Opruimen samen met je kinderen

Een half jaartje geleden won ik hier een werkafspraak van 2 uur voor opruimcoaching. Omdat zij ook een kennis van mij is en weet dat ze zelf kinderen heeft, riep ik haar hulp in bij het opruimen van speelgoed. Uiteindelijk besloten we een klein project aan te pakken en gingen samen, ja ook met Dirk, aan de slag met het boekenkastje op zijn kamer.

Ik leerde dat opruimen ook gewoon iets is dat je kan leren en als het een gewoonte is, je het automatisch doet zonder tegenzin. Dat klinkt mooi, maar hoe werkt het in de praktijk? Het opruimronde hier 's avonds schiet er nog weleens bij in, maar ik heb geleerd dat als we het op haar methode aanpakken het inderdaad snel en zonder tegenzin gaat. Maat weten en doen, is iets anders hè.

Toch stoorde ik mij al weer een tijdje aan de speelgoedkast en -keukentje in de woonkamer. Er kwam steeds meer speelgoed bij en het speelgoed werd steeds vaker gewoon maar snel in de kast gegooid bij het opruimen.

Wat ik heb geleerd tijdens de coaching: plan een moment in je agenda om een project aan te pakken. Dus ik prikte de eerste maandag van de vakantie een ochtend in en bereidde Dirk er in het weekend al op voor dat we dan de speelgoedkast gingen opruimen.

En toen was het de bewuste maandagochtend. Hij sputterde eerst een klein beetje tegen, maar ik beloofde dat hij na het opruimen iets mocht kiezen om (samen) te gaan doen. We zetten de 3 kratjes klaar met: houden, elders opbergen en wegdoen, verder een prullenbak en een emmertje sop.

Voor we begonnen. Gelukkig ging hij zelf in het kratje "houden" staan.

Hij wou gelijk aan de slag met dingen uit de kast trekken die weg konden, maar ik legde hem uit dat we beter structuur in het opruimen konden aanbrengen. Vak voor vak gingen we aan de slag, hij mocht steeds kiezen welk vak.

We haalden elk vak eerst leeg. Ik haalde er een doekje door en ondertussen begon hij al te sorteren. Bij sommige spullen had hij wat meer hulp nodig en stelde ik voor het naar zolder te doen, of naar zijn slaapkamer, dan ging het dus in de krat "elders opbergen".

Deze is netjes en mag terug

Gelukkig gaan er ook spullen in de bak "weg"

Even doorbijten....

Uiteindelijk mocht er nog best veel weg, en was er een mooi resultaat. Het opruimen duurde hem wel iets te lang. Misschien was de hele hoek aanpakken een te groot project. Dus de knutseldoos zocht ik zelf even uit, kon ik gelijk de punten slijpen en de stiften testen.

Toch nog best veel dat weg mag (links) en rechts wat elders opgeborgen moet worden

Het eindresultaat

En wat koos hij om daarna te doen, hij wou graag iets uit zijn kadodoos kiezen om mee te spelen. In die kadodoos zit speelgoed dat hij in december heeft gekregen: verjaardag en sinterklaas. Niet alles heb ik gelijk gegeven, maar elke vakantie en soms tussendoor mag hij er iets uit kiezen. Dus daarna was hij uren zoet met zijn nieuwe speelgoed, zodat ik mooi tijd had om de spullen uit de kratten "weg" en "elders opbergen" de juiste bestemming te geven.

Ik weet dat er moeders zijn die zweren bij opruimen als de kinderen er niet bij zijn, want die willen alles houden, elk prulletje.
Mijn ervaring; Ja, soms wil hij dingen bewaren, waarvan ik denk "Echt????" en soms wil hij iets wegdoen wat ik echt jammer vind. In geval één probeer ik hem soms over te halen, maar soms denk ik ook: het is zijn speelgoed, zijn keuze. In geval twee, moet ik soms accepteren dat hij niet dezelfde interesses heeft als ik. Als het echt mooi is, probeer ik het nog te verkopen en anders geef ik het weg. Dingen die mij echt aan mijn hart gaan, leg ik soms nog even op zolder....
Het opruimen gaat misschien langzamer, we zijn ca. 2 uur bezig geweest met deze hoek. Maar ik zie het dan ook gelijk als een leermoment voor Dirk en we hebben iets samen gedaan.

Ruim jij samen met de kinderen hun spullen op of die je het toch liever zelf?