Wat een heerlijk gevoel!

Ik heb al een paar dagen nauwelijks blogjes geschreven en dat is niet zonder reden. Ik ben druk, druk, druk met het voeden van zoontje. En het gaat goed, wat een heerlijk gevoel!

Al een paar maanden zijn we bij de kinderarts aan het "zeuren" of we nu eindelijk de sondevoeding van zoontje kunnen gaan afbouwen. Wij hebben het idee dat hij zo weinig eet, omdat hij altijd "vol zit" van de sondevoeding. Ze gaf aan daar wel in mee te willen gaan, maar daarvoor moest hij eerst aan een aantal criteria voldoen volgens haar: minimaal 8 kilo bij de volgende controle (omdat hij nog ondergewicht had) en een voldoende mondmotoriek. Bij de laatste controle had hij een ruime 8 kilo, maar ze wilde toch eerst de logopedist mee laten kijken voor zijn mondmotoriek. Gelukkig konden we een week later daar al terecht en gaf zij "groen licht".

Diezelfde week hadden we een belafspraak met de diëtiste, maar er werd niet gebeld. Dus toen maar een mailtje gestuurd met wat er met de arts en logopedist was besproken. De dag erna belde ze met excuses, door omstandigheden had ze de belafspraak verzet, maar ons niet ingelicht. Nou ja, kan gebeuren, dacht ik nog. Zegt ze daarna heel doodleuk, dat ze de arts nog niet gesproken heeft. Oh, wat was ik boos, maar natuurlijk bleef ik netjes aan de telefoon. Ze zou wel een nieuw eetschema sturen, maar dat zou na het weekend worden, want druk druk druk.... Kortom na ruim 2 weke wachten waren we nog geen steek verder! Terwijl we al vanaf december willen afbouwen!

Nu komt er hier bijna wekelijks ook een verpleegkundige over de vloer en met haar de situatie besproken. Dat we het dan wel zelf gingen proberen, we waren het wachten zat! Ze snapte ons gevoel en gaf wat tips en waar we op moesten letten i.v.m. uitdroging. Heel lief, zo waren we nog zekerder van onze zaak, want als het niet zou gaan zouden we zo de sondevoeding weer kunnen opvoeren.

Alsof het zo moest zijn, trok zoontje donderdagochtend na het ontbijt met bijbehorende aanvullende sondevoeding zijn sonde eruit. Manlief gebeld: Ja hoor, hij vond ook gewoon even zo laten en kijken wat zoontje doet. Nou die dag ging het al best goed. Maar 's avonds dachten we toch maar weer die sonde erin doen??? Ik zou de volgende dag met hem gaan zwemmen, is toch veel fijner zonder sonde? Dus besloten de sonde er na het zwemmen weer in te doen.

Maar de ochtend van het zwemmen at en dronk hij weer zo goed! Toch zonde om dan die sonde er weer in te stoppen? Dus zo gelaten. Vanmorgen gewogen: we hadden met elkaar afgesproken dat als hij onder de 8kg zou zijn we de sonde er weer in zouden stoppen om bijvoeding te geven. En helaas gaf de weegschaal 7875 gram aan. Maar de sonde 's avonds inbrengen om de nacht wat bij te geven leek ons voldoende.

Vandaag at en dronk hij weer heel goed. Ik heb net zelf maar een berekening gemaakt van kcal die hij heeft gegeten en gedronken en dan komt hij 200kcal tekort. Dus de sonde ingebracht voor het naar bed gaan en nu loopt de pomp om nog 200kcal bij te geven.

Als dat goed gaat zou dat betekenen dat we van 760ml sondevoeding naar 200ml zijn gegaan in een tijdsbestek van 2,5 dag! Oh wat ben ik trots op zoontje!!! En wat een heerlijk gevoel is het om hem zonder sonde te zien, zonder die k# pomp rond te zeulen, hem lekker te zien eten. Hij was de afgelopen dagen wel soms wat huilerig, vast honger, tja dat gevoel moet hij ook leren kennen......