Wat fijn: een werkgever die meedenkt

Zoals ik al eerder blogde hier en hier en hier (voor degenen die het gemist hebben) is mijn zwangerschap niet vlekkeloos verlopen en is zoontje niet zo gezond ter wereld gekomen als iedereen hoopt.
Gisteren kwam mijn manager langs met iemand van personeelszaken. Dit was de tweede keer na mijn bevalling, dat werd besproken hoe de periode na het zwangerschapsverlof op te pakken. Inmiddels zit ik sinds 9 april in de ziektewet. Ik heb concentratieproblemen, ben erg emotioneel en was zo moe van de 3,5 maand die we alleen maar in het ziekenhuis hebben doorgebracht.

Mijn werkgever denkt dat het uwv mij binnenkort weer (gedeeltelijk) aan het werk wil zien gaan. Ik heb bij mijn werkgever aangegeven dat ik mezelf hier nog niet toe in staat acht en dat ik (zolang zoontje nog niet is geopereerd) het liefste er volledig voor hem wil zijn. En dat ik daarom overweeg om voltijds ouderschapsverlof op te nemen of om ontslag te nemen. Ik overweeg ontslag omdat bij ouderschapsverlof ik mijn lease-auto niet zomaar weg kan doen, alleen kan stallen, maar daardoor nog maandelijks ca. 250 euro moet betalen voor een auto waar ik dan niet mee mag rijden.

Mijn werkgever hoorde mijn verhaal eens aan. En vond dat ik geen overhaaste beslissingen moest nemen. Ze vinden dat ik de tijd moet nemen om bij te komen van alles wat er gebeurd is en moet genieten van mijn zoontje. Ze stelden voor om met de leasemaatschappij te gaan praten en proberen de auto kosteloos terug te laten nemen. Ze adviseerden verder om onbetaald verlof te nemen, zodra het uwv en de bedrijfsarts vinden dat ik weer aan het werk moet. Dan krijg ik dus ook geen salaris en kan ik proefdraaien hoe het is om geen baan meer te hebben. Maar behoud ik dus wel mijn contract. Ze vinden het zonde om nu mijn ouderschapsverlof aan te spreken (hoewel je dan wel ouderschapsverlofkorting krijgt), omdat ik dat straks ook kan gebruiken als ik toch weer rustig aan wil beginnen met werken. En dat het zonde zou zijn om dat recht nu al helemaal te verbruiken.

Ik was helemaal verrast en blij! Ik zag toch wel heel erg tegen dit gesprek op. Ik wilde eerst altijd thuismoeder worden, daarna twijfelde ik en wilde toch parttime blijven werken en nu twijfel ik weer heel erg wat ik wil gaan doen in de toekomst. Nu de knoop doorhakken vind ik heel lastig, omdat alles nog zo onzeker is. Dat was mijn werkgever met mijn eens, ze vinden dat ik de tijd moet nemen om goed na te denken over wat IK wil. Mocht ik uiteindelijk toch nog ontslag nemen of parttime willen werken i.c.m. ouderschapsverlof dan vinden ze dat geen enkel probleem. Maar als straks het uwv vindt dat ik weer moet gaan werken neem ik eerst onbetaald verlof. Nu maar hopen dat de leasemaatschappij ook coulant is, anders ben ik toch genoodzaakt om ontslag te nemen.

Wat fijn toch een werkgever die zo meeleeft en meedenkt!!!!