donderdag 30 mei 2013

Altijd nog beter dan...

"Altijd nog beter dan..." is het begin van een zin die de laatste tijd vaak door mijn hoofd gaat. In mijn zoektocht naar gezonder eten merk ik dat het soms zo moeilijk is om alles perfect te doen. Ergens schuilt er toch ook wel een klein perfectionistje in me, die me tijdens het boodschappen doen allerlei dingetjes in mijn oor fluistert die ik niet MAG eten of is het niet WIL eten?

Ik wil 100% biologisch, 100% zonder slechte E-nummers en 100% zonder pakjes en zakjes. In de praktijk zit ik denk ik op 75% biologisch, 90% zonder slechte E-nummers en 90% zonder pakjes en zakjes. Het is zeker niet slecht als ik het vergelijk met een jaar geleden, maar ik besef me wel dat ik er nog niet ben. Soms raak ik gefrustreerd door dat stemmetje en een andere keer haal ik mijn schouders op en beland het toch in het winkelwagentje.

In een cursus die ik een aantal jaar geleden volgde over gezond eten werd er verteld dat een leerproces altijd als volgt werkt. Eerst ben je onbewust onbekwaam, je weet niet hoe het moet en doet het daarom niet. Dan verdiep je je in de stof en wordt je bewust onbekwaam, je weet nu hoe het moet maar in de praktijk doe je het nog niet en/of lukt het nog niet, maar daar ben je je wel van bewust. Vervolgens doe je met veel moeite hoe het wel moet en handel je dus bewust bekwaam en als het eigenlijk vanzelf gaat zonder er bij na te denken en een gewoonte wordt ben je onbewust bekwaam.

Ik zit nu denk ik ergens tussen bewust onbekwaam en bewust bekwaam in. Ik weet wat ik wil (al weet ik nog lang niet alles over gezond eten) maar in de praktijk lukt het me nog niet altijd. Ik eet voor een groot deel heel anders dan een jaar geleden. Ik probeer in de supermarkt gezonde keuzes te maken, maar als ik niet een variant kan vinden die aan mijn 3 regels voldoen en het toch echt wil hebben beland het toch in mijn mandje. Voor sommige dingen heb ik nog geen goede vervanging gevonden. Door niet te streng te zijn voor mezelf en dan soms toch maar iets in mijn winkelmandje te gooien dat niet biologisch is bijvoorbeeld, maakt wel dat ik het volhoud. Het is misschien niet perfect, maar altijd nog beter dan hoe ik een jaar geleden at. En zo denkt de weegschaal er ook over.

Vandaag nog, ik liep op de markt, vraag me eigenlijk ook af wat ik daar nog te zoeken heb. Eerder vond ik het altijd leuk om op de markt te komen, kocht lekker fruit en groente, een brood of wat broodjes, lekkere noten en olijven bij de notenkraam en soms nam ik ook nog wat ongebakken vegetarische loempia's mee voor in de vriezer. Op zich niet eens zo slecht als ik het zo opschrijf, maar het is allemaal NIET biologisch, geen idee wat er in die loempia's en brood zit, want geen etiketten en die noten zijn vast ook niet in kokosolie gebakken. Maar toch vind ik het marktje hier in het dorp wel gezellig en begon mijn wekelijkse wandelingetje ook wel een beetje te missen.

Dus vandaag toch maar weer er heen. Ik kocht een kilo bespoten aardbeien, ongezouten macademia mix, ongezouten cashewnoten, cashew/pinda mix met knoflook/peterselie en groene knoflook olijven. Brood eet ik al een stuk minder en bak ik toch liever zelf, dus die liet ik liggen. En misschien had het zo moeten zijn dat Vietnamese kraampje er dit keer (nog) niet stond.

Oh, wat vind ik dit lekker allemaal! En het is toch een soort van "gezond" snacken, hou ik mezelf voor. Het is altijd nog beter dan een zak chips, groenteburger van de M of glas cola light. Ik koop dit soort dingen dan bewust onbekwaam. Ik weet dat het niet 100% goed is, maar zo lang ik het met mate doe zie ik er ook de ernst niet van in. Als ik alles 100% volgens "mijn regeltjes" MOET doen, voelt het weer als MOETEN, als een DIEET en ik weet al 15 jaar dat diëten NIET werken!

7 opmerkingen:

  1. Zou er ook nog een stadium zijn,van zo veel mogelijk volgens je norm eten. Maar als de omstandigheden dat onmogelijk maken,zonder rotgevoel iets anders nemen?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Haha, ja dat stadium zou ons allemaal veel gelukkig maken.
      Volgens de cursus zou je dan uit moeten zoeken waarom die omstandigheden er zijn en hoe je die kan aanpassen. Ik zou dus wel 8km kunnen gaan fietsen om wel die onbespoten aardbeien te krijgen en onbewerkte noten kopen en die dan zelf frituren, maar dat vind ik te ver gaan. Dus je hebt helemaal gelijk; ik zou me er niet rot over moeten voelen, maar proberen te accepteren. Overigens houdt dat stemmetje me wel scherp, waar ik ook wel weer blij mee ben!

      Verwijderen
  2. We kunnen op wat punten elkaar de handen schudden. Ik heb nog een 'dilemma'.
    De moestuin wel of geen biologisch zaad....... In ieder geval is de helft bio zaad. Moet dan niet alles bio zucht.....

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik heb vrijwel niks van biozaad. Wil volgend jaar wel biozaden kopen. Ook nog zo'n verbeterpuntje dus.
      En nog een dilemma, doe ik het afval van niet bio groente en fruit wel of niet in de Bokashi? Het komt later toch in de grond terecht. Maar ja, ik heb ook geen bio potgrond.....

      Oh ik hou maar op met er te veel over nadenken.....

      Verwijderen
  3. Volgens mij moet je er juist niet al te veel over willen nadenken...Als je je het overgrote deel van de tijd aan je (eigen opgelegde) regels houd, mag je er toch ook wel eens van afwijken? We zijn nou eenmaal mensen en die zijn niet perfect! Gewoon genieten van wat je doet, het wordt anders allemaal zo MOET-erig...

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Het blijven voor mij ook dilemma's hoor. Heel internet afgestruind vandaag of er hier een biologische aardbeien-kweker zit, not! Wel las ik ergens dat kampeerders op een camping bio-aardbeien konden kopen. Misschien dat ik daar maar eens naartoe ga bellen waar zij ze dan vandaan halen. Er is wel een bio-frambozen-kwekerij, maar daar moet ik dan weer met de auto naartoe rijden want te ver om te fietsen, pfff..... Die boeren hier in het Weertse vinden dat bio volgens mij maar onzin. En juist dat soort dingen zijn heel duur bij de bio-winkel, zucht!
    Maar.... ik heb wel bio-groentezaden gekocht vandaag, en dat hou ik er in. Want anders lijden de bijtjes daar weer onder. Stapje voor stapje komen we er wel. De wil en het bewustzijn is er, toch?

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik ben nog een fase minder ver. Ik begin me pas bewust te worden van het belang van anders eten… Ik vind dat je al heel goed bezig bent.

    BeantwoordenVerwijderen