vrijdag 13 november 2020

Huiselijkheid

In deze tijd probeert iedereen er het beste van te maken en dat doen wij ook. We zijn meer thuis met het hele gezin. En hoewel ik hou van een dagje uit en reizen, mis ik alle sociale "verplichtingen" niet zo. Ik ben iemand die altijd al moeite heeft gehad met "NEE" zeggen, nu moesten we dingen afzeggen omdat het gewoon niet kon, of niet verstandig was.

Ik geniet van de tijd met het gezin, we doen meer samen en zijn wat huiselijker. Het is fijn dat we niet om en om een avond weg zijn, maar vaker samen zijn. Vergaderingen gebeuren nu online en kosten daarom minder tijd. En er vallen ook veel afspraken weg, zoals veel van het vrijwilligerswerk dat ik deed. Toch hebben wij ons geen moment verveelt.

Ik ga weer 1 avond in de week sporten, gelukkig kan dat nu weer en 2 ochtenden als de kinderen beide op school zitten. Alex heeft een avond scouting, tegelijkertijd breng ik Dirk naar schaakles, terwijl ik ondertussen met Dirk de boodschappen doe. De andere avonden hebben we soms een online vergadering, maar dat is nooit langer dan een uurtje of 2 en zijn we dus lekker samen.

Ik ga weer vaker wandelen na het avondeten even mijn hoofd leeg maken. Omdat we nu meer samen zijn, voelt dat voor mij ook prettiger, er is nog genoeg tijd samen over. en voor Alex ook wel leuk om even alleen met de jongens te zijn. Het hoeft niet een lange wandeling te zijn, 30 minuten is prima. Soms heb ik een muziekje op, soms luister ik een luisterboek of gewoon helemaal niks...

Ik pak weer wat vaker een boek, ik merk dat ik daar ook meer de rust voor kan vinden en minder moeite heb mijn ogen open te houden. Jammer dat de bibliotheek nu dicht is, ik kan wel online ebooks lezen, maar dat vind ik niks. In onze woonplaats zijn een aantal minibibliotheken ontdekt tijdens mijn wandelingen, waar ik toch genoeg leuks kan vinden.

Series of een film kijken vinden we ook leuk om te doen, maar niet elke avond. Bij Pathé kan je nu dagelijks een gratis films huren. Elke dag komt er een film beschikbaar, deze wordt bekend gemaakt in de stories op facebook. Als je de film dan besteld in de app, kan je deze de komende maand kijken. Als je de film eenmaal hebt gestart moet je hem wel binnen 48 uur kijken. Ik heb op deze manier nu 4 films gekeken, waarvan ik er 2 echt goed vond; Hotel Mombai en The Postcard Killings. Bij Netflix ervaar ik toch wat keuzestress door het aanbod, ik weet nooit wat ik moet kiezen uiteindelijk ben ik dan zo lang aan het bladeren in het aanbod, dat ik alsnog afhaak. Elke dag kijk ik dus even welke gratis film er in de stories staat en bestel die dan, ik kijk later of het wat voor ons is en ik de film echt ga kijken.

Tijdens de eerste lockdown hebben we op vrijdagavond regelmatig gekeken naar een gratis livestream van sterrenwacht Limburg. Met name Dirk vind dit erg leuk en door samen te kijken leerde ik er ook nog wat van. Omdat we het zo leuk vonden, hebben we later natuurlijk wel een donatie gedaan en staat het op de planning om de sterrenwacht nog eens te bezoeken.

Online quizen etc... afgelopen zaterdagavond deden we mee aan een online speurtocht met quiz, georganiseerd door de scouting. Heel erg leuk, we werden een-na-laatste, maar dat mocht de pret niet drukken.

Nu is het Sinterklaasjournaal weer begonnen er kijken we dat na het avondeten. Omdat Alex nu vaker thuis werkt, zijn de avonden met elkaar ook iets langer. We eten nu om 17.00/17.15 met zijn allen. Waar dat vaker ik alleen met de kinderen was en Alex rond 18.00/18.30 thuis kwam en dan ging eten. Dat is toch een stuk minder gezellig!

Wat we verder (vaker) doen: iets bakken, gezelschapsspelletjes, speeltuintje opzoeken, wandelen in de omgeving en gewoon even stoeien en lekker knuffelen met de jongens.

Ik hoop dat we een aantal dingen zo blijven, meer tijd voor elkaar en minder "verplichtingen". 

Hoe ervaar jij deze tijd?

1 opmerking:

  1. Ik herken dit heel erg. Tijdens de eerste lockdown, toen we per direct thuis moesten werken en de scholen dicht gingen en sport voor de kinderen stopte, toen was het wel even alle hens aan dek. Met namen om de kinderen te begeleiden. Laptop rouleren, zoom kan wel op het ene apparaat, maar niet op het andere, dan is er weer geen geluid, dan weer geen beeld. Pfff, dat was echt stressen. Maar er kwam voor mijzelf ook heel veel ruimte; die hele ochtendroutine met broodtrommels en tassen was weg, hoefde niet meer te pendelen naar sport- en muziekles. Geen sociale verplichtingen, net wat je zegt, nu hoef je geen nee te zeggen.
    Ik kwam toe aan het maken van een fotoboek van knutselwerkjes van een van de meiden (de andere moet nog....), dat kostte me een heel weekend. Precies de reden waarom ik er normaal gesproken niet aan toe kwam. Ik had de rust en tijd voor een boek.
    En er kwamen ook andere dingen aan het licht: er was heel weinig tijd en ruimte voor zomaar wat gekkigheid, of wat ontspanning. Wij hebben als gezin in die eerste lockdown heel veel (over) gewerkt. Dat er meer ruimte moet zijn voor gekkigheid en ontspanning daar ben ik nu meer mee bezig.
    En ondertussen gaat ons leven min of meer gewoon door. We zijn op vakantie geweest, we zijn een keer naar de film geweest, we zien opa en oma en ik zie of spreek vriendinnen. Maar deze tweede lockdown 'light' vind ik wel saaier worden. De dagen zijn wel heel erg veel van hetzelfde.
    Dus ik ervaar deze tijd een beetje 'van alles wat'.

    BeantwoordenVerwijderen