Niet dromen maar doen, droomreizen

Niet dromen maar doen, is de titel voor mijn blog. En het is niet voor niks dat ik deze titel voor dit blog heb gekozen. Toen ik zo'n 7 jaar geleden begon met (be)sparen was dat omdat ik droomreizen wilde maken, misschien wel een wereldreis. Mijn (inmiddels) man en ik stonden aan het begin van onze carrière en kregen ineens bakken met geld binnen. Nou ja, die bakken met geld vielen wel mee, maar het verschil van studiefinanciering naar loon was duidelijk merkbaar.

Maar we merkten ook hoe makkelijk je naar je inkomsten gaat leven. We gingen vaker uit eten, lieten eten bezorgen, kochten meer kleding, gingen vaker naar concerten of het theater en gaven geld uit aan dure luxe artikelen. We spaarden nauwelijks en die dromen die we hadden: reizen, trouwen en een huis kopen leken maar niet dichterbij te komen.

Totdat op een dag de knop omging. Ik zette onze inkomsten en uitgaven op een rijtje en we gingen zuiniger leven. We betaalden binnen 6 maanden de studielening van manlief af en gingen daarna sparen. En dat sparen ging best snel. Het scheelde dat we in onze studententijd altijd zuinig hadden moeten leven, dus eigenlijk was het gewoon weer een stapje terug doen.

In de jaren die volgenden maakten we mooie reizen, trouwden we en kochten ons eerste koophuis. Al onze dromen kwamen uit. Zelfs die droom waar je niet voor kan sparen: we werden papa en mama. Hoewel dat niet helemaal vlekkeloos verliep en we soms het gevoel hadden in de ergste nachtmerrie te zitten, kan ik nu zeggen dat we ook die tijd hebben doorstaan en er als gezin alleen maar sterker zijn uitgekomen. Dromen zijn mooi om te hebben, maar ook de kleine dingen maken mij nu gelukkig. Kleine dingen, die ik eerder misschien niet eens had gezien of in ieder geval de waarde er van niet.

Nu zijn we weer in rustig vaarwater terecht gekomen en hoewel ik niet te ver vooruit wil kijken, heb ik toch nog dromen. Één ervan is er één waar je niet voor kan sparen. Een andere droom waar je wel voor kan sparen lijkt onhaalbaar. Een laatste droom is om nog eens terug te gaan naar Nieuw-Zeeland, maar dan met zoontje. Niet nu, maar over een jaar of 10. Geïnspireerd door het blog van Daantje heb ik een spaarrekening geopend waar ik nu alle extraatjes op stort. Ook het geld dat ik uitspaar doordat ik anderhalf jaar geleden ons postcodelot opzegde, want dat ik ooit de loterij win en mijn droom kan verwezenlijken acht ik klein. Ik ga het gewoon doen, we zien wel hoever we komen. Ik kan blijven dromen, maar ook gewoon nu wat doen! Inmiddels spaar ik een maandje en er staat al een magisch bedrag van ruim € 150,-- op. Het begin is er!