dinsdag 22 oktober 2013

Thuisblijfmoeders zijn onbetaalbaar!

Ik hoop dat dit blogje niet uitmondt in een discussie over wat thuisblijfmoeders (parttime) werkende moeders. Want hoe je de taken verdeelt binnen je gezin zodra er kinderen komen is een keuze van ieder voor zich. Zoveel mensen, zoveel wensen. En het is fijn als je de keuze van je wens kan maken.

Maar ik ben dus thuisblijfmoeder en voel me daar heel goed bij. Ik merk dat het heel veel rust brengt in ons gezin. Voor zoontje zijn er (ondanks dat we op de goede weg zijn) nog regelmatig zorgafspraken (fysio, prélogopedie, controles) en het is fijn dat ik daar niet iedere keer vrij voor hoef te nemen en te stressen om het geregeld te krijgen met mijn werkgever. Daarnaast ben ik voor manlief de stabiele factor, ik regel het reilen en zeilen thuis, daar hoeft hij zich geen zorgen over te maken. Al hij thuiskomt uit zijn werk, staat het eten op tafel, kan hij daarna nog even spelen met zoontje en brengt hem naar bed. Ondertussen ruim ik de boel op en kunnen we als zoontje op bed ligt, samen nog even lekker ontspannen. Voor manlief ben ik ook een soort van secretaresse. Afspraken die hij heeft, geeft hij aan mij door en ik zet ze in de "familie-agenda". Verder plan ik de uitjes e.d. Hij hoeft eigenlijk weinig meer te doen als werken, met zoontje spelen en naar bed brengen. Natuurlijk steekt hij verder ook wel eens de handen uit de mouwen, maar het is geen moeten.

Ik krijg regelmatig de vraag of en wanneer ik weer aan het werk ga. Om héél eerlijk te zijn, vind ik het wel prima zo. Ik heb nu nog niet echt behoefte om te werken, financieel lukt het zo prima (niet dat manlief zo gek veel verdient, maar we maken andere keuzes) en het loopt gewoon lekker, dus waarom zouden we dingen veranderen? 

Soms al ik 's ochtends nog lekker in mijn bed lig en de wekker van manlief gaat, voel ik me weleens schuldig. Maar van de andere kant ben ik degene die soms in het weekend al om half 7 al beneden zit. En ik was degene die de jaren voordat zoontje kwam, altijd al eerste uit bed moest en vaak ook als laatste thuis kwam en al werkte en het geld binnenbracht toen hij nog studeerde.

Wat ik merk is dat de status in Nederland toch af hangt van je beroep en bezittingen. Waarom? Geen idee, want als ik wat ik allemaal doe op een dag in geld moet uitdrukken, ben ik volgens mij onbetaalbaar. 

Vanmorgen maakten we een flinke wandeling door het dorp, daarmee spaarde ik een uurtje sportschool uit. Onderweg postten we een paar pakjes van boeken die ik verkocht heb, opbrengst 25 euro. Daarna kochten we een cadeautje voor een verjaardag, lekker op het gemak, geen stress. Vervolgens gingen we tamme kastanjes rapen. Opbrengst 1,4 kg of € 16,60 als ik ze had besteld bij de biobezorger. Een heerlijke ochtend, niks bijzonders, maar allemaal dingen waar ik niet of nauwelijks aan toe kwam toen ik nog werkte. Zoontje ligt nu op bed en het is lekker weer buiten, dus zo ga ik buiten zitten met een boek, nu het nog kan. Die klusjes komen vanavond wel als zoontje op bed ligt. Manlief is vanavond toch niet thuis, dus wat maakt het uit of ik ze nu of vanavond doe? Heerlijk  je eigen werkgever zijn en flexibel je tijd indelen.

