vrijdag 17 februari 2017

Twee mijlpalen

Inmiddels ben ik 31weken+3dagen zwanger. Ik hou het bijna met de dag bij, dit komt vast door mijn vorige zwangerschap waarbij elke dag dat de baby in mijn buik kon zitten belangrijk was.

Afgelopen 2 weken, waren 2 weken met twee voor ons bijzondere mijlpalen.
Mijlpaal 1 bereikten we vorige week donderdag. Bij de 30 weken controle stond ook een groeiecho gepland en ons kindje wordt nu op 1640 gram geschat. WAT?! Zoveel? Ik was vol verbazing, Dirk is met 1240gram geboren ik vind het een gek idee dat het kindje in mijn buik nu al groter is. Geruststelling geeft het ook, dit kindje heeft geen groeivertraging en is dus sterker mocht het toch een vroeggeboorte worden. De pakjes maat 38 die ik nog van Dirk had, kunnen denk ik bijna opgeruimd worden. Mijn buik is nu ook groter dan bij Dirk, groter kindje, meer vruchtwater. Leuk om nu ook eens een buik te hebben en dat mensen vragen of ik zwanger ben. Dat heb ik bij Dirk dus helemaal niet gehad.

Tweede mijlpaal bereikten we afgelopen woensdag. Ik was toen 31weken+2 dagen zwanger. Dat is al 1 dag meer dan ik bij Dirk zwanger heb mogen zijn. Wederom een geruststellend gevoel. Ik ben dankbaar dat mijn kindje zolang bij mij mag blijven. Bij Dirk voelde het toch als dat mijn kindje werd "afgepakt", het ergste vond ik dat hij gelijk na de keizersnee bij mij werd weggenomen en ik hem pas weer even later zag in de couveuse en nauwelijks kon aanraken. Ik heb er 2 dagen op moeten wachten om hem vast te mogen houden, terwijl hij gewoon nog bij mij in mijn buik moest zitten.

Ik ben dankbaar dat we deze twee mijlpalen hebben gehaald. Maar de onrust neemt ook toe. De controle bij de gynaecoloog gisteren liet toch weer een lichte stijging van mijn bloeddruk zien. Deze lichte stijgende lijn heeft nu een punt bereikt waarop ze niet verder willen afwachten, maar er toch met een lage dosis bloeddrukverlagers is begonnen. Ik voelde het die ochtend al, mijn handen trokken, dik door vocht dat ik vasthoud, de eerste tekenen (achteraf) dat het bij de zwangerschap van Dirk ook iets aan de hand was. Medicijnen, ik slik ze liever niet. Maar in dit geval doe ik er alles aan om mijn kindje zo lang mogelijk bij mij te kunnen houden.

Ik had gehoopt dat deze zwangerschap zonder complicaties zou zijn. Ik ben dan ook teleurgesteld in mijn toch hogere bloeddruk. Ik mocht de afgelopen 4 weken al elke week op controle komen en dat zal de komende weken zo blijven. Leuk is anders, maar ook fijn dat ze mij goed in de gaten houden.

De gynaecoloog zei ook, dit hoeft niet te betekenen dat je weer HELLP krijgt, maar we proberen nu in een vroeg stadium je bloeddruk stabiel te krijgen. En dat is natuurlijk alleen maar goed, dat ze er op tijd bijzijn en ik hopelijk mijn zwangerschap gewoon uit kan dragen.

Ik probeer vooral rustig te blijven en maar af te wachten hoe het loopt. Het heeft geen zin om mij drukt te maken over dingen waar ik niks aan kan veranderen. Wel hebben we nu op tijd al veel dingen geregeld. Ik heb mij goed voorbereid op een hopelijk toch natuurlijke bevalling, ons geboorteplan is al uitgebreid besproken en alle "belangrijke" dingen zijn geregeld. Dat geeft in ieder geval rust.


4 opmerkingen:

  1. Duim voor je. En iedere dag is er een .

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik wens dat je het nog heel lang volhoudt. Hopelijk nog 5 weken minimaal. Ook ik ga voor je duimen.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Spannend, hopelijk blijft je baby nog even lekker zitten en blijf jij ook gezond.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat spannend, ik heb zelf eclampsie tijdens en na de bevalling van mijn oudste dochter gehad. Het is iets wat je nooit meer vergeet...
    Ik mocht haar pas na een week in de couveuse zien, heel moeilijk!

    Zorg goed voor jezelf en neem je rust, ik duim voor je, dat het goed gaat komen!

    Groetjes Lily

    BeantwoordenVerwijderen