10 vragen/opmerkingen die ik de afgelopen 3 maanden kreeg en die veel betrekking hebben op onze nieuwe leefstijl. Steeds was het antwoord eigenlijk hetzelfde: tja, dat is de keuze die wij maken....
"Laat jij je boodschappen bezorgen, want decadent", zei een kennis van mij afgelopen week tegen mij. Je zit toch de hele dag thuis (als thuisblijfmoeder) en dan niet eens zelf de boodschappen doen, zal ze gedacht hebben. "Tja het is maar hoe je het bekijkt", zei ik tegen haar. "Ik laat niet alles bezorgen, maar zo 1x per maand een hele voorraad, zodat ik alleen voor wat kleine boodschapjes doordeweeks hoef te doen en dat makkelijk kan met de kinderwagen. We hebben dus niet decadent een 2e auto (boodschappenautootje) meer en die bezorgkosten van 4 euro vallen in het niet bij de kosten van een 2e auto", zei ik tegen haar. Daarna was het even stil, "tja, zo heb ik het nog niet bekeken", zei ze toen.
Alles draait om keuzes maken. Ik heb geen zin om op de drukke zaterdag de boodschappen te doen, omdat ik dan de auto tot mijn beschikking heb. Doordeweeks 's avonds kan natuurlijk ook, maar vaak ben ik blij als ik na het eten even snel nog kan opruimen, zoontje naar bed zie gaan en daarna lekker met een décaf even op de bank. Dus maken we de keuze om 1x per maand de grote boodschappen te laten bezorgen, soms door Appie, soms door een bio-internetwinkel. Die bezorgkosten heb ik er altijd wel uit, omdat ik van een aanbieding gelijk veel kan inslaan en geen onnodige onzin aankopen doe.
"Blijf je thuis voor je zoontje, wat fijn als dat kan", hoorde ik ook niet zolang geleden van een andere kennis. Ik denk dat veel meer mensen dit zouden kunnen doen als ze nu denken. Natuurlijk hangt het van het inkomen van je partner af en je hypotheek, maar als je je hypotheek op 1 salaris heb afgesloten (zoals wij) moet het volgens mij altijd wel kunnen. En ook hier draait het dan wel weer om keuzes maken. Wij hebben niet de duurste kinderkamer, kinderwagenset, babymerkkleding en de totale uitset nieuw aangeschaft. Nee, vrijwel alles is 2e hands. We gebruiken wasbare luiers en hebben de 2e auto de deur uitgedaan.
"Oh, maar dat zou ik niet kunnen hoor die 2e auto de deur uit, mis je je vrijheid niet?" Soms mis ik de auto wel, maar meestal niet. Ik voel me juist veel vrijer omdat ik veel lopend, met de bus en op de fiets en soms met de trein doe. Dat is goed voor de beweging en je komt veel meer buiten! Soms moet ik even iets beter plannen, zodat ik iets doe in het weekend/avond als ik wel een auto tot mijn beschikking heb. Of als het echt niet anders kan vraag ik iemand of hij/zij me wil brengen, maar dat gebeurt zelden. Vroeger had toch ook niet elk gezin 2 auto's? Dus waarom zou dat nu wel moeten? Mijn moeder heeft ook nooit een rijbewijs gehad en heb niet het gevoel gehad daardoor als kind iets te hebben gemist.
"Eten jullie alles bio? Maar dat is toch hartstikke duur?" Ook dat is keuzes maken: kook je basic dan is biologisch niet veel duurder dan niet-bio. En dat basic koken is ook nog eens gezonder voor je! "Maar ik heb niet zoveel tijd om te koken, ik ben moe als ik uit mijn werk kom en dan moeten we nog snel koken en eten voor de kinderen naar bed moeten". Tja dat is dan toch ook weer die keuze die je maakt?
"Je kan wel zien waar het geld zit", was een andere opmerking die ik laatst hoorde toen ik vertelde dat we de afgelopen 5 jaar een aantal mooie verre reizen hebben gemaakt. We verdienden inderdaad niet slecht toen we allebei nog werkten, maar spaarden wel heel erg veel van dat geld. Daarvan maakte we een deel van onze dromen waar: reizen. We gaven het niet uit aan een hele nieuwe inrichting, dure merkkleding en grote flatscreen tv. We hebben een klein jaartje anti-kraak gewoon met gekregen meubels en zijn daarna naar een huurhuis gegaan maar hebben vrijwel al onze meubels gehouden. Ook nu nog in ons koophuis zijn vrijwel al die meubels er nog en nog niet vervangen. Dat was onze keuze!
"Hoe hou je dan geld over om af te lossen" vroeg een vriendin van mij. "Ik hou het niet over, ik reserveer het" was mijn antwoord. Het gaat bij ons niet zo van houden we iets over, dan lossen we af. Nee, het gaat gewoon mee in de vaste lasten. Dat komt ook wel omdat we een spaarhypotheek hebben natuurlijk. Maar ook als je die niet hebt, kan je dat doen, dat is een keuze!