Door het thuismoeder zijn heb ik tijd om van alles zelf te doen waar je anders voor betaald. Ik vind het leuk om deze dingen te doen en als ik héél eerlijk ben, veel leuker dan het werk dat ik deed. Het enige waar ik een hekel aan heb ik schoonmaken, maar gelukkig storen we ons daar allebei niet aan. Een kleine opsomming van wat ik nu met plezier doe en eerder toen ik werkte niet of nauwelijks aan toe kwam:

- zelf wasmiddel maken
- zelf brood bakken
- zelf lekkernijen maken
- Verkopen en tweedehands kopen van spullen
- gratis groente, fruit, noten verzamelen en verwerken
- moestuintje
- wasbare luiers
- wandelen/fietsen (spaar ik sportschool mee uit)
- goed overzicht in de voorraad en nodige boodschappen
- gezonde voedzame maaltijden op tafel
- organisatie bij twee ouder-kind clubjes (daarmee spaar ik weer entree uit)

Misschien ben ik gewoon egoïstisch, omdat ik het gewoon héél leuk vind om de hele dag bij zoontje te zijn en lekker aan te klungelen. Bij een kinderdagverblijf, gastouder of andere oppas zou zoontje het vast ook heel erg naar zijn zin hebben. Maar ik vind het gewoon héél erg leuk om samen met hem te zijn, dingen met hem te ondernemen en te genieten. We hebben onze draai op deze manier gevonden als gezin. Van andere ouders krijg ik vaak het antwoord ik vraag hoe het gaat: DRUK. Zo ervaar ik dat helemaal niet. We zijn de hele dag lekker bezig en genieten volop. Aan het eind van de dag voel ik me moe maar voldaan. 

37 opmerkingen:

  1. als je de keuze hebt geef ik je groot gelijk, als jij graag dit wilt doen wie zijn mensen dan om dat te 'verbieden'.

    Werk zelf full-time en moet zeggen dat ik af en toe ook zoiets heb van..ppffff.....minder werken?? maar goed, dan komen er ook minder inkomsten, en met al die dingen die ik nog wil gaan doen! is dat dan wel zo handig...
    wel fijn voor de economie enzo dat je full-time werkt, maar idd, je hebt haast geen 'tijd' om nog iets anders te doen naast je werk.Alles wat doordeweeks niet kan wordt in een weekend gepropt en dan ben je na dat weekend ook weer een beetje aan de vermoeide kant en moet je weer een week gaan werken. Het huishouden versloft soms een beetje, dan denk ik, doe ik van het weekend wel omdat ik in de avond al blij ben dat ik verder niks hoef te doen.

    Lijkt me best lekker om een dag minder te werken zodat er voor bijv. afspraken of het huishouden wat meer ruimte is en dat er wat minder ' gehaast' geleefd wordt..

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik ben sinds vorige week weer aan het werk en ik vind die 3 dagen echt irritant wat betreft 's ochtends iedereen de deur uit krijgen en 's avonds iedereen schoon en gevoed in de pyjama op bed krijgen. Allemaal stress en daar wordt ik niet gezellig van en de kindjes dus ook niet. Misschien moet ik mijn draai nog vinden, maar de keuze is hier snel gemaakt als het financieel uit kan!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dat "verdienen"door veel zelf doen en van alles maken merk ik ook als gepensioneerde.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. @izerina, mijn schoonmoeder zei destijds, toen ik mijn job opzegde om voor de kinderen te zorgen, dat ik een maandwedde 'verdiende' doordat we geen kinderopvang moesten betalen, ik tijd had om voor de kinderen te naaien en te breien, een groentenhof kon onderhouden, tijd had om met de fiets allerhande aanbiedingen te gaan kopen, zelf alle voeding klaarmaakte en niets kant- en klaars kocht, zelf brood bakte, kleding en linnengoed herstelde.....De financiële waarde van wat een thuisblijfmoeder eigenlijk 'verdient' wordt gewoonweg niet 'gezien'.liesbet

      Verwijderen
    2. Ik ben nooit een 'thuisblijfmoeder' voor hele dagen geweest maar ik deed alles wat Sjouke ook deed (alleen maakte ik 20 jaar geleden niet zelf een wasmiddel, nu wel) maar ik naaide wel alle kleding voor mijn 2 kinderen. De dochters kijken terug op een warme, gezellige jeugd waarin veel kon en veel gedaan werd. Maar goed, ik werkte 'slechts' 20 uur per week buitenshuis! Janne

      Verwijderen
  4. Klinkt heel herkenbaar, al zijn we hier nog steeds druk met het vinden van onze draai in alles.
    Maar dat komt vast goed!

