Verlaat verjaardagscadeau

Met zijn verjaardag kreeg zoontje van ons een kaartje voor de theatervoorstelling van Thomas de Stoomlocomotief. Hij kon zich er toen geloof ik niet zoveel bij voorstellen.

Vrijdag vertelde ik dat we nog die kaartjes voor de theatervoorstelling hadden en dat dat zondag zou zijn. Zijn gezichtje begon gelijk te stralen; 3 nachtjes slapen was te overzien. Vervolgens werd er elke dag gevraagd hoeveel nachtjes slapen het nog was. En vandaag vroeg hij regelmatig "Hoe laat is het?" en "We moeten gaan, anders komen we te laat".

De kaartjes voor de voorstelling vond ik best prijzig. €20,-- voor een volwassenen en €17,-- voor een kind. Maar als cadeau kon het best. En er zat bij de entreeprijs ook een drankje. Parkeergeld kostte het ons gelukkig niet. Manlief heeft een P+R abonnement via zijn werk, dus het laatste stukje naar het centrum van de stad gingen we met de bus. Voor zoontje maakte dat het uitje helemaal compleet, al was hij misschien liever met de trein gegaan.

We waren vrij vroeg vertrokken en hadden daarom tijd om ons drankje te nuttigen voor de voorstelling, er was geen pauze. We zaten net aan een tafeltje toen 2 acteurs zoontje kwamen interviewen. Één verslaggeefster en een (nep) cameravrouw. Er werden vragen gesteld als welke trein is blauw? Zoontje noemde niet alleen Thomas op, maar ook nog even Gordon en Edward. En bij de vraag welke zijn groen, was zijn antwoord: "Percy, Henry, Emily en Cranky." De conclusie van de verslaggeefster was dat ze met een echte Thomastreinfan te maken hadden. Nou en of!

Toen de deuren van de zaal opengingen kon zoontje echt niet langer wachten en zochten we onze plekjes op. Op de vijfde rij hadden we prima zicht. Het was zo leuk om naar zoontje te kijken. Hij was zo enthousiast, deed met alles mee, zat dan weer op het puntje van zijn stoel.

Het was een leuke voorstelling en zoontje praat er nog volop over. Wellicht maken we er een traditie van om elk jaar naar het theater te gaan.