"Wat gaan jullie de zolder LATEN verbouwen, zelf doen is toch goedkoper of heb je daarvoor je hypotheek verhoogd?" "Nee, dat zou ik nooit doen mijn hypotheek verhogen voor een verbouwing, we hebben wat spaargeld opgebouwd de afgelopen jaren". We hadden natuurlijk ook zelf kunnen doen, maar dat maakt ons niet gelukkiger....dus vandaar deze keuze!
"Hoe kan het dat jullie huis niet onder water staat, jullie hebben het toch ook 2,5 jaar geleden gekocht? Is het dan niet in waarde gedaald" "Ja, dat klopt, maar we hebben er voor gekozen eigen geld in te leggen bij de aankoop, al 3x een grote extra aflossing gedaan, bovenop onze maandelijkse vaste aflossing en veel in ons huis geïnvesteerd, waardoor meerwaarde is gecreëerd."
"Wat doe je dan de hele dag als je thuiszit, is dat niet saai, komen de muren niet op je af?, Heb je geen spijt van je keuze" Nou, vooral weinig zitten en het is zeker niet saai! Zoontje verzorgen en met hem spelen, het huishouden, 's middags gaan we meestal wandelen en een boodschapje doen. Ik ga regelmatig iets leuks met hem doen: zwemmen, op visite bij andere kindjes of speelochtend. Nu ben ik het huis ook flink aan het opruimen, verdiep me in zelf broodbakken, ben bezig met voorzaaien voor de moestuin, schrijf een blogje, lees een blogje, en nog veel veel meer. Meestal schrik ik als ik op de klok kijk en bedenk me dat ik maar eens snel aan het avondeten moet beginnen....En nee, ik heb geen spijt van deze keuze!
"Hoe kan jij zo makkelijk al die spullen wegdoen?" Nou, voordat makkelijk ging, dat heeft bij mij ook wel even geduurd. Maar ik ben erachter gekomen dat héél véél spullen alleen maar in de weg staan, mij meer tijd kosten om schoon te maken en te verplaatsen en mij niet gelukkig maken. Ik ben tevreden met weinig en ik hoef niet alles te bewaren voor het geval dat ik het ooit nog eens nodig heb. Alles is tegenwoordig via MP zo te koop voor weinig, dus mocht je het dan over 20 jaar alsnog nodig hebben kan je het daar voor een paar euro zo kopen. Dus daarom ruimen we nu lekker op, zodat we lekker kunnen leven in ons huis ipv het vol te stouwen met rotzooi en zo hebben we ook genoeg ruimte in ons kleine huisje. Maar ja, dat is onze keuze, je kan natuurlijk ook een groot huis kopen en volstouwen met spullen om weinig leefruimte over te houden....
Ik ben Sjouke (38 jaar), woon samen met Alex, Dirk (dec 2011) en David (april 2017). We proberen sinds 10 jaar te (be)sparen en daardoor zijn mooie dromen uitgekomen als verre reizen maken en minder werken om thuis te zijn bij onze zoons. We willen niet meer meedoen aan de renjerot maatschappij en het materialistisch exhibitionisme. We proberen groener te leven, minder te consumeren en bewuster om te gaan met onszelf en onze omgeving. Lees op dit blog mee over hoe we dit doen.
dinsdag 26 maart 2013
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Helemaal mee eens! Ik ben ook ' gewoon' thuisblijfmama vanaf de tijd dag onze oudste zoon vijf jaar geleden werd geboren. We hebben ook 1 auto, en de meeste dingen doe ik met m' n bakfiets. ( die heb je wel nodig met drie jonge kinderen). Geniet ervan!
BeantwoordenVerwijderenHeerlijk om dit zo te lezen! Inderdaad gaat het om keuzes maken! Zo heb ik als student nog steeds geen studieschuld, en heb ik zelfs in mijn studententijd mijn rijbewijs kunnen halen, een MacBook gekocht (via marktplaats) en ga ik elk jaar op vakantie. Het kan echt. Maar ik geef geen geld uit aan uitgaan enzo. Ik weet wel wat ik liever doe :-)
BeantwoordenVerwijderenHaha, lekker he je eigen plan maken en je leven niet laten leiden door hebben hebben, een baas of status maar door wat er echt toe doet. Helemaal met je eens dus!
BeantwoordenVerwijderenWen er maar aan,want dit soort opmerkingen zul je waarschijnlijk blijven horen.Juist omdat je niet de gemiddelde keuzes maakt. Maar het belangrijkste is toch,dat jullie er je goed bij voelen?
BeantwoordenVerwijderenMooi geschreven. Inspirerend!