    Leuk om jouw ervaringen te lezen.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Mijn man roept altijd dat hij zijn eigen CEO thuis heeft ;-)
    En geniet er nog maar even van dat je 's morgens kan blijven liggen. Zodra je zoontje naar school gaat, moet je ook weer vroeg opstaan. Ik ben hier in huis de eerste die opstaat, om 6.15 uur, om iedereen op tijd, met ontbijt, aangekleed en voorzien van lunch de deur uit te kunnen bonjouren. Dus daar voel ik me al helemaal niet schuldig over.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Oh, dan moet ik er dus nog maar even van genieten als ik een keer pas om 7.30 uit mijn bed hoef, omdat zoontje zich dan pas meldt.

      Verwijderen
  6. Toen ons eerste kindje geboren werd, 30 jaar geleden, hebben we er bewust voor gekozen dat ik thuisblijfmoeder zou worden om voor de kindjes en het huishouden te zorgen. Ik werd dus thuisblijfmoeder zonder enige vorm van inkomen. Aanvankelijk was het een beetje aanpassen omdat we gewoon waren van 2 inkomens te hebben en ineens het mijne (hoogste) wegviel. 30 jaar later, ben ik nog steeds thuisblijfmoeder (oma). De kinderen hebben altijd de luxe gehad om op hun eigen ritme te leven en zich niet voortdurend te moeten aanpassen aan de werkuren en het leven van een volwassene. 's Morgens moest ik ze niet vroeg uit hun bedje halen om te droppen bij een onthaalmoeder of in een crèche. Als ze ziek waren of een vakantiedag op school hadden, moesten we geen opvang zoeken want ik was er altijd voor hen. Voor mijn man was/is het ook een luxe aangezien tegen dat hij thuiskomt zo goed als al het huishoudelijk werk gedaan is, zijn eten klaarstaat en we samen nog tijd kunnen doorbrengen. Als TBM krijg ik soms de vraag/opmerking dat ik wellicht veel te veel tijd heb overdag maar niets is minder waar : vaak heb ik tijd tekort.... Ik doe veel klussen in huis : schilderen, behangen, tuinieren, gras afrijden en ook het geldbeheer is mijn taak. De kinderen zijn ondertussen het huis uit en we hebben al kleinkinderen. Toen ze baby waren, ving ik hen twee dagen per week op waardoor de opvangkosten voor de crèche veel kleiner waren. Sinds ze naar school gaan, vang ik hen op op vakantiedagen of als ze ziek zijn. Voor onze dochter is het zeer makkelijk want als ze opvang nodig heeft, moet ze gewoon maar even bellen en ze weet dat oma haar werk en plannen even herschikt om voor de gastjes te kunnen zorgen. Financieel hebben we er veel aan ingeboet maar anderszijds is de luxe die we allemaal gehad hebben doordat ik altijd thuis was/ben onbetaalbaar geweest voor de kinderen en mijn man. Als ik zie hoe stresserend het leven van onze oudste is om de kinderen tijdig op school te krijgen, zelf te gaan werken, de kinderen op tijd op school terug af te halen en dan nog voor het huishouden, tuin..... zorgen dan besef ik maar al te goed dat de keuze om thuis te blijven voor ons gezin de juiste keuze was.....

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Mijn man roept altijd dat ik heel de dag op mijn reet zit ;)
    Maar ondertussen gelooft ie me wel, als ik vervolgens heel hard roep, dat het niet zo is.
    Erg herkenbaar, de rust voor iedereen is echt heerlijk. Thuis is thuis, vrij is vrij. Ook grappig dat je je schuldig voelt als de manlief er vroeg uit moet. Heb dat ook wel eens. Alsof ie dat niet zou moeten als ik evenvroeg op zou moeten ofzo...

