Vroeger keek ik elke zondagochtend Villa Achterwer van VPRO en daar werd de serie "Het futiliteitenmuseum" uitgezonden. In het museum stonden voorwerpen met elk hun eigen verhaal. En voor zover ik het me kan herinneren werd verteld hoe het voorwerp via de winkel bij de eigenaar belande, dan verloren raakte of kapot en geplakt of naar een andere eigenaar ging en hoe het uiteindelijk in het museum kwam. Ik heb er op internet helaas geen filmpje van kunnen vinden, want vond het een geweldige serie.
Ons bankstel (en vrijwel onze gehele inrichting) zou zo in het futiliteitenmuseum passen. Ik kreeg dit bankstel, een twee- en driezits, zo'n 12 jaar geleden van mijn tante. Ze kreeg een gehele nieuwe inrichting en ik kon wat spulletjes van haar overnemen. Volgens mij woonde ik toen nog niet op mezelf, maar was ik wel aan het rondkijken. Het bankstel zag er nog prima uit, alleen niet mijn smaak, maar met plaids zie je daar toch niks van.
Het bankstel stond eerst een tijdje bij mijn ouders in de garage. Toen ik naar een anti-kraakpand verhuisde ging het bankstel mee en kocht ik er paarse plaids bij. Na bijna 2 jaar moest ik helaas het geweldige pand midden in de binnenstad verlaten omdat het was verkocht en werd de driezits tijdelijk weer bij mijn ouders opgeslagen. De tweezits ging met mij mee naar een klein studentenkamertje. Na een maand of 8 ging ik weer anti-kraak wonen in een geweldig groot kantoorpand samen met manlief (toen nog vriendlief). We hadden een reusachtige woonkamer en daar kwam het bankstel weer te staan, dit keer met blauwe plaids. Helaas moesten we hier ook weer na een jaar uit, omdat er een koper voor het pand was gevonden. Tijdelijk woonden we bij mijn ouders, totdat we een appartementje kregen via de woningbouw en dat bankstel, ja dat verhuisde steeds met ons mee. In ons appartementje werd alles lime groen, dus ook de plaids op bank.
Toen we 3 jaar geleden ons huis kochten, ging het bankstel weer mee. Het was inmiddels wel aan vervanging toe, maar we wilden eerst rustig rondkijken voor een ander bankstel. Dat rondkijken werd door omstandigheden steeds uitgesteld en met antraciete hoezen kon de bank best weer even mee.
Maar nu is er toch afscheid van de bank genomen. Via een vriendin kon ik een goede bank krijgen voor 50 euro en via een andere vriendin een lekkere stoel voor een tientje. Misschien komt er nog eenzelfde stoel bij, dat moeten we nog even bekijken. Maar er staat nu een klein tafeltje naast voor zoontje, dat ik van de stort heb gered. Het bankstel ging gratis op MP en niet veel later was er een geïnteresseerde. Als mensen iets gratis komen ophalen, vraag ik meestal wel wat ze er mee gaan doen. Ons bankstel komt nu in de kantine te staan bij een werkplaats. Prima plek lijkt me zo voor zijn laatste jaren.
Gisterenavond nog snel even een fotootje gemaakt van onze woonkamer zoals het was.
En zo is het nu. Voor 60 euro toch weer een "nieuwe" zithoek.
De foto's zijn een beetje donker, maar zijn 's avonds gemaakt. Dat tafeltje in het midden is trouwens een tafeltje van fysio...maar ik denk dat dat binnenkort wel terug kan. Misschien dat ik nog wat fleurige kussentjes maak voor op de bank. Dit hoekje van de kamer is iets te donker naar mijn zin. Maar het bruine tapijt lag er al en ik vond het lastig een goede kleur voor op de muur erbij te vinden. Ooit wordt de vloer nog vervangen, dan ga ik zeker voor lichtere kleuren.
Ik ben Sjouke (38 jaar), woon samen met Alex, Dirk (dec 2011) en David (april 2017). We proberen sinds 10 jaar te (be)sparen en daardoor zijn mooie dromen uitgekomen als verre reizen maken en minder werken om thuis te zijn bij onze zoons. We willen niet meer meedoen aan de renjerot maatschappij en het materialistisch exhibitionisme. We proberen groener te leven, minder te consumeren en bewuster om te gaan met onszelf en onze omgeving. Lees op dit blog mee over hoe we dit doen.
zondag 8 september 2013
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Je zit er weer leuk bij voor een prikkie.
BeantwoordenVerwijderenOnze bank hebben we ook via via gekregen. De betreffende meneer moest naar het verzorgingstehuis en hij had geen plek meer voor zijn banken die net nieuw waren. Inmiddels zitten wij er alweer 7 jaar op.
Bijna al onze spullen zijn tweedehands in onze woonkamer. Spullen zien er prima uit en je zou het niet zeggen.
Dat ziet er meteen een stuk 'frisser' uit, van die banken/stoelen waar je onder kan kijken, minder pompeus. Toen ik hier kwam wonen deed ik een poos zonder bank, maar gewoon met kussens op de grond. Een buurvrouw vond dat zo geen porem dat ze mij haar oude bank gaf. Verder heb ik ook alleen tweedehands meubels, de meeste gratis gevonden of gekregen. Ik zou niet anders willen. Wat een koopje trouwens, zo'n mooie bank en stoel voor zo weinig geld
BeantwoordenVerwijderenOnze lederen salon was 30 jaar geleden een nieuwe.... Het leer is op de zittingen echt versleten en in de rugkussens zitten scheuren. Maar ja, wat wil je na 30 jaar intensief gebruik....Over de zittingen liggen oude gordijnen dus de versleten plekken zijn niet te zien. De scheuren in de rugkussens zijn wel zichtbaar : een plaid erover leggen heeft weinig zin want die schuift er toch altijd af. Mijn ene kleinzoon heeft altijd de neiging om de 'vulling' de proberen uit het ruggedeelte te trekken en ik heb ook al legoblokjes in de scheuren gevonden. In elk geval, zolang zij klein zijn, vervang ik mijn oude zetel niet....liesbet
BeantwoordenVerwijderenHier ook alles tweedehands maar men wat ben ik blij met die leren eetkamerstoelen waar ik nu lekker op kan zitten. Ook tweedehands hoor,.
BeantwoordenVerwijderenIk heb alle afleveringen op video van het futiliteitenmuseum.
BeantwoordenVerwijderenCatharina.
Oohhh, het Futiliteitenmuseum...je wilt niet weten hoe lang ik al op zoek ben naar die serie! Man, ik droom er 's nachts over! Ik heb een klein kapitaaltje over voor een kopie...
VerwijderenMail me alsjeblieft op selinde punt verbij at gmail punt com. Ik zou je eeuwig dankbaar zijn.