BeantwoordenVerwijderenwe kijken nog steeds te veel naar andere mensen die meer hebben en meer lijken te doen dan wij,maar terwijl we kijken vergeten we vaak te vragen hoe mensen het doen, ik heb maar een laag inkomen ,woon in een klein huurhuis en ga niet op vakantie en heb geen auto, dat zou ik nooit kunnen vertellen mensen mij regelmatig, nou ik wel en omdat ik zo leef kan ik toch gewoon sparen en als ik dan een grote uitgave heb , bijvoorbeeld doordat mijn wasmachine kapot gaat, dan kan ik er gewoon gelijk een kopen, die buffer op mijn spaarrekening geeft mij een enorm gevoel van vrijheid, het is maar net wat je belangrijk vind en waar jij je prettig bij voelt, we hoeven toch niet allemaal het zelfde te willen of te doen? zou een saaie boel worden als we allemaal leven volgens dezelfde vaste regels
BeantwoordenVerwijderenLeuk om te lezen! Grappig die standaardreacties die mensen vaak geven. Ik vind dat je goede antwoorden voor ze hebt.
BeantwoordenVerwijderenZou je misschien tijd en zin hebben mee te werken aan een interview over het feit dat je Thuisblijfmoeder bent voor de rubriek Thuisblijfmoeders op Het Moederfront? Je kunt me bereiken via tbm@thuisblijfmoeders.nl!
Ik hoop van je te horen.
(Ik zag geen emailadres of contact button, vandaar dat ik het maar even vraag via de comments)
Ik ben het helemaal met je eens!!!
BeantwoordenVerwijderengoed zeg! wij zijn (nog) niet zo ver, er wordt aan gewerkt. Bedankt vast voor de antwoorden, weet ik ook wat ik moet zeggen als het me gevraagd wordt (ik vind mensen soms trouwens best brutaal zeg!)
BeantwoordenVerwijderenHeel erg leuk om te lezen!
BeantwoordenVerwijderenHeel leuk om te lezen, dit zijn inderdaad van die kreten die je regelmatig hoort, maar waar totaal niet over nagedacht lijkt te zijn. Het is gewoon een heel simpel principe: als je minder uitgeeft dan er binnenkomt, heb je de vrijheid om dingen te doen. Om te sparen, te verbouwen, thuis te blijven, te reizen, enzovoorts. En om ervoor te zorgen dat die vrijheid er komt, zul je in de meeste gevallen moeten snijden in je uitgaven, want inkomsten verhogen gaat meestal gepaard met het inleveren van vrijheid.
BeantwoordenVerwijderenMooi om jouw antwoorden te lezen! Daar heb ik iets aan dus: dank je wel!
BeantwoordenVerwijderenWij kozen 30 jaar geleden ervoor dat ik bij de geboorte van ons eerste kind bewust thuisblijfmoeder zou worden. Vlak voor de geboorte vna ons eerste kind gaf ik mijn ontslag. Daardoor viel de grootste wedde weg en moesten we rondkomen met het gemiddelde inkomen van mijn man. Door te consuminderen en heel bewust met geld om te gaan, zijn we er toch in geslaagd om een eigen huis(je) te verwerven, de studies van de kinderen te financieren (2 x 5 jaar unief)en zowel voor ons als voor de kinderen spaargeld opzij te zetten maar het was niet altijd even makkelijk.We zijn nooit op vakantie geweest, gaan nooit op restaurant, gebruiken de auto enkel voor verplaatsingen van meer dan 20 km. Ik naai zelf, brei truien, herstel kleding en recycleer wat maar te recycleren valt. Ik ben nog steeds thuisblijfmoeder ondanks dat d ekinderen het huis uit zijn maar mijn man heeft graag dat er 'iemand' thuis is als hij vna zijn werk komt. Ik sta regelmatig in voor de opvang van onze kleinkinderen en de kindjes van mijn zus. Ons leven had er wellicht totaal anders uitgezien indien ik zou blijven werken zijn : meer financiële 'ruimte', minder tellen en rekenen om rond te komen maar of we dan gelukkiger zouden geweest zijn, betwijfel ik. Door thuisblijfmoeder te worden, hoefden onze kinderen niet naar een opvang en konden zich ontwikkelen op hun eigen tempo. We hadden veel minder stress of gezinnen met kinderen waarbij beide partners werken. Minder stress betekent minder spanning, meer 'ruimte' om zichzelf te zijn en er voor elkaar te zijn. Ik kreeg destijds ook heel veel negatieve reacties toen ik mijn ontslag gaf. Reacties die gingen van 'te lui om te werken', 'parasiet van mijn man want ik 'teerde' op zijn inkomsten', 'me zelf te goed voelen om te werken'..... Geen leuke opmerkingen vooral omdat de enige reden waarom we 'die' keuze maakten, was het welzijn van ons gezin en kinderen.