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Hah, de collega van mijn man verzuchte toen ik laatst met vriendin langskwam op kantoor om de appels te laten zien die we hadden geraapt. Hij bracht uit dat zij keihard aan het werk waren en wij maar wat appels aan het zoeken. Ik lachte hem in zijn gezicht uit.. Weet je wel hoe hard het werken is om die appels te zoeken en te verwerken? En hoeveel dat weer oplevert.?
    Ik geniet ook heel erg van dit leven en vind het echt zalig.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Het belangrijkste is dat je keuze voor jezelf goed voelt. Ik doe hetzelfde als jij, heb alleen 6 keer zoveel kinderen en werk 3 dagen per week. Afspraken plan ik op mijn vrije dagen. Doordat ik ook avonden, nachten en weekenden werk, blijt er voldoende vrije tijd over. Ik ken geen stress, regel de boel ook hier thuis. Maar ben erg blij met de extra inkomsten. Zou mijn collega's voor geen goud willen missen en het geld eigenlijk ook niet....

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Dit soort berichten vind ik altijd inspirerend... Hier momenteel even noodgedwongen thuisblijfmoeder en er nog steeds niet uit wat ik nou wil straks: weer werken of thuisblijven? Vind het een heel lastige beslissing

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik vond de keuze ook heel lastig, heb er lang over getwijfeld. Uiteindelijk liep alles anders dan ik van te voren had "bedacht" en kon ik door de gezondheid van zoontje werd de keuze wel makkelijker om vooral te genieten. Ik ben nu heel blij met de keuze die ik heb gemaakt. Ik dacht dat het financieel wel bikkelen zou worden, maar dat valt me echt reuze mee. We komen nog steeds goed rond en er is nog genoeg voor leuke dingen. Soms gewoon wat creatiever zijn.

      Verwijderen
  11. Ik werk 2 dagen in de week. Mijn baas is behoorlijk flexibel, dus zolang de crisis er niet voor zorgt ga ik hier niet weg. Hoewel het niet altijd leuk is, maar als er wat op school is kan ik er voor de kinderen zijn. Ik heb ook een paar maanden thuis gezeten maar dat was toch niet mijn ding. Ik stelde teveel dingen uit van, ach komt het vandaag niet dan morgen wel. En nu weet ik dat morgen niet kan, bij wijze van. Dus plan dingen gewoon op de vrije dagen. Maak elke week een lijstje van de taken/afspraken en een weekmenu van 4-5 dagen. En zondag is mijn/onze dag. Dan doe ik niks behalve eten koken, afwassen in de huishouding. En dit werkt voor ons het beste op dit moment. Geniet van mijn uurtjes op het werk en geniet van mijn uren thuis en de extra inkomsten gaan stukje naar mijzelf en naar de aflossing van ons huis.
    groetjes,
    Janneke

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Erg herkenbaar verhaal! Leuk om te lezen! Ik ben zelf sinds een paar maanden thuisblijfmoeder en moet zeggen dat dit me tot nu toe erg goed bevalt! Je eigen tijd kunnen indelen, niet meer hoeven stressen om op tijd bij de creche te zijn! Echt heel fijn! Tuurlijk heeft het ook consequenties omdat je van 1 inkomen moet leven, maar ik merk dat je daar ook wel weer creatief in wordt. Voor mij voelt het tot nu toe als een goede beslissing!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik vind dat creatiever worden met minder inkomen juist heel erg leuk!

      Verwijderen
    2. Zeker ben het helemaal met je eens! :-)

      Verwijderen
  13. ik ben ook al jaren thuisblijfmoeder en eerlijk gezegd: ik wil niet anders meer! :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Leuk om je ervaringen te lezen! Ik werk nu zelf 2 dagen voor een baas en nog wat uurtjes voor mijzelf en dat is voor mij de perfecte combi. Net als Janneke hierboven stelde ik teveel dingen uit toen ik nog hele dagen thuis was, niet echt handig!
    Geniet er maar van en laat de rest maar l*llen, zolang jij/jullie er je goed bij voelen, is dit voor jullie de juiste en beste keuze.

