Voor degene die nog benieuwd zijn naar het niet identificeerbare knolletje van gisteren: het bleek, zoals de meeste ook dachten, een radijs te zijn. Ik heb hem in 2-en gesneden en et manlief gedeelt. Maar hij was scherp! Mijn hele mond brandde ervan, niet lekker dus.
Gisteren ben ik met zoontje naar de opening van Boekstart geweest in de bieb. Een project gesteund door de gemeente om ouders meer te stimuleren om hele jonge kinderen al voor te lezen, zodat ze een grotere woordenschat krijgen.
Toevallig kwam ik vorige week in de bieb met de kinderwagen om 2 gereserveerde boeken op te halen, toen ik werd aangesproken door één van de medewerkers. Ze nodigde mij uit om volgende week bij de opening van Boekstart te zijn. Ik kon nu zoontje al gratis inschrijven en hij kreeg een leuk koffetje met stoffenboekje en liedjes boekje met cd. Als we volgende week zouden komen bij de opening dan kreeg hij nog een leuk cadeautje en ze wilden zo graag nog een paar baby's bij de opening, want daar hadden ze nog weinig aanmeldingen van, omdat de meeste moeders werken. Natuurlijk vond ik dat wel leuk om heen te gaan en was eigenlijk ook wel nieuwsgierig naar het cadeautje.
Dus gisteren gingen we daar naartoe. Er stonden allemaal stoeltjes in een kring en er waren een aantal moeders met kindjes. Er was iemand met een gitaar en we zongen liedjes met de kinderen. Daarna de opening door de burgemeester. Zoontje leek zich wel te vermaken, maar was na een half uurtje wel moe van alle nieuwe indrukken. Ik ging ook nog met zoontje op de foto bij de fotograaf. De foto kan ik volgende week ophalen in de bieb. En toen het cadeautje. Dat was dit leuke vormenboekje!
Helaas heb ik er al 1, maar zoontje vindt hem wel heel leuk. Ik denk dat ik deze bewaar om een keer aan iemand cadeau te geven.
Ik merk wel dat zoontje die stoffenboekjes al echt kan vasthouden en bekijkt. Ze hebben die ook in de bieb in plastic hoesjes en wassen ze na elke uitleen. Dus ik denk dat als ik volgende week de foto ga ophalen ook maar een paar boekjes voor hem meeneem.
Ik ben Sjouke (38 jaar), woon samen met Alex, Dirk (dec 2011) en David (april 2017). We proberen sinds 10 jaar te (be)sparen en daardoor zijn mooie dromen uitgekomen als verre reizen maken en minder werken om thuis te zijn bij onze zoons. We willen niet meer meedoen aan de renjerot maatschappij en het materialistisch exhibitionisme. We proberen groener te leven, minder te consumeren en bewuster om te gaan met onszelf en onze omgeving. Lees op dit blog mee over hoe we dit doen.
We lezen al vanaf zijn geboorte verhaaltjes uit het boek 365 kabouterverhalen. Soms vergeten we het de laatste tijd weleens. Maar nu ik dit hoor toch maar er mee doorgaan en misschien wat langere verhaaltjes zoeken.
BeantwoordenVerwijderen