BeantwoordenVerwijderenLeuk blogje, herkenbaar ook!
BeantwoordenVerwijderenDat heb je nog eens goed geschreven. Ik ben het helemaal met je eens. Ik heb dan weliswaar een uitkering erbij, maar ik vind het heerlijk om thuis te zijn bij de kinderen. Ik zorg overal voor in huis, tuin en keuken. Nu bezig om de garage op te ruimen. Ik geniet er enorm van om thuis te zijn en alles voor elkaar te hebben. Financieel gaat het ons voor de wind, dus ik zeg, laat maar lekker lopen. Ook hier maar één auto. Iedereen in huis vind het fijn als ik thuis ben.
BeantwoordenVerwijderen:-) alles draait idd om de keuzes die je maakt.
BeantwoordenVerwijderenHerkenbaar hoor, en ook dat wegdoen wel gemakkelijker word als je er eenmaal aanbegint -)Komt bij mij iig ook door het fijne opgeruimde gevoel wat ik ervan terug krijg, geloof ik....
Wat een mooie blog!! Heel herkenbaar: gisteren kreeg ik een compliment over het vestje dat ik droeg. Ik vertelde (trots) dat het van een rommelmarkt kwam. Kreeg van meerdere mensen meteen te horen: dat moet je niet zeggen joh, hoeft niemand te weten, het is toch een leuk ding!!!! Hihihi.
BeantwoordenVerwijderenEn bio duurder??? Zag vanmiddag een reklame voor paranoten á 19,92 de kilo. In een supermarkt en regulier dus. Vorige week bestelde ik via internet een hele kilo voor 15,26. Bio en thuisbezrgd dus (geen bezorgkosten door meerdere dingen tegelijk te kopen, samen met een buurvrouw). No brainer!!!
Marjolijn.
Leuk blog!
BeantwoordenVerwijderenMooi stukje, helemaal waar en blijkbaar krijgt elke thuisblijfmama dezelfde standaard opmerkingen... ik vind het soms moeilijk want het vooroordeel bij velen (veruit altijd vrouwen) blijft toch overeind, gelijk wat je antwoord. Mannen vinden het doorgaans normaler en leuker dat ik thuis ben voor de kinderen dan vrouwen. Nu krijg ik soms zelfs de repliek: je bent er bijna van af, omdat de dochters over 6 maanden naar school gaan. Zouden velen dan niet graag mama zijn of hoe werkt dat dan als je het gevoel hebt dat je er bijna van af bent, denk ik dan; ik zal ze missen die dochters van mij!
BeantwoordenVerwijderenPrachtig stuk.
BeantwoordenVerwijderenHet lijkt wel of mensen jaloers zijn op moeders die thuisblijven. Een soort afgunst dat ze altijd dit soort vragen stellen en jij je als thuisblijfmoeder in hun ogen moet verantwoorden.
Zelf moet me altijd 'verantwoorden' waarom ik nooit op vakantie ga. Ik heb er totaal geen behoefte aan, vind het een hoop gedoe en na 3 dagen wil ik alweer naar huis, dus met een vakantie doe je mij geen plezier. Maar mensen vinden vakantie leuk en kunnen ze dus niet begrijpen waarom ik niet ga. Ik word er soms een beetje moedeloos van.
Ja, wat is dat eigenlijk, dat mensen je zo ter verantwoording roepen? Ik krijg ook vaak de vraag: wat doe je zo de hele dag, verveel je je niet?
BeantwoordenVerwijderenNiemand realiseert zich kennelijk dat als je helemaal afgekeurd bent je de hele dag nodig hebt om een paar huishoudelijke dingen voor elkaar te krijgen die een gezonder persoon nog naast zijn werk doet en dat de energie die een gezond persoon aan niet noodzakelijke, leuke dingen (sociaal, sport, uitgaan) spendeert voor een arbeidsgehandicapte vaak niet of nauwelijks te realiseren valt!
Dat vind ik niet erg, het is fijn als iemand dat kennelijk nog nooit heeft meegemaakt en houden zo, maar waarom moet ik me daar over verantwoorden? Realiseert men niet dat de instantie die daar over gaat echt wel weet wat íe doet?
En mensen hebben toch ook zelf hopelijk moraal genoeg om geen misbruik te maken van de voorzieningen? (uitzonderingen daargelaten, maar die vallen helaas meer op)
Marjolijn.
Na wat contemplatie een nuancering aanbrengen op mezelf: mensen kunnen misschien oprecht bezorgd zijn of ik het wel red. Of misschien zijn ze alleen maar geïnteresserd: wat doe je in hemelsnaam als je geen werk hebt?
VerwijderenOok ik moet leren niet iedereen over één kam te scheren! :-) \0/
Marjolijn.