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Ik werk sinds een half jaar nog 3 dagen in de week ipv 3,5 dag per week. Dat geeft rust. Al jouw taken doe ik nu ook naast mijn werk en soms is dat dus best veel, maar als het allemaal loopt is het te doen. Mijn werk is dichtbij en ze zijn zeer flexibel. Alles is mogelijk. Beter met twee opgroeiende kinderen kan ik het niet hebben. Ooit wil ik hier wel weg mar voorlopig zit ik op mijn plek.

    Finanicieel is het niet haalbaar om te stoppen maar zou het ook niet willen.

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Leuk om je verhaal te lezen, herkenbaar ook! Het afgelopen jaar werkte ik 1 dag in de week, maar daar stop ik over 3 weekjes ook mee. En dan word ik weer fulltime TBM, heerlijk!

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Ik vind (en vond) de dagen dat ik mama was ook voelen als vakantie. Wel wat doen, het is niet continu zitten, maar geen stress. Toch had ik niet de keuze niet te werken (manlief was niet lief en was er niet). Dus ik heb met part-time werk gezorgd dat er wel genoeg geld binnen kwam om het huis, eten, enz. te betalen. Ik vond het een fijne combinatie omdat ik uitdaging had EN rust. De ene dag dit, de andere dag dat.
    Ik vond het alleen zo sneu voor de meeste mannen, dat die nooit een rustige dag hadden met het gezin, leek het. Die waren of aan het werk, of aan het hobby doen. Terwijl ik van de mama/gezinsdagen juist zoveel opstak (lezen, zelf dingen maken, klussen)

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Volgens mij gaat dit blogje helemaal niet over thuisblijfmoeder zijn maar over gelukkig zijn. Dit klinkt helemaal fijn! Zo voel ik me nu ook met hoe mijn leven in elkaar steekt. Zelf voor gekozen en georganiseerd en het pakt helemaal goed uit.

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Toen onze dochter werd geboren, ben ik ook thuisgebleven. En ik zou het zo weer doen! Ik vond het heerlijk, geen gestress, geen druk op het gezin, heerlijk de dingen doen waar jij zin in hebt en bovenal: alles samen met je kind doen, je kind zelf voeden, mee spelen noem maar op! Ik heb nog een zoon gekregen en was toen nog thuis, dacht er niet over na om weer te gaan werken. Toen mijn man en ik gingen scheiden kwam ik in de bijstand terecht (automatisch natuurlijk...) en na een paar maand had ik het leven weer op de rit. Een bijstand is ook niet alles en ik ben rond gaan kijken naar een baan(tje). Ik kon voor 20 uur aan de slag op de tijden dat het mij uitkwam, inmiddels gingen de kids naar school dus fijn onder werktijd. Nu ze wat ouder zijn ben ik 24 uur gaan werken en ik vind het heerlijk hoor. Kan ze zelf naar school brengen en heb geen creche nodig en heb ook geen gestress verder. Ideaal zo!

    Gr. Boukje

    BeantwoordenVerwijderen
  20. ik heb gisteren een blogje geschreven ook over werken wat ik deed,ik vind het moeilijk hoor,moeilijk dat ik geen geld in het laatje leg,moeilijk dat manlief er elke morgen vroeg uit moet en ik kan blijven liggen,maar ook vind ik het heel pittig werken en een gezin van net 8 kinderen hebben,ik trek dat gewoon niet(iemand tipte mij jou blog te lezen,ik ga je volgen)

    gr yvonne

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Heel herkenbaar. Ik ben nu ruim 4 jaar bewust TBM en vind het heerlijk. Sowieso kan ik niet goed tegen stress en tegen de tijd dat mijn dochter werd geboren en ik weer aan het werk zou moeten gaan werd ik vreselijk verdrietig, vanwege het feit dat ik m'n dochter van 12 weken moest missen maar ook omdat ik van te voren al wist dat het rennen en vliegen zou worden en dat ons gezinsleven er niet op vooruit zou gaan. Na het besluit te stoppen kwam er een rust in ons gezin. Inmiddels gaat ze naar de basisschool en ben ik nog steeds thuis. Heerlijk om na schooltijd te spelen met de kleine meid, al haar verhalen aan te horen en samen te keuvelen !

