Oké soms loop ik tegen manlief en zijn rotzooi te zeuren , maar moet nu toch wel bekennen dat ik trots op hem ben. Gisteren maar weer eens aangehaald hoe graag ik zou willen dat hij nu eindelijk eens die ca. 15 verhuisdozen die al 3 jaar op zolder staan, eens gaat uitzoeken. Nu was hij daar niet echt voor te porren, want daar staan ze toch goed vindt hij.
En dan komt hij met argumenten als:
- Nee mag niet weg, wil alles bewaren is al voor de verhuizing uitgezocht (not!)
- Ik zet alles wel in de auto (alsof dat past)
- Ik heb er na de verhuizing echt nog wel wat mee gedaan hoor (not!)
- Ik zet het allemaal wel bij mijn ouders neer (die zien hem aankomen)
- bla bla bla....
Maar goed, gisteren was hij weer eens iets kwijt en mij aan het beschuldigen dat ik het wel weer opgeruimd/weggedaan of iets zou hebben. Hij vindt dan ook dat ik moet weten waar zijn spullen liggen, meestal weet ik dat ook wel, niet dat ik ze opruim, maar omdat ik gewoon beter kan onthouden waar iets ligt. Dus ik zei: "Nee heb ik niet opgeruimd, ligt in die doos bij de rest van je bierspullen". Ik hielp hem nog even zoeken op andere plekken in de hoop dat ik kon bewijzen dat ik het niet had opgeruimd. Maar niks gevonden.
Ondertussen was ik dus zelf weer lekker aan het ruimen. Komt ineens manlief naar me toe en zegt "Volgens mij heb je toch wel gelijk en moet ik eens gaan opruimen en uitzoeken". "Hè, wat, hoor ik dit goed????".
Bleek dus dat wat hij kwijt was inderdaad in de doos zat waarvan ik al 3x had gezegd dat het daar wel in zou zitten. Haha...
En zo kreeg ik het dus voor elkaar dat er inmiddels 3 dozen zijn uitgezocht! Woehoe, ik ben in opperbeste stemming! Ik heb de dozen naar beneden getild, hem geholpen met sorteren en wat weg kan gelijk op FB, MP en Bol gezet (dus neem gerust een kijkje als je je verveeld op deze regenachtige dag ;-) )
Oké ik geef toe er verdween niet veel, maar er mocht toch meer weg dan ik dacht. Alles wat moet blijven heeft nu een plekje gekregen. Gelukkig pasten zijn boeken in de boekenkast, omdat ik bijna al mijn boeken al weg heb gedaan. Voor hem is dat nu nog een stap te ver merk ik. En we maakten bewaardozen voor zijn bier-, milieu- en herinneringverzamelingen. Dan is het in ieder geval gesorteerd.
We hebben nu afgesproken elke weekend 2 dozen te doen en hopelijk is dan eind 2013 de zolder opgeruimd en kan de verbouwing beginnen.
Ik merkte wel dat het uitzoeken en beslissingen nemen hem veel energie kost. Na een doos had hij ook echt even tijd voor zichzelf nodig. Maar zou hij ergens toch ook niet een beetje blij zijn?
Hee, super!
BeantwoordenVerwijderenHier ook zo'n onverwacht gevoel van euforie, omdat er van mijn man twee dozen met boeken weg mochten - een gaat op MP/B.ol en de andere volgende week naar de kringloop. En ook zijn er boeken die "nog een ronde" blijven staan. Het lijkt soms maar zo weinig, maar als je kijkt wat er jaar op jaar weg gaat/weg mag, dan gaat het echt de goede kant op. En ook voor hem is het zo, dat het loslaten steeds iets gemakkelijker gaat.
Geniet van de ruimte!
Fijn zeg.
BeantwoordenVerwijderenHier staat de zolder vol met dozen spullen van manlief. En dan gaat het dus echt over zaken als pakjes shag van toen hij 18 was en hier of daar op vakantie was en zo.
Gelukkig staan ze mij op dit moment niet in de weg. Maar hij vindt weggooien ook zo lastig. Laatst had ik twee dozen klaar gezet voor de kringloop met allerlei vaasjes en potjes spul uit de kelder. Daar haalt ie dan vervolgens toch gewoon weer spullen uit die dan weer terug worden gezet ... en waarom, joost mag het weten.
Heerlijk joh!
BeantwoordenVerwijderenAlleen vraag ik me af: wat is dat toch met mannen dat ze zo snel moe worden van opruimen? Sander was ook helemaal uit zijn hum na een uurtje opruimen en wil dan echt de rest van de dag met rust gelaten worden.... zijn het aanstellers of is er gewoon iets mis met hun hersens? :P ;)
Fijn gevoel geeft dat he? Een opgeruimd huis is een opgeruimd hoofd.
BeantwoordenVerwijderenKan me voorstellen datje echt genoot van dat moment!
BeantwoordenVerwijderen( en gelijk krijgen (lol), en de dozen uitgezocht)
HOpelijk krijgt hij de smaak te pakken!
Zoals je man zijn er meer. En ik ben juist een opruimer. Maar ik weet,dat ik niet moet aandringen.
BeantwoordenVerwijderenO, heerlijk! Zover krijg ik die van mij niet. Die vind dat ik zelf ook weer een ronde op moet ruimen. Heeft hij gelijk in hoor, maar hij kan ook wel wat wegdoen. Gelukkig liggen zijn spullen mij niet in de weg.
BeantwoordenVerwijderenIk ben al blij als hij tijd heeft om me te helpen met klussen, (lees: meestal voor mij te klussen).
Al die opruimverhalen sporen me wel aan weer verder te gaan met opruimen. Help, ik heb gewoon teveel hobby's.
oooh, dus dat is gewoon mannig.....2 dozen per weekend ga ik ook proberen te "laten" doen ;)
BeantwoordenVerwijderenAanhoudster wint! Zo gaat het hier ook vaak ;)
BeantwoordenVerwijderenHij lijkt op mijn man. Die kan nooiiiiiiit iets vinden... zucht.. en ik weet ook meestal waar hij het heeft opgeborgen ;-)
BeantwoordenVerwijderenOpruimen is volgens vriend alles in handen nemen en daarvan zeggen wat het is en wat er mee moet en het vervolgens weer op dezelfde plek of doos weg te doen om dat later eens uit te voeren, maar later komt maar niet.
BeantwoordenVerwijderen