woensdag 23 september 2015

Onnodige uitgave verplicht eigen risico zorgkosten

Vandaag kreeg ik bericht van de zorgverzekering dat ze de komende 2 weken € 322,-- van onze rekening afschrijven voor het verplichte eigen risico.

Ik schrok een beetje van dit bericht, want ik wist dat er nog iets aan zat te komen, maar zoveel? Ik dacht mij te herinneren dat ik begin dit jaar al een groot deel van het verplichte eigen risico had betaald.

Ik keek even de papieren na en ik had inderdaad in april al ruim € 250,-- verplicht eigen risico betaald. Maar dat bleek van een vertraagde rekening van het ziekenhuis uit 2014 grr...dat was dus het eigen risico van 2014...toen niet gezien.

Gelukkig is het geen probleem en leggen we elke maand geld apart voor zorgkosten. Dit is om de zorgpremie jaarlijks te betalen, het verplichte eigen risico en overige zorgkosten. Het is dus een kwestie van even het bedrag van dit speciale potje overstorten.

Toch voelt het een beetje als "onnodige uitgaven", hoe dat komt zal ik proberen uit te leggen zonder te veel in details te treden, hoewel dat bijna onmogelijk is :-)

Op mijn 14e werd bij mij de ziekte van Crohn geconstateerd. Ik slik sindsdien medicijnen en onderga eens in de zoveel jaar een darmonderzoek. In 2010 kreeg ik andere medicijnen, medicijnen die nog niet officieel voor de ziekte van Crohn waren geregistreerd, maar waar mijn specialist al jaren ervaring mee had en zeer veel van wist.

Toen onze kinderwens concretere vormen aannam, heb ik dit in die tijd met mijn specialist besproken. Hoewel in de bijsluiter van deze medicijnen stond dat je absoluut voorbehoedsmiddelen moet gebruiken en het zeker niet de eerste drie maanden van de zwangerschap moet slikken ivm afwijkingen, adviseerde mijn specialist deze medicijnen te blijven gebruiken. Hij had ervaring met een groot aantal vrouwelijke patiënten die deze medicijnen gebruikten en een normale zwangerschap hadden, ook wezen tal van onderzoeken aan dat er geen verschil was in afwijkingen bij vrouwen die deze medicijnen gebruiken en die dit niet gebruiken. En borstvoeding was ook zeker de eerste 3-6 maanden geen probleem. Over langer waren te weinig gegevens bekend.

Het duurde niet lang voor ik zwanger was. En voor wie al langer mee leest, weet dat dit geen zwangerschap zonder complicaties was. Ik kreeg bij 29 weken zwangerschap HELLP en met 31+1 weken werd ons zoontje gehaald. Alsof dat niet genoeg was bleek hij een ernstige hartafwijking te hebben.

Omdat ik naar een academisch ziekenhuis was overgeplaatst, was ik niet meer in hetzelfde ziekenhuis als mijn specialist. Hier had men een andere mening over het medicijn dat ik slikte. Werd in eerste instantie gezegd dat ik geen borstvoeding mocht geven. En toen ik dat tegensprak, gezegd dat ik maar moest gaan kolven totdat er duidelijkheid zou zijn over de invloed op de baby, dan kon het evt. nog weggegooid worden of alsnog gegeven. Uiteindelijk heb ik in paniek mijn specialist gebeld en die weer gebeld met de gynaecoloog etc...etc... na lange discussie en doorsturen van onderzoeken was borstvoeding toch geen probleem. Dat het uiteindelijk alsnog niet lukte, zal ik verder maar niet over uitweiden.... Toch hield ik een naar gevoel over aan de hele situatie. Ik wilde de medicijnen niet meer slikken. Waar de hartafwijking van zoontje vandaan kwam bleef een vraagteken....

Een kinderwens is er nog steeds. Ik kreeg begin dit jaar weer een darmonderzoek en daaruit kwamen helaas minder goede uitslagen dan gehoopt. Mijn specialist begon weer over die medicijnen. Na een lang gesprek wist hij mij ervan te overtuigen ze toch weer te gaan slikken. Inmiddels was er meer bekend over het medicijn, was er nog meer onderzoek gedaan en echt niet schadelijk tijdens zwangerschap of borstvoeding. Ik haalde de medicijnen op bij de apotheek en las de bijsluiter, weer schrok ik van de tekst. "absoluut een voorbehoedsmiddel gebruiken", gebruik in de eerste 3 maanden van de zwangerschap wordt afgeraden etc...etc...
Toch begon ik met slikken, hoewel met gemengde gevoelens. Na een maand zou ik een bloedonderzoek krijgen en dan een telefonische afspraak met de specialist.
Na een maand had ik de belafspraak. Hoewel de bloeduitslag goed was, besprak ik mijn twijfels en gemengde gevoelens bij het gebruik van deze medicijnen. Na een fijn gesprek, kwamen we overeen dat ik voorlopig stop met deze medicijnen. We kijken hoe het gaat en in januari opnieuw een belafspraak hebben. en dat voelt goed, heel goed!

Feit is wel dat ik vlak voor de belafspraak voor 3 maanden van deze medicijnen had opgehaald en daar vandaag dus nog de rekening van kreeg voor het eigen risico. Die medicijnen ga ik voorlopig niet gebruiken. Gelukkig zijn ze nog wel ruim 1,5 jaar houdbaar en scheelt het me volgend jaar of het jaar daarop misschien in eigen risico....

Van de andere kant is het ook maar geld en geeft een evt. zwangerschap zonder het gebruik van dit medicijn mij een beter gevoel. Natuurlijk is het geen garantie dat het dit keer wel goed gaat. Maar als het wel mis zou gaan en ik dit medicijn zou gebruiken, dan zou ik altijd het idee hebben dat het door dit medicijn komt.

Ik ben sinds de vorige zwangerschap gezonder gaan leven, veel afgevallen en hoop het nog eens mee te maken, maar dan wel op een andere manier.

2 opmerkingen:

  1. Wauw.. wat een verhaal.. kan me voorstellen dat je gemengde gevoelens aan de medicijnen over hebt gehouden. Ik hoop voor je dat een eventuele volgende zwangerschap beter zal verlopen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Als je tijdens een zwangerschap zonder medicijnen kunt, is dat voor je eigen gemoedsrust waarschijnlijk de beste optie. Na de bevalling kun je altijd met medicatie beginnen. Ik ken je dilemma maar al te goed, ik heb een hartafwijking en slik daarvoor medicijnen waarvan niet bekend is wat ze met een ongeboren kind doen. Omdat ik absoluut niet zonder medicijnen kan, heb ik er mede om die reden voor gekozen geen kinderen te krijgen. Bij jou ligt het natuurlijk net even anders, maar het blijft een supermoeilijke beslissing die alleen jijzelf kunt nemen... Misschien is beginnen met medicijnen na de komst van een tweede kindje wel het veiligst, zowel voor het kindje als voor jou.

    BeantwoordenVerwijderen