    BeantwoordenVerwijderen
  22. Ik ben nu al ruim 10 jaar thuisblijfmoeder. Met de komst van de 1e was mijn baan niet goed te combineren. Doordat ik afhankelijk was van het openbaar vervoer vertrok ik voor 7 uur en kwam pas om 6 uur thuis. Daarbij loopt mijn man continu-diensten en zouden we opvang voor zoonlief betalen, terwijl hij dan gewoon bij papa kon zijn...
    Ik voel me bevoorrecht dat ik er voor kan kiezen om thuis te blijven. Afhankelijk voel ik me totaal niet. Dit is een keuze van ons samen.
    De jongste is nu 6, en voorlopig vind ik het nog heerlijk om er te zijn voor ze. Ik weet niet of en wanneer ik weer buitenshuis zou willen werken. Dat zien we in de toekomst wel weer!

    Groetjes, Immy

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja, dat voel ik ook zo, dat dit een keuze van ons samen is. Mijn werk was ook niet te combineren, ook lange dagen en kon niet minder dan 4 dagen werken. Wel bv. eerste jaar minder m.b.v. ouderschapsverlof, maar dat was dan maar een tijdelijke oplossing.

      Verwijderen
  23. Hier een werkende moeder maar ik kan me heel goed voorstellen dat je het heerlijk vindt om thuis te zijn met je zoontje. Helaas heb ik die keuze niet kunnen maken en moest ik wel terug naar werk. Anders had ik waarschijnlijk er ook voor gekozen om thuis te blijven om voor mijn dochter te zorgen. Dus heerlijk toch als het kan en jullie voelen je er prettig bij.

    BeantwoordenVerwijderen
  24. Zowel mijn inmiddels ex en ik zijn beiden minder gaan werken toen er kinderen kwamen. Dat leverde netto meer inkomen op per maand dan wanneer 1 van ons full-time thuis zou zijn en de ander werken. Beiden wilden we graag voor onze kinderen zorgen, ook mannen vinden dat leuk. Beiden wilden we de verantwoording voor brood op de plank hebben, het risico dat 1 inkomen voledig weg valt is behoorlijk groot en mbv de wet op deeltijdwerken is het krijgen van meer uren bij een bestaande baas veel makkelijker te realiseren dan het krijgen van een geheel nieuwe baan. Je blijft ook veel beter bij in je vakgebied en dus aantrekkelijk voor de arbeidsmarkt. Zie nuveel tbm in mijn omgeving die al 5 jaar aan het solliciteren zijn met hun universitaire opleiding. Met diezelfde opleiding verdien ik in deeltijd voldoende om mijn gezin te onderhouden. Hoe vaak zijn kinderen nu daadwerkelijk ziek? Die van mij heeft de laatste 5 jaar 1 dagje in bed gelegen. Ook mijn collega's missen nauwelijks dagen omdat er een kind ziek is. Wel omdat scholen met de vreemdste wensen komen op korte termijn.
    Wat vind je man er van dat hij de alleen verantwoording heeft voor het financiele deel? Die van mij vind dat een oneerlijke verdeling, hij heeft ook kinderen gekregen om er van te genieten.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik verdiende meer dan manlief, dus financieel gezien is het misschien niet de beste keuze geweest. Maar ik wilde graag thuisblijven bij zoontje en hij wilde graag blijven werken. Allebei minder werken kon niet. We zitten allebei in de detachering en dan eisen de werkgevers dat je 4 dagen per week werkt, anders ben je niet flexibel inzetbaar. We hadden beide ook veel reistijd door opdrachten ver weg, door de crisis hadden we helaas niet zoveel te "eisen" bij onze werkgever, dus accepteer je dat. Met ouderschapsverlof hadden we het eerste jaar nog wel wat kunnen regelen om samen de zorg te delen.

      Manlief vindt het zeker leuk om voor zoontje te zorgen. Maar dan is het meer dan voor zoontje zorgen hè: boodschappen doen, koken, huishouden en daar heeft hij allemaal een hekel aan. Dan geniet hij meer van de uurtjes 's avonds met zoontje en de weekenden.

