet
Aan de reacties te zien wordt het dus veel gedaan, dat stelt me weer gerust. Ik heb boven nog meer liggen wat nog in de verpakking is en waar zoontje al weer te groot voor is. Ik weet inderdaad nog wel precies van wie ik wat heb gehad, want die fout wil ook ik niet maken.
BeantwoordenVerwijderenIk heb nog geen cadeaus door gegeven, maar dat komt vooral omdat ik nog geen geschikte 'matches' heb gehad. Oftewel iets waar ik zelf niet op zit te wachten en iemand anders wel weer blij mee denk te kunnen maken. Als ik dat wel heb zou ik het gerust doen hoor! Ik ben zelf op het moment in dubio over het geven van tweedehands gekochte cadeautjes...
BeantwoordenVerwijderenJa, dat doe ik ook al is het wel wat vreemd. Maar ik heb liever dat het ergens terecht komt waar ik weet dat de ontvanger het gebruikt of blij mee is dan dat het bij mij in de ast blijft staan. Bovendien wil ik zo min mogelijk zooi. (dat is ook lastig door te krijgen) Ik heb ook weleens een stapeltje cadeaubonnen weg gegeven > was nog een aardig bedrag maar daarvan vroeg ik me ook af of dat wel kon?
BeantwoordenVerwijderenIk moet vaak ook wel even over een drempeltje heen stappen maar uiteindelijk kies ik hier af en toe wel voor. Het moet wel echt bij die persoon passen. Ik heb er wel wat moeite mee om iets cadeau te doen omdat het toevallig in de kast lag terwijl ik weet dat de krijger het waarschijnlijk ook in de kast zal leggen. Voor volwassenen heb ik het nu iets makkelijker. Door vrijwilligerswerk op een wijnhoeve dat wordt betaald in wijnflessen heb ik er zoveel dat ik er met plezier een paar van cadeau doe aan wijnliefhebbers.
BeantwoordenVerwijderenDaarnaast versier ik ook graag mijn eigen cadeauverpakkingen. Ik doe aan hergebruik maar soms is dat te saai, een paar extra (ook bewaarde) linten of stickers doen wonderen. Voor meisjes vanaf halverwege basisschool knoop ik ook wel eens een gratis (gekregen van YR bijvoorbeeld) ring of ketting in de versiering. Dat kan hele leuke reactie geven: 'ohh mama, ohh een..een.. RING!'. En dan moet het cadeautje nog worden uitgepakt, maar dat kan dan niet meer stuk...
Groetjes Lily
Gelukkig ben ik niet de enige die over een drempel heen moet... Meestal probeer ik wel in te schatten hoe de ontvanger erover denkt om een doorgeef-cadeau te krijgen. Als het pietje-preciezen zijn die het bonnetje willen om te ruilen als het niet goed is, dan doe ik het dus niet...
BeantwoordenVerwijderenSoms zeg ik het gewoon eerlijk. Ik ging laatst bijvoorbeeld op visite bij iemand die helemaal weg is van douchegel van een bepaald merk. Ik had net een fles voor mijn verjaardag gekregen, maar kan er helemaal niet tegen. Dat heb ik eerlijk gezegd en gevraagd of ik haar er blij mee kon maken. Ze was helemaal blij! En scheelt mij weer een doosje chocola o.i.d., wat ik anders had gekocht. Zij blij, ik blij.
Maar ik moet eerlijk zeggen dat ik het wel erg moeilijk blijf vinden.
Zullen we bij deze maar gewoon afspreken dat het ok is om cadeau's door te geven? Dan zijn we van het gedoe af. Beter dan weggooien, toch?
Ik vind het doorgeven van cadeaus over het algemeen geen probleem. Wij hebben tijdens de kraamtijd soms ook dubbel gehad of niet in de juiste maat etc. Idem bij verjaardagen. Ik probeer bij cadeaus eerst te kijken waar ik iemand blij mee kan maken. Ik heb nog wel moeite met tweedehands spullen door te geven. Het voelt dan minder goed. Waarschijnlijk is dat ook nog een drempel die ik moet nemen.
BeantwoordenVerwijderenIk geef ook veel door. Er was zelfs een tijd dat ik zó krap zat, dat ik bij cadeautjes die ik kréég al direct dacht 'oh, dat is mooi voor die-en-die'. Zo erg is het nu gelukkig niet meer :-)
BeantwoordenVerwijderenVoor mijn kinderen vind ik het vooral belangrijk dat ze lekker ontspannen (lees: vuil kunnen worden bij het) spelen, dus de mooie rompertjes en zo heb ik lekker in de verpakking en de cadeaudoos gelaten om later door te geven. Ze hebben een paar setjes om 'op net' te gaan, maar verder dragen ze vooral kleding àf.
Gekregen dingen geef ik ook wel eens door als leukigheidje tussendoor, bijvoorbeeld als je weet dat iemand een moeilijke tijd heeft, of als een kind iets uitzonderlijks gedaan heeft.
Siebrie
Ik heb een paar speelgoedjes onlangs heel netjes ingepakt en doorgegeven aan mijn schoonzusje. Dochterlief had er nog nooit mee gespeeld dus het zag er nog perfect uit. Toch voel ik dezelfde aarzeling als jij voelt. Aan de andere kant denk ik: waarom ook niet, je maakt de ander er hopelijk blij mee en anders staat het ook maar in de kast. Ik denk dat je alleen goed in de gaten moet houden aan wie je het weg geeft. Ik heb wel eens meegemaakt dat iemand anders zag dat haar kadootje werd weggegeven. Dat viel niet helemaal in goede aarde.
BeantwoordenVerwijderenDe trein was toch splinternieuw en nog ingepakt? Geen probleem lijkt me.
BeantwoordenVerwijderenVooral niet voor een kinderverjaardag. Dan doe ik wel aan cadeau's en probeer altijd iets leuks voor minder geld of een groter cadeau voor hetzelfde geld te krijgen. (we hebben 23 nichtje/neefjes en 2 op komst) Zelf hebben we geen kinderen, dus kunnen we de cadeau's niet doorgeven.
Voor kinderverjaardagen koop ik ook wel eens een duurder cadeau en geef het dan samen met wat schoonzusters. Dan heeft het kind er ook meer aan dat allemaal kleine cadeautjes. Als je dit in overleg met de moeder doet is het helemaal mooi.
Over doorgeefcadeau's. Je moet dan wel goed weten van wie je het hebt gekregen. Liefst weggeven aan de 'andere kant' van de familie.
Mijn schoonvader zette eens een kruisje op de verpakking van een flesje aftershave. Het duurde even, maar toen kreeg hij het doosje met een kruisje. Weet je zeker dat het cadeau het merk is van de ontvanger, dan is het m.i. geen probleem. Let wel even op de houdbaarheidsdatum.
Met volwassen verjaardagen doe ik niet aan cadeau's. Het is heen en weer geven. Kost me veel geld (ik heb 25 broers/schoonzussen/zwagers) en ik weet zeker dat ik (meestal) niet zulke leuke cadeautjes terug zou krijgen. Douchegel, keukendoeken, vaasjes e.d. Ik heb een bijzondere smaak (vind de rest van mijn familie) en dus maak ik het ze makkelijk dat ze niets voor me hoeven te kopen. Inmiddels hebben meerderen mijn idee al overgenomen.
Onze ouders krijgen wel cadeautjes.
PS: leuke blog trouwens.