Een aantal collega's gaan een andere functie binnen het bedrijf vervullen, daarom werd er met de pet rondgegaan om een leuk afscheidscadeau voor ze te kopen. Toen hoorde ik de manager zeggen: "Als je maar niks nuttigs voor ze koopt, daar verdienen ze zelf genoeg voor, koop maar iets van een koeienpak ofzo."
Dat stuitte me echt tegen mijn borst, ik ben juist voor nuttige cadeaus. Ik zelf krijg ook het liefst iets nuttigs, dan iets waar ik niks mee kan. Dan geef ik het weer door aan iemand anders, verkoop het of het beland bij de kringloop.
Als ik zelf iets cadeau geef, vraag ik vaak waar ik diegene blij mee kan maken. En zelf heb ik ook altijd wel wat dingen die ik weet om te vragen, al wordt dat wel steeds minder, ik heb niet meer zoveel wat ik "moet" hebben. Maar ik vraag bijvoorbeeld een iets duurdere dagcrème die ik wel lekker vindt, maar te duur om zelf te kopen. Afgelopen verjaardag heb ik van alles gevraagd (en gekregen) voor de kleine die op komst is.
Ik kreeg laatst ook een opmerking van een vriendin, dat ze het altijd zo fijn vond dat ik vraag wat zij en de kinderen graag willen hebben. En dat ik eigenlijk de enige was die dat altijd deed. Daarna vertelde ze gelijk dat ze al een kraamcadeau voor mij had gekocht (zonder te vragen wat ik wilde hebben), ik moest er wel om lachen.
Dit jaar doen we met sinterklaas geen cadeaus, maar hebben gewoon een gezellige avond met de familie. Niemand had echt zin om cadeaus te kopen en niemand wist ook iets te vragen. Mijn nichtje is pas 5 maanden, dus te jong om te beseffen. Volgend jaar zijn er 2 kleine kindjes, dus dan is het wel weer leuk om met cadeautjes te vieren. Maar dit jaar slaan we een keertje over.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten