zondag 3 november 2013

Mijn weg naar gezondere voeding

Mijn behoefte aan "lekkers" als lees dingen met veel suiker, e-nummers en kunstmatige toevoegingen wordt steeds minder. Eerder viel het me al op hoeveel nep-voedsel er in de winkel ligt en hoe weinig echte voeding. En de laatste tijd valt het me op hoeveel momenten er zijn dat er een koekje wordt aangeboden bij de koffie, wordt getrakteerd of er andere gelegenheid is om maar te snoepen.

Toen ik nog lijnde waren dit soort momenten verschrikkelijk: Nee zeggen, terwijl je JA denkt. Steeds traktaties op je werk afslaan en dan 's middags toch overstag gaan bij de snoepautomaat op het station. Of zoiets als op een verjaardag alle schaaltjes op tafel verlangend naar je zien kijken en als je dan tegen jezelf zegt eentje kan toch geen kwaad, daarna alsnog als een stofzuiger de tafel over gaan.

Ik greep momenten aan waarin ik MOCHT zondigen. Dit waren momenten als een uitstapje, etentje, verjaardag en eigenlijk waren die er gewoon te veel.

En nu ik niet meer lijn, maar langzaamaan probeer mijn eetpatroon te veranderen en hier al ver mee op weg ben, kan ik vrijwel altijd zonder problemen beslissen of ik iets wel of niet wil eten. Als ik nu Nee zeg, bedoel ik ook Nee. Soms vraagt het iets meer voorbereiding om die keuze makkelijker te maken, maar soms gaat het ook als vanzelf.

Gisteren gingen we een dagje naar een pretpark (gratis entree) en van te voren zat ik me al te bedenken wat voor lekkers we mee zouden nemen. En toen dacht ik gewoon aan lekkers als: noten, fruit en boekweitpannenkoekjes. En dus niet aan de dingen die gewoonlijk mee zouden gaan als broodjes, pakjes drinken, snoep, koek en candybars.

's ochtends was ik best trots op ons "overlevingspakket" voor de dag.

En er ging ook nog komkommer mee

En ook in het pretpark hunkerde ik niet naar een bak friet met vette mayo en een cola. We zaten aan picknicktafels met om ons heen toch behoorlijk wat mensen aan de friet en eigenlijk deed het me niks. Voor mezelf was dit een behoorlijke openbaring, want een jaar geleden was dit wel anders.

Het zakje "gezonde" koekjes wat ik voor de kindjes had meegenomen, bleef zelfs onaangebroken. 's avonds toen we thuis kwamen hebben we toch nog wel friet gehaald. Niet dat ik er nou zo'n zin in had, maar we waren wel erg laat thuis en het was makkelijk. Voor een keertje friet is natuurlijk helemaal niet zo erg, maar er echt van genieten zoals eerst was het nu niet, het smaakt me gewoon niet meer zo. Ik gooide nog snel een potje erwtjes met worteltjes open, om toch nog maar wat groente binnen te krijgen. En liet de hoeveelheid friet beperkt en dit keer maar 1 snack (groentekroket) waar er anders 2 op mijn bord lagen. Een hele verbetering dus!

Zelf haal ik al ruim een jaar niks ongezonds lekkers in huis, soms alleen voor het weekend, maar lang niet altijd. Maar het valt me nu op hoe vaak ik op plekken kom waar je toch iets ongezonds lekkers krijgt aangeboden. Dagelijks zijn er dus wel momenten waarop je moet weigeren en regelmatig krijg ik dan ook de vraag of ik aan de lijn ben, zeker als ik water vraag. Ik vind frisdrank gewoon niet meer lekker en vruchtensappen hoeven van mij ook niet meer zo. Maar lijnen Nee, lijnen doe ik nooit meer, heb ik voor eeuwig verbannen. Lijnen heeft me niet veel goeds gebracht. Ik ben er van overtuigd dat ik door het lijnen alleen maar dikker ben geworden. Ik vertel mensen over mijn weg naar gezondere natuurlijke voeding en dat het veel minder moeite kost dan lijnen, maar de kilo's er niet vanaf vliegen, maar ik er wel kom. Die kilo's zijn er natuurlijk ook niet in een paar weken aangekomen, dus zullen er ook niet in weken afgaan. En mijn gewicht vind ik nu ook niet meer het belangrijkste, belangrijker vind ik dat ik me nu beter voel, meer energie heb en zoontje het goede voorbeeld kan geven. Maar het was toch wel fijn om na een paar maanden te hebben stilgestaan de weegschaal dit weekend weer een lager getal aan te zien geven en dat was een getal dat ik al jaren niet meer gezien heb.

Nog een paar kiekjes dan maar!




Een verzopen katje, wat een regen!

5 opmerkingen:

  1. Bij je zoontje komt deze "gezonde trek"waarschijnlijk vanzelf. Die kent al die zoete troep niet.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. O zo herkenbaar dit stukje! Sinds afgelopen maart ruim 15kg eraf. Alleen door gezonder te eten, heerlijk!
    Gr. Linda

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Voor mij is het verhaal dat je beschrijft ook erg herkenbaar, ondanks dat we elkaar nog nooit ontmoet hebben, hebben we veel overeenkomsten! :-) Leuke foto's van het dagje weg en dat voelt fijn om zo'n gezond overlevingspakket mee te nemen he?

    BeantwoordenVerwijderen
  4. ik herken dit ook helemaal, ik ben met hetzelfde bezig, zoveel mogelijk zelf maken zonder e-nummers, wij eten heel weinig vlees, als we patat eten, zelf snijden en bakken (kinderen lusten niet anders) en veel biologisch. Als iets lekkers vaak een rijstwafel met pindakaas of appelstroop, of fruit werkt prima, ik heb sinds mei dit jaar 1 maat minder, is met lijnen nooit gelukt (manlief ook), en de kinderen zijn prima in balans, groeien goed zijn rustiger en gaan steeds beter eten. Enne, wij nemen ook altijd een overlevingspakket mee onderweg hoor! is gezonder en spaart heel veel geld uit.

    BeantwoordenVerwijderen