      Wat betreft ziekte van kinderen, denk ik dat ik in een andere situatie zit. Het eerste jaar heeft zoontje alles bij elkaar al 4,5 maand in het ziekenhuis gelegen. En het jaar daarna ook regelmatig ziek, want kon toen pas weerstand opbouwen. Dan had ik toch niet lekker bij mijn werkgever gezeten.... manlief heeft een heel flexibele werkgever, die veel heeft "gegeven" het eerste jaar. Maar ook manlief was door al zijn vrije dagen heen, veel ouderschapsverlof gebruikt en dan hoefde hij er nog niet eens altijd te zijn omdat ik fulltime bij zoontje was.

      Manlief heeft er geen enkele problemen mee dat hij verantwoordelijk is voor het financiële deel. We zijn een team, we hebben samen de keuze gemaakt. Hij is misschien dan minder tijd met zoontje, maar of hij hierdoor minder geniet, weet ik niet. 's avonds in de weekenden en vakanties kan hij volop ontspannen genieten omdat ik voor de rest zorg.
      En zoals jij het schrijft geeft ik "mijn carrière op" voor ons gezin, dus wat is dan oneerlijk?

      Verwijderen
  25. Dat herken ik héél erg, zoontje ook te vroeg geboren en hartafwijking dus héél zwak het eerste jaar en sondevoeding. Ik kon hem ook echt niet thuis laten bij anderen. Het druiste zo tegen mijn gevoel in. Toen ik zwanger was dacht ik na mijn verlof weer part-time te gaan werken m.b.v. ouderschapsverlof, maar ben uiteindelijk zo blij dat ik de keuze heb gemaakt om echt te stoppen.

    BeantwoordenVerwijderen
  26. Wat heerlijk om te lezen... als ik kinderen mag krijgen, hoop ik dat ik ook thuisblijfmoeder kan zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
  27. Ik zag je linkje bij Yvonne's blog en dacht: even kijken. Wat een leuk blog! Ik ben altijd thuismoeder geweest (ik heb 6 kinderen) en ben blij dat ik die mogelijkheid gehad heb. De laatste tijd merk ik wel dat met 3 studerende kinderen het geld er héél hard uitvliegt en wordt het hoog tijd de zaken weer eens op een rijtje te zetten. Maar dat geeft niet, het is wel goed alles weer eens bij langs te gaan en te kijken waar we kunnen bezuinigen.
    Ik vind het vreemd dat 'thuismoederschap' zo laag gewaardeerd wordt. Als ik zie waar wij mee geconfronteerd zijn de afgelopen jaren in ons gezin en hoeveel energie het kost om alles in goede banen te leiden. Ik zeg regelmatig: Ik zou helemaal niet kunnen werken, tenminste niet ten koste van thuis. Ik doe er wel veel dingen naast (maar kan dat qua tijd zelf inplannen). Wij hebben er een paar 'zorgen-kinderen' tussen, dat is natuurlijk per gezin verschillend. Als ik weer eens in de krant lees dat de regering wil stimuleren dat beide ouders werken, dan maak ik een lange neus en denk: Dat maak ik zelf wel uit... Ik zou het vertikken om een andere ouder of instantie geld te betalen om mijn kind op te voeden, waar ik zelf dan weer voor moet werken. Ik ben niet tegen werkende ouders, maar laat ieder zelf de keuze maken, rekening houdend met eigen omstandigheden!

    BeantwoordenVerwijderen
  28. Ik werk full time van 8.30 tot 18.00 uur en ben pas rond 20.00 uur thuis ( soms later) i.v.m verkeer, woon in het buitenland, en de afstanden zijn hier echt belachelijk.
    Heb een zoontje van bijna 3 die half dagje op de creche zit en tot ik thuis ben bij oma blijft. Wel goed geregeld allemaal, maar heb het goevoel dat ik mezelf en mijn kindje tekort doe. Ik werk omdat we het financieel anders niet redden, of niet meer zo breed zouden hebben dan dat we nu gewend zijn. Ik voel me alleen met de dag ongelukkiger en steeds schuldig en opgejaagd. Even doorbijten en hopelijk gaat mijn situatie veranderen.
    Kate

    BeantwoordenVerwijderen